مدیر عملیات بازار باز بانک مرکزی
ضرورت استقلال بانک مرکزی در استفاده از ابزار‌ها
بانک مرکزی باید در استفاده از هدف‌های عملیاتی و تغییر هدف عملیاتی و همچنین استفاده از ابزار‌ها استقلال داشته باشد.به گزارش اقتصاد سرآمد، محمود نادری؛ مدیر عملیات بازار باز بانک مرکزی ضمن تشریح کارکرد عملیات بازار باز و کمکی که به بانک‌ها خواهد کرد، اظهار کرد: بانک‌های مرکزی برای کنترل نرخ تورم به یک هدف عملیاتی نیاز دارند که برای رسیدن به آن هدف عملیاتی نیازمند یک بستر یا ابزار نیز است.وی با بیان اینکه هدف عملیاتی بانک‌های مرکزی در طول تاریخ همواره با تغییراتی همراه بوده است، افزود: از هدفگذاری نقدینگی و نرخ ارز و پایه پولی شروع شد، اما از سال ۱۹۸۰ به بعد عمدتا به هدفگذاری نرخ بهره بازار بین بانکی رسید. به گفته نادری، ابزار بانک‌های مرکزی برای اینکه نرخ سیاستی را در بازار بین بانکی حفظ کنند؛ بستر عملیات بازار باز و کانال نرخ سود یا مساعدت‌های آماده بوده است؛ بنابراین یک هدف میانی به نام کنترل تورم و یک هدف عملیاتی به نام نرخ سود و همچنین یک بستر به نام عملیات بازار باز و مساعدت‌های آماده یا تسهیلات قاعده‌مند داریم. همچنین در زیرمجموعه آن ابزارا‌هایی به نام ریپو و ریپو معکوس داریم که می‌توان نرخ آن را کم و زیاد کرد و همچمنین ابزار سنتی مانند نسبت سپرده قانونی.مدیر عملیات بازار باز بانک مرکزی گفت: حالا این ابزار‌ها در قالب عملیات بازار باز چه نقشی دارند؟ از طریق تزریق منابع با وثیقه، به بازار ذخایر عمل می‌کند که این تزریق بر اساس قیمت خاصی که از حراج استخراج می‌شود باعث خواهد شد مکانیزم بازار در این بستر کار کند و نرخ‌های استخراج شده از بازار بین بانکی دارای اطلاعات شود.نادری تصریح کرد: در نتیجه عملیات بازار باز بستری است که در قالب آن، یکسری اوراق از بانک‌ها خریداری و منابعی را در دوزه زمانی مشخص تزریق می‌کنیم و در پایان همان دوره اوراق را به بانک‌ها می‌فروشیم و منابع را جمع می‌کنیم. در حالت ریپو معکوس، حس می‌کنیم بازار منابع مازاد دارد و این منابع زیاد باعث شده نرخ افت کند؛ در این شرایط اوراق در اختیار خود را به بانک‌ها می‌فروشیم و ذخایر مازاد را جمع می‌کنیم تا نرخ به تعادل برسد. این نرخ هدایتگر کلیه نرخ‌های موجود در اقتصاد است.مدیر عملیات بازار باز بانک مرکزی درباره اینکه این بازار چه کمکی به بانک‌ها می‌کند؟ پاسخ داد: عملیات بازار باز ابزاری است که انعطاف را به بازار بین بانکی می‌دهد. زمان قدیم اگر بانک‌ها منابع کم داشتند به نحوی باید از بانک مرکزی می‌گرفتند چرا که ذخایر آن‌ها همان پایه پولی یا پول بانک مرکزی است و به جز بانک مرکزی جایی نیست که این پول را تولید کند؛ بنابراین به انحای مختلف به دنبال خطوط اعتباری یا انواع اقسام دریچه‌های اعتباری بودند.