رئیس کل سابق بانک مرکزی
سیاست‌های بانک مرکزی باید ادامه داشته باشد
اگر روندی که در طول یکسال گذشته تداوم داشته در آینده نیز ادامه داشته باشد، تا چند سال دیگر، شاهد آرامش و ثبات اقتصادی خواهیم بود.به گزارش اقتصادسرآمد، طهماسب مظاهری در رابطه با سیاست تثبیت اقتصادی به ایبنا اظهار کرد: تثبیت اقتصادی بر حسب نوع تفسیری که از کلمه تثبیت می‌شود، می‌تواند منجر به سیاست‌های بسیار مناسب و رشد اقتصادی شود و همچنین می‌تواند منجر به یک نظام مدیریت دولتی بشود که خسارت به بار می‌آورد. اگر این سیاست به معنی ثابت نگه‌داشتن و نرخ‌های دستوری باشد، منجر به رانت جویی برخی افراد از اقتصاد می‌شود.وی افزود: اگر تثبیت به معنی ایجاد ثبات (stabilization) باشد، از نوسانات شدید جلوگیری کند و موجب ایجاد آرامش و پیش‌بینی پذیری بازار‌ها شود، بسیار مفید است. در سیاست ارز ۴۲۰۰ تومانی تجربه سیاست‌گذاری غلط ارزی را داشتیم. دولت تعهد کرد که تقاضای هر مقدار ارز، توسط هر کسی و برای هر نیازی را با نرخ ۴۲۰۰ تومانی پاسخ دهد. این سیاست موجب رانت سنگین و هدررفت چندین میلیارد دلار از منابع کشور شد.مظاهری با اشاره به سیاست‌های بانک مرکزی در طول یکسال اخیر، تاکید کرد: اگر سیاست‌هایی که در طول یکسال اخیر انجام شده است، موجب آرامش و نظم بازار‌ها شود، تثبیت به این معنی بسیار خوب است و آثار مثبتی برای اقتصاد به همراه دارد.رئیس کل اسبق بانک مرکزی تصریح کرد: وقتی تقاضا برای کالایی از طریق رشد نقدینگی افزایش یابد، برای اینکه اقتصاد سالمی داشته و از اثرات تورمی در امان باشیم باید معادل همان نسبت تولید کالا و خدمات افزایش یابد. رشد نقدینگی از این طریق بسیار مفید و ضروری است. مثل بدن انسان که رشد می‌کند و هر چه بیشتر رشد کند به خون بیشتری نیاز دارد، اقتصاد نیز با رشد تولید کالا و خدمات نیاز به رشد نقدینگی دارد. اگر افزایش نقدینگی همگام با رشد تولید کالا و خدمات نباشد منجر به کاهش قدرت خرید می‌شود.وی با بیان اینکه یکی از مشکلات اقتصاد کشور در سال‌های اخیر متعادل نبودن میزان رشد نقدینگی و رشد کالا و خدمات بوده است، گفت: برای حل این مشکل باید مراکز و مجاری که منجر به رشد نقدینگی بیش از رشد تولید می‌شود را ببندیم؛ بنابراین افزایش نقدینگی تحت هر شرایطی به معنی تولید ثروت نیست.مظاهری با اشاره به اینکه یکی از مجاری کلیدی رشد نقدینگی بیش از رشد تولید، کسری دولت است، اظهار کرد: دولت کمبود منابع دارد و از طرفی وظایف سنگینی بر دوش آن است. در واقع همه دولت‌ها این ویژگی مشترک را دارند که وظایف سنگینی بر دوش آن هاست، اما منابع محدودی در اختیار دارند.وی افزود: هنر دولت در این است که چگونه وظایف نامحدود را در حدود منابع محدود اولویت‌بندی کند.