printlogo


بررسی اقتصاد سرآمد از جای خالی فناوری نوین در طرح سالم سازی سواحل دریا
چرا طرح سالم سازی سواحل دریا در ايران موفق نیست

گروه گردشگري سواحل – اميدعباسي - کارشناسان مطالبات برزمین مانده ناجیان غریق، کمبود امکانات و مشکلات بهداشتی و رفاهی، فرسودگی زیرساخت‌های گردشگری و همچنین بی‌رغبتی بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری جدید در سواحل را دلیل کلیشه‎‌ای‌شدن و خروج طرح سالم‌سازی سواحل مازندرانی دریای خزر از مدار خدمات‌رسانی مطلوب به گردشگران می‌دانند. طرح سالم‌سازی دریا از سال ۱۳۹۱ با هدف کاهش تلفات ناشی از غرق شدن هنگام شنا و همچنین ارایه خدمات تجمیعی گردشگری و نظارت‌های اجتماعی در ۶۰ نقطه از  سواحل مازندرانی دریای خزر به اجرا درآمد و امسال هم قرار بود از سوم خرداد به صورت رسمی آغاز به کار کند. ولی ظاهرا تنها به بریدن رمان در آن اکتفا شده است.اما صاحب‌نظران معتقدند که طرح سالم‌سازی دریا در سال‌های اخیر کارایی خود را از دست داده و از مسیر و چشم انداز ترسیم شده خود به واسطه کمبود امکانات بهداشتی و زیرساختی مانند نبود آمبولانس و کادر درمان و پزشکی و همچنین فقدان و یا فرسودگی محسوس امکانات گردشگری در سواحل و از سوی دیگر مطالبات عقب‌مانده سه میلیارد تومانی یک‌هزار و ۲۰۰ ناجی غریقی که در طرح سالم‌سازی سواحل سال گذشته به مسافران خدمات‌رسانی کردند، اما تاکنون دستمزد خود را دریافت نکردند، فاصله گرفته است.
به گزارش اقتصاد سرآمد، سواحل دریای مازندران همیشه برای گردشگران و کسانی که عاشق سفر هستند اولویتی مهم به شمار می‌آید ، چرا که آنان در هوای آزاد سواحل گوش به صدای امواج دریا می سپارند و بازی تعقیب و گریز آب و شن‌های ساحل را به نظاره می‌نشینند تا به دور از هیاهوی زندگی روزمره بتوانند آرامش روحی و سلامت جسمانی را برای ساعاتی تجربه کنند و روزشان را با خوشی و شادی به شب پیوند بزنند، اما ورود گردشگران به طرح‌های سالم‌سازی سواحل مازندرانی دریای خزر و چنین انتظاری براساس تحلیل داده‌های آماری ستاد ساماندهی سواحل استان برای امسال در صورت استمرار مشکلات سال گذشته‌های بعید به نظر می‌رسد.
علیرضا شهابی کارشناس و مدرس محیط‌زیست دریایی کشورمان در اینباره به روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: تجربیات مسافرانی که طرح‌های سالم‌سازی سواحل مازندران را به عنوان مقصد گردشگری انتخاب ‌کردند، نشان می‌دهد که آنان دیگر این حس خوشایند را ندارند و حدود ۷۵ درصد آنان از مجموع جامعه آمار ۵۰۰ هزار نفری از اجرای طرح سالم سازی سواحل در نقاط مختلف استان رضایت نداشتند و با دیدن امکانات ضعیف بهداشتی و گردشگری و نبود حتی یک شیر آب دوش مناسب از حضور در سواحل مازندران پشیمان شده‌اند چرا که طرح سالم سازی سواحل مازندرانی خزر حداقل در چهار سال گذشتهر نه تنها نتوانست آسایشی برای آنان به ارمغان بیاورد، بلکه خستگی رنج سفر به این استان به دلیل کمبود امکانات برای آنها به همراه داشت.

جای خالی فناوری نوین در طرح سالم سازی دریا
او ادامه داد: با این حال اجرای طرح سالم‌سازی سواحل در کنار حفاظت و نجات جان شناگران از سوی ناجیان غریق از این حیث دارای اهمیت است که این طرح تنها برنامه رسمی مازندران برای جذب گردشگر به نوار ساحلی استانی دریای خزر است ، اما به دلیل به روزرسانی نشدن امکانات و لوازم زیرساختی و گردشگری و پایین بودن سطح خدمات‌رسانی زنگ هشدار بی‌توجهی گردشگران و هموطنان به طرح سالم‌سازی در سواحل استان را به صدا درآورده است.

طرح سالم سازی نتوانسته رضایت حداکثری مسافران و گردشگران را جلب کند
این فعال محیط‌ زیست معتقد است: به نظر می‌رسد این طرح نتوانسته رضایت حداکثری مسافران و گردشگران را جلب کند و بسیاری از مسافران ترجیح می‌دهند تا خارج از طرح دریا به شنا کردن بپردازند که نتیجه شوم خروج مسافران از طرح سالم سازی هم این بوده که ۳۰ نفر از مجموع ۳۸ نفر جان باخته به دلیل غرق شدگی در دریای مازندرانی خزر در سال گذشته در خارج از طرح بود.
شهابی به اقتصاد سرآامد، تاکید دارد: خارج از بحث کمی طرح‌های سالمسازی دریا، به نظر می‌رسد بحث کیفیت آنها به مراتب با اهمیت‌تر باشد و پایین بودن رضایتمندی مسافران و گردشگران به دلیل کمبود امکانات بهداشتی، رفاهی و خدماتی دلیلی بر این ادعا است که بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران ورود سرمایه‌گذاران بخش خصوصی دارای اهلیت با میدان‌داری و نظارت ستاد ساماندهی طرح سالم سازی دریا را به حوزه گردشگری دریا و سواحل ضروری می‌دانند و معتقدند که باید بسترهای لازم برای فعالیت آنها در این عرصه فراهم شود.
پرداخت نشدن حقوق ناجیان غریق و همچنین کمبود تجهیزات و امکانات برای خدمات رسانی آنان به هموطنان، کمبود آمبولانس و کادر درمان در نقاط حادثه خیز ساحلی، نبودن امکانات بهداشتی از جمله شیر آب دوش حداقل در 50 طرح از مجموع 60 طرحی که سالهای قبل اجرا میشد، فرسودگی قایق و دیگر امکانات گردشگری، برگزار نشدن برنامه های اجتماعی شاد در چارچوب عرف در سواحل، مشکل اجرا نشدن دقیق طرح برای شنا بانوان در دریا و همچنین نظارت نشدن بازار اقلام اساسی و نیازهای اولیه برای ساحل گردی از جمله مشکلات طرح سالم سازی دریا از نظر معاون سیاسی، امنتیتی و اجتماعی استاندار مازندران بوده و به همین دلیل هم وی معتقد است که این طرح برای حسن اجرا نیازمند متولی استانی است. با نگاهی به مناطق اجرای طرح های سالم سازی دریا، مواردی مانند کمبود امکانات رفاهی، بهداشتی، وجود انواع زباله‌های خانگی و پزشکی و صنعتی، ورود پساب و فاضلاب‌های شهری و شیمیایی کارخانه ها به دریا و ساخت و سازهای بلند و غیرمجاز در کنار طرح‌ های سالم سازی دریا برای مسافران تابستانی مازندران مشکلاتی را به وجود آورده است.