نذر دل کنیم برای زیارت سرزمین نینوا
مسعود خدیوی کاشانی- محرم با ساز سِنجی دلنواز می آید تا بیرق سبز اندیشه حسین از نسل ما هم به جاوادنگی گذر کند.
آئینی که به پاس ورودش ، شوری در دل ها عیان می سازد تا محتشم کاشانی نگارنده این شور گردد در نقاشی اشعار.
باز این چه شورش است.....
از پیر و جوان که با شوق آمده اند تا عاشقی را در وجودشان پرورش دهند.
همانانی که کام معرفت و مرام گرفته اند به تـُربت حسین
امسال هم نـِـی سوز محرم با حزنی دِگر ، همنشین شده است.
و مردمانیکه در این حال و هوا ، عاشقی را می سرایند تا لباس مشکی ، تجلی باشد : از لبیک به ندای هَل من ناصر ینصرونی حسین .
محرم ، فصل زلالی و پالایش دل است و جلا دادن چشـــم .
بی شک ، پاسداشت محرم ، تنها به لباس و نذر و گریستن معنا نمی شود که اینجا می بایست دل به مَسلخ بَری در پیشگاه معبود و صلاه به دل اقامه داری که نماز ، نشانیست از ارزش های جهاد نینوا .
حسین عطش دارد اما نه به جرعه ای آب !
که عطش او به نشر و پویایی فرهنگ کربلاست.
وقتی گام هامان ، پشت دسته ها به شور عشق می دوند نکند که دل هامان ، جا مانده باشد!
بیایم کنار این شور ، فرهنگ و آیین حسینی را هم دامن ، زنیم.
آری ، گریستنی زیباست که با فهم نهضت عاشورا عجین شود نه کاربرد واژگانی چون عَبد و غلام و نوکر و مجنون....
که نینوا ، ارزش نهادن به تفکر والاي شیعی است و نهی منکرها.
در سرایی که در یک روز ، قبله کلام میلیون ها نفر نام قشنگ حسین می شود!
و جامه سیاه ، سمبل یک رنگی آن روز می‌گردد
چرا باید باز !
بُخل در حق و سخاوت در ناحقی دیده شود !
می‌شود که محرم ماهی گردد به عطر فضایل اخلاقی که دروغ و احتکار و گرانفروشی در این ماه محو شده باشد تا نمادی از عیاری خلوص شیعه بودن شکل گیرد و نذر دل کنیم که خانواده های نیازمند را در طول سال یار باشیم و قطعا مردان مَرد ، زیر بار عَلم مسولیت خواهند رفت.
عاشورا می بایست محوری باشد برای آزادگی و مردانگی و بهادادن به عَبد صالح پرودگار .
نه چون معدودی که برای این ماه ارزشمند ، بدعت ها را رو می‌کنند و جیب ها می دوزند تا متاسفانه نهیب ناخوش طبل هایشان ، سَمبلی شود بر عاشورا !
و گاه آنقدر با قمه هاشان ، شور می دهند که شعور جا می ماند!
حسین اندیشه ای است که در ذهن ها ، بذر مردانگی و غیرت می پروراند تا واژه انسان و انسانیت ، معنا گیرد.
آنچنان که ، وقار تفکر در اسارت هم ، دشمن زبون را خار می سازد تا شهید حُجی در مقابل تحجر خفاشان تروریست ، نمادی امروزی از فهم نینوا گردد.
بی شک ظلم ستیزی حسین در کالبد زمانه نمي گنجد و بدین جهت آزاد اندیشانی چون گاندی ، اندیشه حسین را می ستایند تا او اسطوره ای باشد خارج از حصارهای زمان و آئینی برای تمامی نسل ها
دانش آموخته دکتری حقوق
آئینی که به پاس ورودش ، شوری در دل ها عیان می سازد تا محتشم کاشانی نگارنده این شور گردد در نقاشی اشعار.
باز این چه شورش است.....
از پیر و جوان که با شوق آمده اند تا عاشقی را در وجودشان پرورش دهند.
همانانی که کام معرفت و مرام گرفته اند به تـُربت حسین
امسال هم نـِـی سوز محرم با حزنی دِگر ، همنشین شده است.
و مردمانیکه در این حال و هوا ، عاشقی را می سرایند تا لباس مشکی ، تجلی باشد : از لبیک به ندای هَل من ناصر ینصرونی حسین .
محرم ، فصل زلالی و پالایش دل است و جلا دادن چشـــم .
بی شک ، پاسداشت محرم ، تنها به لباس و نذر و گریستن معنا نمی شود که اینجا می بایست دل به مَسلخ بَری در پیشگاه معبود و صلاه به دل اقامه داری که نماز ، نشانیست از ارزش های جهاد نینوا .
حسین عطش دارد اما نه به جرعه ای آب !
که عطش او به نشر و پویایی فرهنگ کربلاست.
وقتی گام هامان ، پشت دسته ها به شور عشق می دوند نکند که دل هامان ، جا مانده باشد!
بیایم کنار این شور ، فرهنگ و آیین حسینی را هم دامن ، زنیم.
آری ، گریستنی زیباست که با فهم نهضت عاشورا عجین شود نه کاربرد واژگانی چون عَبد و غلام و نوکر و مجنون....
که نینوا ، ارزش نهادن به تفکر والاي شیعی است و نهی منکرها.
در سرایی که در یک روز ، قبله کلام میلیون ها نفر نام قشنگ حسین می شود!
و جامه سیاه ، سمبل یک رنگی آن روز می‌گردد
چرا باید باز !
بُخل در حق و سخاوت در ناحقی دیده شود !
می‌شود که محرم ماهی گردد به عطر فضایل اخلاقی که دروغ و احتکار و گرانفروشی در این ماه محو شده باشد تا نمادی از عیاری خلوص شیعه بودن شکل گیرد و نذر دل کنیم که خانواده های نیازمند را در طول سال یار باشیم و قطعا مردان مَرد ، زیر بار عَلم مسولیت خواهند رفت.
عاشورا می بایست محوری باشد برای آزادگی و مردانگی و بهادادن به عَبد صالح پرودگار .
نه چون معدودی که برای این ماه ارزشمند ، بدعت ها را رو می‌کنند و جیب ها می دوزند تا متاسفانه نهیب ناخوش طبل هایشان ، سَمبلی شود بر عاشورا !
و گاه آنقدر با قمه هاشان ، شور می دهند که شعور جا می ماند!
حسین اندیشه ای است که در ذهن ها ، بذر مردانگی و غیرت می پروراند تا واژه انسان و انسانیت ، معنا گیرد.
آنچنان که ، وقار تفکر در اسارت هم ، دشمن زبون را خار می سازد تا شهید حُجی در مقابل تحجر خفاشان تروریست ، نمادی امروزی از فهم نینوا گردد.
بی شک ظلم ستیزی حسین در کالبد زمانه نمي گنجد و بدین جهت آزاد اندیشانی چون گاندی ، اندیشه حسین را می ستایند تا او اسطوره ای باشد خارج از حصارهای زمان و آئینی برای تمامی نسل ها
دانش آموخته دکتری حقوق