ارتقای بهره‌وری آبیاری ستون حل مسئله آب در ایران
راندمان آبیاری بخش کشاورزی در ایران 33 درصد است و 6.5 برابر کل مصارف شرب در کشور به دلیل نحوه آبیاری نامناسب در کشاورزی بدون استفاده هدر می‌رود، بر این مبنا ارتقای بهره‌وری در بخش کشاورزی مطابق توصیه رهبر انقلاب می‌تواند در حل مسائل بخش آب کشور جایگاه ویژه‌ای داشته باشد.
به گزارش اقتصادسرآمد، رهبر معظم انقلاب در دیدار کارآفرینان، تولیدکنندگان و دانش بنیان‌ها با ایشان نکات قابل توجهی را مطرح فرمودند. در این راستا، یکی از مهمترین نکات مطرح شده توسط مقام معظم رهبری در جلسه دیروز، پیرامون مسئله اسراف و ارتقای بهره‌وری آب بود.بنابر گزارش فارس،مقام معظم رهبری در فراز ابتدایی سخنان خود، فرمودند: «به نظرم یکی از دوستان به مسئله‌ی «اسراف» اشاره کردند؛ خب، اسراف آب، اسراف گوشت، اسراف نان و نانِ دورریخته، چیزهایی است که مربوط به آحاد مردم است.»
پس از این مسئله در فرازی دیگر مقام معظم رهبری به مسئله بهره‌برداری به عنوان یکی از ارکان رشد اقتصادی نام بردند و فرمودند: «یکی مسئله‌ی افزایش سرمایه‌گذاری است، دوّم ارتقای بهره‌وری. وضع ما از لحاظ بهره‌وری خیلی بد است؛ بخصوص در بعضی از بخشها بهره‌وری خیلی پایین است؛ کار انجام میگیرد، [منابع] مصرف میشود، [ولی بهره‌وری ناچیز است.] من حالا در همین تصویرهایی که از کارها نشان دادند ــ نمیدانم مربوط به کدام تصویر بود ــ چشمم افتاد به این آبیاریِ کذاییِ قدیمی که آب داشت همین طور از داخل جویِ گل‌آلود عبور میکرد و حرکت میکرد؛ نمونه‌ی آبیاری ما این است.بنده یک وقتی چند سال قبل از این گفتم، که حدود 90 درصدِ آبِ کشور صرف کشاورزی میشود. [آب مصرفیِ] صنعت و مصارف خانگی و امثال اینها ده درصدِ آبِ کشور است، 90 درصد مربوط به کشاورزی است. ما اگر بتوانیم از این نود درصد، ده درصد را صرفه‌جویی بکنیم، به قدر همه‌ی آبی که امروز صرف صنعت و صرف شرب خانگی و بقیّه‌ی مصارف میشود، آب بازیافت کرده‌ایم؛ مسئله‌ی بهره‌وری این‌جوری است. ما از آب، بد بهره‌وری میکنیم؛ از انرژی، بد بهره‌وری میکنیم. این، دو رکنِ اساسی است: افزایش سرمایه‌گذاری، ارتقای بهره‌وری.»
جزئیات آماری از منابع و مصارف آب در کشور
مطابق آمار مدیریت منابع آب کشور در تاریخ 11 بهمن‌ماه سال 1401، میزان آب تولید شده در کشور که از مجموع بارش مفید ارتفاعات و دشت‌های کشور محاسبه میشود، معادل 109.9 میلیارد متر مکعب است.
بر این اساس، با توجه به خروجی منابع سطحی و زیرزمینی، 90.4 درصد آب کشور در بخش کشاورزی مصرف میشود، 8.3 درصد سهم آب شرب است و 1.3 درصد نیز در بخش شرب مصرف میشود.
به استناد این آمار، 99.34 میلیارد متر مکعب آب در هر سال در به بخش کشاورزی هدایت میشود، 9.12 میلیارد متر مکعب در بخش شرب و 1.4 میلیارد متر مکعب نیز در حوزه صنعت می‌رود.
مطابق بیانات رهبر انقلاب، ارتقای بهره‌وری در حوزه کشاورزی و صرفه جویی 10 درصدی در این بخش، زمینه کاهش مصرف 9.93 میلیارد متر مکعبی در منابع آب کشور را فراهم می‌کند که تقریبا معادل کل مصرف آب در حوزه شرب و صنعت است.
بررسی نظرات کارشناسی در مصرف آب کشاورزی
برخی کارشناسان درباره میزان آب مورد استفاده در بخش کشاورزی اعتقاد دارند، مصرف واقعی بخش کشاورزی در مقصد باید در نظر گرفته شود.بر اساس مطالعه علمی انجام شده توسط حسین دهقانی سانیج و همکاران که در سال 1400 در نشریه آبیاری و زهکشی ایران منتشر شده است، در هر سال عددی بالغ بر 31.22 میلیارد متر مکعب آب در مزارع و باغات کشاورزی کشور تبخیر شده است.اگر این میزان 31.22 میلیارد متر مکعبی را از میزان مصرف کشاوزی کاهش دهیم، زمینه اتفاق نظر کارشناسان بر مسئله مصرف آب بخش کشاورزی مهیا میشود اما این موضوع با ارتقای فناوری آبیاری زمینه کاهش تبخیر را فراهم کرده و این اختلاف آماری منافی اهمیت ویژه در ارتقای بهره‌وری بخش کشاورزی نیست.
واکاوی ضربه بازدهی پایین بخش کشاورزی به منابع آب کشور
آب و خاک درگیر شده حوزه کشاورزی کشور به هیچ عنوان تناسبی با تولید محصول کشور نداشته و بخش قابل توجهی از آب بدون بهره‌وری در این حوزه هدر رفته و به عبارت دیگر اسراف میشود. برای مثال در حالی که مصرف آب گیاه برنج در دنیا 15 هزار متر مکعب در هر هکتار برآورد میشود، برنج در ایران نیاز آبی 25 هزار متر مکعب در هر هکتار را به ثبت می‌رساند.در حقیقت، برنجکاری در ایران 1.5 برابر دنیا به آب نیاز دارد. این آمار در محصولات دیگری نظیر چغندر قند، ذرت و غلات نیز به همین شکل است. و هر یک از این محصولات در ایران برای تولید مشابه به 1.5 برابر آب بیشتر نیاز دارند. با توجه به آمار بیان شده و در نظر گرفتن نسبت آب ارائه شده به بخش کشاورزی نسبت به میزان محصول برداشت، راندمان آبیاری بخش کشاورزی در ایران تنها 33 درصد برآورد میشود.به عبارت دیگر از هر 100 متر مکعب آب ارائه شده به بخش کشاورزی فقط 33 متر مکعب به هدف رسیده و به محصول ختم شده و 67 متر مکعب اسراف میشود. این آمار در شرایط اتفاق می‌افتد که راندمان کشاورزی در کشوری نظیر لیبی معادل 60 درصد بود و در کشور هند و مصر به ترتیب 54 و 53 درصد است.
به گزارش اقتصادسرآمد، رهبر معظم انقلاب در دیدار کارآفرینان، تولیدکنندگان و دانش بنیان‌ها با ایشان نکات قابل توجهی را مطرح فرمودند. در این راستا، یکی از مهمترین نکات مطرح شده توسط مقام معظم رهبری در جلسه دیروز، پیرامون مسئله اسراف و ارتقای بهره‌وری آب بود.بنابر گزارش فارس،مقام معظم رهبری در فراز ابتدایی سخنان خود، فرمودند: «به نظرم یکی از دوستان به مسئله‌ی «اسراف» اشاره کردند؛ خب، اسراف آب، اسراف گوشت، اسراف نان و نانِ دورریخته، چیزهایی است که مربوط به آحاد مردم است.»
پس از این مسئله در فرازی دیگر مقام معظم رهبری به مسئله بهره‌برداری به عنوان یکی از ارکان رشد اقتصادی نام بردند و فرمودند: «یکی مسئله‌ی افزایش سرمایه‌گذاری است، دوّم ارتقای بهره‌وری. وضع ما از لحاظ بهره‌وری خیلی بد است؛ بخصوص در بعضی از بخشها بهره‌وری خیلی پایین است؛ کار انجام میگیرد، [منابع] مصرف میشود، [ولی بهره‌وری ناچیز است.] من حالا در همین تصویرهایی که از کارها نشان دادند ــ نمیدانم مربوط به کدام تصویر بود ــ چشمم افتاد به این آبیاریِ کذاییِ قدیمی که آب داشت همین طور از داخل جویِ گل‌آلود عبور میکرد و حرکت میکرد؛ نمونه‌ی آبیاری ما این است.بنده یک وقتی چند سال قبل از این گفتم، که حدود 90 درصدِ آبِ کشور صرف کشاورزی میشود. [آب مصرفیِ] صنعت و مصارف خانگی و امثال اینها ده درصدِ آبِ کشور است، 90 درصد مربوط به کشاورزی است. ما اگر بتوانیم از این نود درصد، ده درصد را صرفه‌جویی بکنیم، به قدر همه‌ی آبی که امروز صرف صنعت و صرف شرب خانگی و بقیّه‌ی مصارف میشود، آب بازیافت کرده‌ایم؛ مسئله‌ی بهره‌وری این‌جوری است. ما از آب، بد بهره‌وری میکنیم؛ از انرژی، بد بهره‌وری میکنیم. این، دو رکنِ اساسی است: افزایش سرمایه‌گذاری، ارتقای بهره‌وری.»
جزئیات آماری از منابع و مصارف آب در کشور
مطابق آمار مدیریت منابع آب کشور در تاریخ 11 بهمن‌ماه سال 1401، میزان آب تولید شده در کشور که از مجموع بارش مفید ارتفاعات و دشت‌های کشور محاسبه میشود، معادل 109.9 میلیارد متر مکعب است.
بر این اساس، با توجه به خروجی منابع سطحی و زیرزمینی، 90.4 درصد آب کشور در بخش کشاورزی مصرف میشود، 8.3 درصد سهم آب شرب است و 1.3 درصد نیز در بخش شرب مصرف میشود.
به استناد این آمار، 99.34 میلیارد متر مکعب آب در هر سال در به بخش کشاورزی هدایت میشود، 9.12 میلیارد متر مکعب در بخش شرب و 1.4 میلیارد متر مکعب نیز در حوزه صنعت می‌رود.
مطابق بیانات رهبر انقلاب، ارتقای بهره‌وری در حوزه کشاورزی و صرفه جویی 10 درصدی در این بخش، زمینه کاهش مصرف 9.93 میلیارد متر مکعبی در منابع آب کشور را فراهم می‌کند که تقریبا معادل کل مصرف آب در حوزه شرب و صنعت است.
بررسی نظرات کارشناسی در مصرف آب کشاورزی
برخی کارشناسان درباره میزان آب مورد استفاده در بخش کشاورزی اعتقاد دارند، مصرف واقعی بخش کشاورزی در مقصد باید در نظر گرفته شود.بر اساس مطالعه علمی انجام شده توسط حسین دهقانی سانیج و همکاران که در سال 1400 در نشریه آبیاری و زهکشی ایران منتشر شده است، در هر سال عددی بالغ بر 31.22 میلیارد متر مکعب آب در مزارع و باغات کشاورزی کشور تبخیر شده است.اگر این میزان 31.22 میلیارد متر مکعبی را از میزان مصرف کشاوزی کاهش دهیم، زمینه اتفاق نظر کارشناسان بر مسئله مصرف آب بخش کشاورزی مهیا میشود اما این موضوع با ارتقای فناوری آبیاری زمینه کاهش تبخیر را فراهم کرده و این اختلاف آماری منافی اهمیت ویژه در ارتقای بهره‌وری بخش کشاورزی نیست.
واکاوی ضربه بازدهی پایین بخش کشاورزی به منابع آب کشور
آب و خاک درگیر شده حوزه کشاورزی کشور به هیچ عنوان تناسبی با تولید محصول کشور نداشته و بخش قابل توجهی از آب بدون بهره‌وری در این حوزه هدر رفته و به عبارت دیگر اسراف میشود. برای مثال در حالی که مصرف آب گیاه برنج در دنیا 15 هزار متر مکعب در هر هکتار برآورد میشود، برنج در ایران نیاز آبی 25 هزار متر مکعب در هر هکتار را به ثبت می‌رساند.در حقیقت، برنجکاری در ایران 1.5 برابر دنیا به آب نیاز دارد. این آمار در محصولات دیگری نظیر چغندر قند، ذرت و غلات نیز به همین شکل است. و هر یک از این محصولات در ایران برای تولید مشابه به 1.5 برابر آب بیشتر نیاز دارند. با توجه به آمار بیان شده و در نظر گرفتن نسبت آب ارائه شده به بخش کشاورزی نسبت به میزان محصول برداشت، راندمان آبیاری بخش کشاورزی در ایران تنها 33 درصد برآورد میشود.به عبارت دیگر از هر 100 متر مکعب آب ارائه شده به بخش کشاورزی فقط 33 متر مکعب به هدف رسیده و به محصول ختم شده و 67 متر مکعب اسراف میشود. این آمار در شرایط اتفاق می‌افتد که راندمان کشاورزی در کشوری نظیر لیبی معادل 60 درصد بود و در کشور هند و مصر به ترتیب 54 و 53 درصد است.