تنها گزینه صادرات گاز ایران کریدورگرایی و سوآپ
مدیر گروه مرکز مطالعات بینالمللی انرژی وین گفت: چندان باور ندارم که چنانچه تحریم صنعت نفت ایران برداشته شود، ما هنوز بتوانیم کمپانیهای ممتاز بینالمللی را برای سرمایهگذاری جذب کنیم.
به گزارش اقتصادسرآمد، فریدون برکشلی در ارزیابی قرارادادهای متعدد قطر با ابرکمپانیها جهت توسعه میادین گازی و امکان همکاری ایران، قطر و ترکیه برای ارسال گاز به اروپا اظهار داشت: اکنون بزرگترین کمپانیهای انرژی و گاز بینالمللی تمرکز اصلی خود را بر روی قطر گذاردهاند. از طرفی قطر امکان انتقال گاز از طریق خط لوله را ندارد، اما در شرایط کنونی و پیش روی بازار گاز، به یک فرصت و امتیاز تبدیل شده است. حالا که اروپا در حال خداحافظی با گاز روسیه است، این در واقع مقدمهای بر فرایند پایان انتقال گاز طبیعی از طریق خطوط لوله است. وی افزود: اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۰ تقریبا ۷۳ درصد کل گاز مصرفی وارداتی خود را از طریق خط لوله دریافت کرد. سهم روسیه سهچهارم آن بود و اکنون با توجه به جنگ اوکراین، تحریم امریکا بر بخش انرژی و گاز روسیه و حذف روسیه از معادلات گازی اتحادیه اروپا، نظام امنیت انرژی جهان در مسیر خداحافظی با انتقال گاز از طریق خطوط لوله قرار گرفته و آینده امنیت تامین گاز از طریق ال.ان.جی در دستور کار امنیت انرژی دنیا قرار گرفته است. این فرایند بازگشتناپذیر است. وی با بیان اینکه همکاری ایران با قطر و ترکیه برای حضور در بازار از نظر فنی؛ منطقی و میسر هست، اما تحقق آن بعید است، تصریح کرد: همکاریهای ایران و قطر مدت زیادی است که در جریان است. اما نتیجه ملموسی از آن حاصل نشده است.
مدیر گروه مرکز مطالعات بینالمللی انرژی وین ادامه داد: اکنون با توجه به شرایط ذخایر گازی ایران و مصرف بالا، تنها گزینه برای ایران کریدورگرایی و سوآپ گاز همسایههای شمالی به سمت ترکیه و اروپا به علاوه برنامههای گازی طولانیمدت و منبعث از مناسبات استراتژیک است. روسیه و اتحادیه اروپا ۷۰ سال با هم تجارت گاز داشتند. از این به بعد گاز روسیه کم و بیش برای همیشه از بازار اروپا حذف میشود. نگاه اروپا نسبت به ایران، چیزی بهتر از نگاه به روسیه نیست. گاز با نفت، تفاوت دارد. پروژههای گاز بلندمدت و بیست سال به بالا هستند.