یک سو نگری نوبخت دلیل اصلی استعفای وزیر بهداشت؛

یک وزیر دیگر قربانی «حلقه خاکستری» دولت

تیم اقتصادی حسن روحانی، چه در دولت یازدهم و چه در دولت دوازدهم، درگیر نزاعی دائمی بوده است. حسن روحانی در هر دو دولتش، تیم اقتصادی‌اش را با ترکیبی از بوروکرات‌های گوش‌به‌فرمان، تکنوکرات‌های طرفدار اقتصاد آزاد و نهادگرایان کم‌حاشیه شکل داده است.  به گزارش اقتصاد سرآمد،محمدباقر نوبخت، نهاوندیان و بعدتر محمود واعظی، نمایندگان بوروکرات‌های گوش‌به‌فرمان در رأس سازمان برنامه‌وبودجه، معاونت اقتصادی و ریاست دفتر رییس‌جمهور هستند
دیده بان ایران - سعید سیف : الیاس حضرتی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی صبح امروز از استعفای قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خبر داد. استعفای که ظاهرا دلیل عمده اش عدم تخصیص بودجه سلامت و دارو  است. بهروز بنیادی در خصوص دلایل استعفای وزیر بهداشت به دیده بان ایران گفته است:» بنابر شنیده های ما وزیر بهداشت شنبه دو هفته پیش به‌دلیل عدم تخصیص  بودجه سلامت برای سال 98  استعفا داد. ظاهرا قاضی زاده هاشمی با توجه عدم تخصیص بودجه تأمین دارو و تجهیزات پزشکی از صندوق توسعه ملی، کتباً در نامه‌ای به حسن روحانی رئیس جمهور، استعفا داده است. ما در کمیسیون بهداشت سعی خواهیم کرد مسئله را بررسی کنیم»
 این اولین بار نیست که یک عضو کابینه روحانی به دلیل رویکردهای محمد باقر نوبخت در تخصیص بودجه، دخالت در امور اجرایی و بالاخره عزل و نصب معاونان و مدیران استعفا می دهد. رویکردهایی که شاید با قهر علی طیب نیا وزیر اقتصاد دولت یازدهم رسانه ای شد و از شکاف گسترده در بدنه دولت روحانی پرده برداشت. شکافی که هر از چند گاهی با شنیده هایی در مورد کاهش نقش جهانگیری و پررنگ شدن نقش نوبخت فضای رسانه ای به سمت تحلیل های در خصوص رقابت دولت پنهان با دولت روحانی را بر سر زبان ها می انداخت.
فارغ از شنیده های جسته و گریخته در خصوص کم اثر شدن نقش اسحاق جهانگیری در کابینه اقتصادی دولت دوازدهم در رسانه ها مشخص می شد. انتقاد علنی و کناره گیری دو عضو شاخص اقتصادی کابینه روحانی است. انتقادهای روشن و واضح مسعود نیلی از عملکرد تیم اقتصادی دولت در قضیه ارز دولتی و سیاست های اقتصادی و در نهایت اظهارات عباس آخوندی وزیر راه و شهر سازی  حلقه های تکمیل کننده پازلی است که ما را به به حلقه خاکستری دولت روحانی می رساند.
حلقه خاکستری در دولت روحانی؟
سکوت مسعود نیلی ماه گذشته و با انتشار مطلبی نسبتاً مفصل در روزنامه دنیای اقتصاد، شکست. نیلی در آن مطلب، با زبانی تند به مخالفان نهادگرایش تاخت و از کارنامه خود و طرفداران اقتصاد آزاد در دولت‌های مختلف دفاع کرد. در آن مطلب، نیلی طرفداران اقتصاد آزاد در دولت‌های مختلف را افرادی معرفی کرد که «بدون هرگونه چشمداشت، بلکه با تحمل انواع تحقیرها و نگاه‌های شک‌آلود از طرف تصمیم‌گیرندگان، بدون برخورداری از هرگونه پشتیبانی سیاسی و صرفاً با ابزار استدلال کارشناسی و علمی، در تلاش بوده‌اند تا با به‌کارگیری انواع ابتکارها و حتی هنرمندی‌های مختلف، صورت‌حساب عطش سیری‌ناپذیر سیاستمداران برای کسب محبوبیت از طریق حراج منابع تجدید‌ناپذیر کشور را جلوی آن‌ها گذاشته و به آن‌ها گوشزد کنند که ادامه این شرایط، کشور را با بحران مواجه خواهد ساخت.»
تنها یک هفته پس از انتشار این مطلب، عباس آخوندی نیز با انتشار نامه‌ای گلایه‌آمیز خطاب به حسن روحانی ضمن انتقاد از سیاست‌های دولت دوازدهم به‌ویژه در حوزه پولی-مالی و تنظیم بازار، استعفای خود را از سمت وزیر راه و شهرسازی اعلام کرد.
تیم اقتصادی حسن روحانی، چه در دولت یازدهم و چه در دولت دوازدهم، درگیر نزاعی دائمی بوده است. حسن روحانی در هر دو دولتش، تیم اقتصادی‌اش را با ترکیبی از بوروکرات‌های گوش‌به‌فرمان، تکنوکرات‌های طرفدار اقتصاد آزاد و نهادگرایان کم‌حاشیه شکل داده است. محمدباقر نوبخت، نهاوندیان و بعدتر محمود واعظی، نمایندگان بوروکرات‌های گوش‌به‌فرمان در رأس سازمان برنامه‌وبودجه، معاونت اقتصادی و ریاست دفتر رییس‌جمهور هستند. عدم هماهنگی مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور و رئیس بانک مرکزی با وزیر وقت اقتصاد در دولت نخست حسن روحانی گرچه به سبب برخی اظهارنظرهای تند طیب‌نیا در سال آخر دولت از پرده برون افتاد ولی به یمن چشم‌انداز امیدبخش اقتصاد ایران در نتیجه توافق برجام و مذاکرات ایران با اروپا و آمریکا، کمتر مورد توجه قرار گرفت. انتقادهای در دولت دوازدهم از جانب دیگر وزرای روحانی مطرح شد تا مشخصا عباس آخوندی، مسعود نیلی و حالا قاضی زاده هاشمی صندلی های دولت را حلقه نوبخت تقدیم کنند.

 
 یک وزیر دیگر قربانی «حلقه خاکستری» دولت
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه