وزیر ارشاد تکلیفش را با مدیریت فرهنگی قشم روشن کند
نارضایی جامعه گردشگری و فرهنگی قشم از یک تابستان بی‌رونق
گروه گردشگری دریا - ایرج اعتمادی - از اسفندماه سال گذشته و بلکه بهمن‌ماه بود که زمزمه تغییر و تحول در مدیریت ارشد سازمان منطقه آزاد قشم بر سر زبان‌ها افتاد. مدیرعامل وقت که در مدار صد درجه بود ناگهان دچار رکود شد؛ و شتاب پروژه‌های تعریف‌شده از دوره‌های قبل و بعضا جدید، متوقف شد. مدیرعاملی که به اذعان خود برنامه‌های توسعه‌ای زیادی برای قشم داشت؛ گویا در پشت پرده‌ها فرصتی به او داده شد تا حداقل بخشی از برنامه‌هایش را جمع کند. از سویی تعطیلات نوروز شتاب برخی از پروژه‌ها را که شبانه‌روزی پیش می‌رفت، لاجرم متوقف کرد. اما این مدیرعامل تا روز آخر دست از کار نکشید، و تا توانست پروژه‌ها را پیش برد به طوری که حداقل تا یکی دو سال آینده خیلی از پروژه‌ها به نام او و حتی مدیرعامل اسبق در قشم ثبت خواهد شد.
به هر روی، عبدالملکی دبیر شورای‌عالی مناطق آزاد تصمیمش را گرفته بود، و بالاخره 2۶ فروردین‌ماه عادل پیغامی به جای افشار فتح‌اللهی بر کرسی مدیرعاملی سازمان منطقه آزاد قشم تکیه زد. پیغامی دانش‌آموخته دکتری از دانشگاه امام صادق بود. و بیشتر به عنوان یک چهره علمی و نه اجرایی شناخته می‌شد. بیم و امیدها از سپردن مسئولیت یکی از بزرگ‌ترین سازمان‌های دولتی به یک چهره دانشگاهی بدون رزومه قوی مدیریتی-اجرایی در قشم شدت گرفت. از سوی دیگر مجموعه جدید سازمان تلاش می‌کردند پیغامی را به عنوان یک شهروند قشمی که از ده سال پیش ساکن قشم بوده و در دانشگاه‌ها تدریس می کرده و یکی دو سالی هم عضو هیئت مدیره سازمان بوده، یک مدیرعامل بومی دردآشنا نشان بدهند. به هر حال برخی خوشبین بودند که شناخت او از ظرفیت‌ها و نیازهای قشم شاید یک جایی به‌کار آید.
تابستان گرم بی‌تدبیری‌ها را رو کرد
قشم در آستانه گذر از فصل بهار بود و تابستانی سخت پیش رو داشت. تابستان در قشم فصل رکود و بی‌رونقی کسب و کارهاست. سیاستی می‌بایست و تدبیری؛ به ویژه در بحث گردشگری که فعالان این حوزه، هتل‌داران و جامعه گردشگری و حتی جامعه بازرگانان چشم به این تدبیرهای تابستانه داشتند.
از دیرباز در قشم تابستان‌ها که بازار رو به رکود می‌نهاد و صنعت گردشگری در اغما می‌رفت، مجموعه معاونت فرهنگی و گردشگری برنامه‌هایی از جمله جشنواره‌های تابستانی را تدارک می‌دیدند مثل همین کاری که امروز در کیش انجام شده است. اما تابستان امسال هیچ خبری از این برنامه‌ها نیست و جامعه گردشگری و بازرگانی قشم نارضا از یک تابستان بی‌سابقه گرم و بی‌رونق.
حالا هم کم کم به ماه محرم نزدیک می‌شویم و عملا فرصت هرگونه برنامه‌ریزی از فعالان این حوزه گرفته شده است. به هر حال، تابستان 1402 تابستانی بی‌رونق برای جامعه گردشگری قشم ثبت شد.
وزیر ارشاد تکلیفش را با مدیریت فرهنگی قشم روشن کند
نارضایی اما در جامعه فرهنگی و هنری بیشتر از بخش گردشگری است، چرا که هنوز تکلیف مدیریت فرهنگی در قشم روشن نیست. سیستم مدیریتی فرهنگ و هنر در منطقه آزاد قشم جدای از بحث عزل و نصب‌ها، کلا معیوب است؛ این طور که به نظر می‌آید لازم است وزیر فرهنگ و ارشاد تکلیفش را با مدیریت فرهنگی قشم روشن کند.
قاعدتا یک اداره کل در استان‌ها متولی بحث فرهنگ و هنر جامعه است اما در قشم اداره کل به عنوان یک اداره جزء و محقری از معاونت فرهنگی سازمان منطقه آزاد به شمار می‌آید در حالی که در ساختار تشکیلاتی - اداری نقش اداره کلی را یدک می‌کشد ولی به اندازه روابط عمومی منطقه آزاد هم اختیار کارهای فرهنگی ندارد و نه بودجه‌ای به آن اختصاص داده می‌شود. از این روی بسیاری از برنامه‌ها و پروژه‌های این اداره کل کماکان روی زمین مانده است و این نه تنها مایه تضعیف یک اداره کل دولتی است که مدیر مربوطه را هم ناکارآمد جلوه می‌دهد به ویژه وقتی یک مدیر بومی با حمایت مردمی مواجه باشد به نوعی دهن‌کجی به جامعه محلی قلمداد می‌شود جامعه‌ای که نمی‌خواهد مدیران منسوب به خود را ناکارآمد ببیند مخصوصا وقتی که می‌ببینند با سیاست‌های بعضا از روی -احتمالا-احساس قدرت یا ناآگاهی، مدیر مربوطه را به محاق کشانده‌اند. موازی‌کاری فرهنگی در منطقه آزاد به حدی است که بسیاری از بودجه‌های فرهنگی بدون پیش‌زمینه‌های دانش تخصصی به روابط عمومی سازمان سپرده شده است، حالا معاونت فرهنگی به جای خود؛ بالاخره نقشی برای آن تعریف شده است؛ ولی کاهش اختیارات یک اداره کل که متولی فرهنگ در یک شهرستان یا استان است در قیاس با روابط عمومی یک سازمان به هیچ وجه زیبنده جلال و جبروت یک وزارتخانه فرهنگی در کشور نیست.
به هر روی، عبدالملکی دبیر شورای‌عالی مناطق آزاد تصمیمش را گرفته بود، و بالاخره 2۶ فروردین‌ماه عادل پیغامی به جای افشار فتح‌اللهی بر کرسی مدیرعاملی سازمان منطقه آزاد قشم تکیه زد. پیغامی دانش‌آموخته دکتری از دانشگاه امام صادق بود. و بیشتر به عنوان یک چهره علمی و نه اجرایی شناخته می‌شد. بیم و امیدها از سپردن مسئولیت یکی از بزرگ‌ترین سازمان‌های دولتی به یک چهره دانشگاهی بدون رزومه قوی مدیریتی-اجرایی در قشم شدت گرفت. از سوی دیگر مجموعه جدید سازمان تلاش می‌کردند پیغامی را به عنوان یک شهروند قشمی که از ده سال پیش ساکن قشم بوده و در دانشگاه‌ها تدریس می کرده و یکی دو سالی هم عضو هیئت مدیره سازمان بوده، یک مدیرعامل بومی دردآشنا نشان بدهند. به هر حال برخی خوشبین بودند که شناخت او از ظرفیت‌ها و نیازهای قشم شاید یک جایی به‌کار آید.
تابستان گرم بی‌تدبیری‌ها را رو کرد
قشم در آستانه گذر از فصل بهار بود و تابستانی سخت پیش رو داشت. تابستان در قشم فصل رکود و بی‌رونقی کسب و کارهاست. سیاستی می‌بایست و تدبیری؛ به ویژه در بحث گردشگری که فعالان این حوزه، هتل‌داران و جامعه گردشگری و حتی جامعه بازرگانان چشم به این تدبیرهای تابستانه داشتند.
از دیرباز در قشم تابستان‌ها که بازار رو به رکود می‌نهاد و صنعت گردشگری در اغما می‌رفت، مجموعه معاونت فرهنگی و گردشگری برنامه‌هایی از جمله جشنواره‌های تابستانی را تدارک می‌دیدند مثل همین کاری که امروز در کیش انجام شده است. اما تابستان امسال هیچ خبری از این برنامه‌ها نیست و جامعه گردشگری و بازرگانی قشم نارضا از یک تابستان بی‌سابقه گرم و بی‌رونق.
حالا هم کم کم به ماه محرم نزدیک می‌شویم و عملا فرصت هرگونه برنامه‌ریزی از فعالان این حوزه گرفته شده است. به هر حال، تابستان 1402 تابستانی بی‌رونق برای جامعه گردشگری قشم ثبت شد.
وزیر ارشاد تکلیفش را با مدیریت فرهنگی قشم روشن کند
نارضایی اما در جامعه فرهنگی و هنری بیشتر از بخش گردشگری است، چرا که هنوز تکلیف مدیریت فرهنگی در قشم روشن نیست. سیستم مدیریتی فرهنگ و هنر در منطقه آزاد قشم جدای از بحث عزل و نصب‌ها، کلا معیوب است؛ این طور که به نظر می‌آید لازم است وزیر فرهنگ و ارشاد تکلیفش را با مدیریت فرهنگی قشم روشن کند.
قاعدتا یک اداره کل در استان‌ها متولی بحث فرهنگ و هنر جامعه است اما در قشم اداره کل به عنوان یک اداره جزء و محقری از معاونت فرهنگی سازمان منطقه آزاد به شمار می‌آید در حالی که در ساختار تشکیلاتی - اداری نقش اداره کلی را یدک می‌کشد ولی به اندازه روابط عمومی منطقه آزاد هم اختیار کارهای فرهنگی ندارد و نه بودجه‌ای به آن اختصاص داده می‌شود. از این روی بسیاری از برنامه‌ها و پروژه‌های این اداره کل کماکان روی زمین مانده است و این نه تنها مایه تضعیف یک اداره کل دولتی است که مدیر مربوطه را هم ناکارآمد جلوه می‌دهد به ویژه وقتی یک مدیر بومی با حمایت مردمی مواجه باشد به نوعی دهن‌کجی به جامعه محلی قلمداد می‌شود جامعه‌ای که نمی‌خواهد مدیران منسوب به خود را ناکارآمد ببیند مخصوصا وقتی که می‌ببینند با سیاست‌های بعضا از روی -احتمالا-احساس قدرت یا ناآگاهی، مدیر مربوطه را به محاق کشانده‌اند. موازی‌کاری فرهنگی در منطقه آزاد به حدی است که بسیاری از بودجه‌های فرهنگی بدون پیش‌زمینه‌های دانش تخصصی به روابط عمومی سازمان سپرده شده است، حالا معاونت فرهنگی به جای خود؛ بالاخره نقشی برای آن تعریف شده است؛ ولی کاهش اختیارات یک اداره کل که متولی فرهنگ در یک شهرستان یا استان است در قیاس با روابط عمومی یک سازمان به هیچ وجه زیبنده جلال و جبروت یک وزارتخانه فرهنگی در کشور نیست.