در طول سالیان اخیر بارها شاهد سخنانی با مضمون لزوم اعتماد به نسل جوان و بکاگیری نیروی جوان و با انگیزه در مسائل مهم کشور از سوی رهبر انقلاب بوده‌ایم، شکی نیست که یکی از دلایل تاکید مکرر معظم‌له به این نکته عدم توجه صحیح مسئولان بوده‌است. مسئولانی که پس از گذشت 7 سال از اعتماد این جوانان و مردم به آن‌ها، حالا وعده‌های خودشان را نیز به فراموشی سپرده‌اند.
یکی از وعده‌هایی که در ابتدای این دولت توسط رییس جمهور بسیار مطرح می‌شد موضوع حمایت از جوانان و حل مسئله اشتغال جوانان بوده‌است. دکتر روحانی بارها و بارها در اعلام برنامه‌ها و دغدغه‌هایش به مسائل جوانان اشاره کرده و مهمترین عناوین برنامه‌هایش را بهبود وضعیت اقتصادی، اشتغال و تغییر نگرش به مسائل جوانان عنوان کرده ‌بود. وی در روزهای تبلیغات ریاست جمهوری بارها برضرورت بکارگیری جوانان در عرصه‌های مختلف تاکید کرد بود: «جوان‌ها باید بیایند و مدیریت‌ها را به عهده بگیرند. نسل جوان، مدیران آینده کشور هستند و لیاقت‌های بسیار خوبی دارند. در هیأت وزیران هم هر کجا از نیروی جوان‌تر استفاده کردیم، نه تنها پشیمان نشدیم، بلکه راضی و خشنود هستیم. به خوبی و پرتلاش کار می‌کنند. البته یک جاهایی هست که تجربه و سابقه در یک شرایطی مورد نیاز باشد، اما همین مدیران هم باید مدیران جوان را سر کار بیاورند یعنی معاونین و مشاورینی که معرفی می‌کنند از نسل جوان باشند و از آنها استفاده کنیم.»
اما آنچه که در عمل درباره عملکرد دولت آقای روحانی در حوزه جوانان تا کنون محقق شد‌ه‌است، دریافت لقب «پیرترین کابینه پس از انقلاب» است.
اما سکه حمایت از جوانان روی دیگری نیز دارد، آقازادگی. پدیده‌ای که باعث بی‌اعتمادی و بدبینی عموم مردم، بویژه جوانان نیز شده‌است. افزایش پدیده آقازادگی به بهانه استفاده از ظرفیت نسل جوان در سال‌های اخیر به جایی رسید که اگر جوانگرایی در مناصب دولتی انجام شده برای ژن‌های خوب وابسته به مقامات بوده و نوعی قبیله‌گرایی را در مدیریت کشور ایجاد کرده‌است.
یکی از معروف‌ترین مثال‌ها در این رابطه دختر وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم بود که در جریان انتخابات ریاست جمهوری در اردیبهشت ۹۶ سر زبان ها افتاد. او یکی از وارد کنندگان پوشاک لاکچری از ایتالیا بوده است و شایعات درباره رانت او در واردات کالای برند لوکس همچنان ادامه دارد.
مثال دیگر پرونده شبنم نعمت‌زاده، دختر وزیر صنعت، معدن وتجارت دولت یازدهم است که به علت مشارکت در تحصیل مال از طریق نامشروع، مشارکت در اخلال نظام دارویی کشور، فعالیت غیرمجاز در شبکه دارویی و قاچاق به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری به علاوه ۷۴ ضربه شلاق تعزیری و محرومیت دائم از هرگونه خدمات دولتی محکوم شده است. ناگفته نماند علی‌اشرف ریاحی، شوهر دختر دیگر نعمت‌زاده نیز با اتهام معاونت در اخلال کلان در نظام اقتصادی و تحصیل مال از طریق نامشروع، یکی از متهمان پرونده فساد ۶.۶ میلیارد یورویی پتروشیمی کشور است که اکنون متواری می‌باشد.
پدیده آقازادگی و نورچشمی‌ها تنها منحصر به یک جریان و حزب سیاسی نیست و تاریخ بارها این موضوع را ثابت کرده است. یکی از این موارد، پرونده محکومیت یاسین رامین پسر محمدعلی رامین فعال اصولگرا و معاون مطبوعاتی دولت احمدی‌نژاد است.  آخر اردیبهشت ماه سال 98 حکم دادگاه بدوی یاسین رامین "در پرونده اختلاف مالی با جمعیت هلال احمر" اعلام شد. براساس گزارش‌ها رامین در سه عنوان اتهامی مجموعا به ۱۷ سال حبس محکوم شد که براساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، هفت سال آن اجرا خواهد شد.
قصه ژن‌های خوب وابستگان به مقامات، سری دراز دارد، اما شاید مهم‌ترین آن‌ها کامبیز مهدی‌زاده داماد رئیس‌جمهور باشد. وی که از مرداد 97 سکانداری ستاد انرژی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری را بر عهده گرفت، سوابق علمی چندین ساله خود را عامل موفقیت در این زمینه بیان کرده‌بود. اما نکته‌ای که ادعای مهدی‌زاده را در این رابطه رد می‌کند، اقدام وی برای استخدام در شرکت نفت در خرداد ماه سال جاری می‌باشد. این موضوع پس از نگارش نامه یکی از اعضای هیات دولت در ۱۳ خردادماه 99 به جعفر توفیقی رئیس پژوهشگاه صنعت نفت که در آن بر طی شدن مراحل استخدام تاکید شده‌بود، در رسانه‌ها مطرح شد. البته داماد حسن روحانی پیش‌تر نیز برای حضور در یازدهمین دوره انتخابات مجلس از حوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو ثبت‌نام کرده بود که در نهایت ردصلاحیت شد.
حمایت کاریکاتوری از جوانان بصورتی که این حمایت تنها متوجه گروهی خاص از این قشر شود، تنها مربوط به دولت و قوای اجرایی نبوده بلکه موضوعی است که سال‌هاست مورد غفلت مسئولان و مدیران بخش‌های مختلف کشور قرار گرفته‌است. بطوریکه در سال‌های اخیر قانون جامع و موثری در این رابطه توسط نمایندگان مجلس نیز تصویب نشده‌است.
نمایندگان مجلس که باید نماینده تمام مردم کشور باشند و در راستای حمایت از جوانان به رفع موانع کسب‌وکار بپردازند، خود به یکی از عوامل اصلی این حمایت کاریکاتوری تبدیل شده‌اند و موضوع معرفی افراد توسط نمایندگان برای استخدام در دستگاه‌ها و شرکت‌های دولتی از موضوعاتی است که متاسفانه به رویه‌ای معمول تبدیل شده است. در همین راستا، احمد امیرآبادی، نماینده قم و عضو هیئت رئیسه مجلس، خرداد امسال در گفت‌وگویی تلویزیونی اعلام کرد: «من یک جلسه ای با رئیس سابق ایران خودرو داشتم. وی به من گفت، در این ده دوره مجلس قبل، فقط ۸ هزار نفر از کارمندان ایران خودرو را نماینده ها معرفی کردند... می‌گفت یک نماینده مجلس ۳۰۰ نفر معرفی کرده است.»
اما درباره نمایندگان مجالس رویه مهلک‌تری هم وجود دارد که آن فشار نمایندگان به وزرا برای انتصاب افراد مورد نظر خود در دستگاه‌های اجرایی حوزه انتخابیه است. در این موضوع اساسا هیچ نیت خیری قابل تصور نیست و سراسر شر است. هم باج‌دهی است و هم دخالت در امور اجرایی.
نباید فراموش کرد، جوانان سرمایه‌های اصلی هر کشور هستند و نیروی جوانی محرک تولید و عامل افزایش نشاط جامعه است و بدون شک برخوردهای شعاری و توجه منحصر به نورچشمی‌ها در سال‌های اخیر یکی از دلایل ناکامی‌های اقتصادی کشور بوده‌است. توجه مدیران و مسئولان نظام به نخبه‌گزینی بدون توجه به گذشته و ارتباطات افراد و تسهیل کسب‌وکار جوانان می‌تواند گره مشکلات کشور در عرصه‌های مختلف را باز نماید.