سررشته را از دست ندهیم

در روزهای اخیر اخبار امیدوار کننده ای از شکل گیری توافقی تازه میان ایران و گروه پنج بعلاوه یک به گوش می رسد که می تواند تاثیرات چشمگیری بر تغییر وضعیت تعاملات بین المللی و شرایط محیطی اقتصاد کشور داشته باشد.این موضوع حتما برای فعالان بخش خصوصی مایه خوشحالی و امیدواری است؛ اما در کنار این خوشحالی و امیدواری سایه ای از ترس و نگرانی هم نسبت به تبعات منفی این تحولات وجود دارد که باید جدی گرفته شود.حبل المتین سیاستگذاری اقتصاد ایران، برای خروج از این شرایط دشوار و بحران های پی در پی، بی هیچ تردیدی سیاستهای ابلاغی اقتصاد مقاومتی است و مهمترین نگرانی فعالان واقعی بخش خصوصی اقتصاد کشور در مورد توافق جدید این است که مبادا گشایش های بین المللی موجب بی توجهی مجدد سیاستگذاران و کارگزاران حاکمیتی عرصه اقتصاد به اصول اقتصاد مقاومتی شود.اگر بخواهیم کل آموزه ها و توصیه های نهفته در سیاستهای ابلاغی اقتصاد مقاومتی را در یک عبارت خلاصه کنیم؛ آن عبارت «ساختن اقتصادی درونزا و برونگرا» است.آنچه فعالان اقتصادی را نسبت به توافق جدید با پنج بعلاوه یک خوشبین و امیدوار می کند؛ این واقعیت است که گشایش های ناشی از این توافق می تواند مسیر برونگرایی اقتصاد کشور را هموار کند و آنچه ما را در مورد این توافق نگران می سازد؛ بی توجهی احتمالی مدیران حاکمیتی به موضوع درونزایی اقتصاد، پس از تسهیل دسترسی به دلارهای نفتی و سایر درآمدهای ارزی ناشی از خام فروشی هاست.اقتصاد ایران بیش از 6 دهه درگیر سیاستهای توسعه نفتی نامتوازن و آمرانه و دولت محوری بوده که ساختارهای اقتصاد کلان و مناسبات تولید و تجارت را دچار اعوجاجات جدی ساخته است. سیاستهای اقتصاد مقاومتی مسیری روشن، اما دشوار، برای انجام اصلاحاتی است...
صفحه 2
سررشته را از دست ندهیم
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه