رئیسکل بانک مرکزی:
مشکل بانکهای ناتراز نقدشوندگی است
رئیسکل بانک مرکزی گفت: بخش عمدهای از منابع بانکها به دارایی تبدیل شده و به همین علت نظام بانکی با چالش نقدینگی روبهرو است.به گزارش اقتصادسرآمد، محمدرضا فرزین در پاسخ به سوالی درباره اصلاح نظام بانکی و اقدامات بانک مرکزی برای رفع بیثباتی ناشی از ناترازی بانکها، توضیحداد: از همان روزهای نخست فعالیتم در بانک مرکزی چند کار درباره بانکها انجام شد که تداوم دارد. قانون بانکداری مرکزی کشور که بخش عمدهای از آن در مجلس به تصویب رسیده و موارد اختلافی میان مجلس و شورای نگهبان در مجمع تشخیص مصلحت نظام در حال بررسی است.رزین افزود: همچنین طرح دیگری در مجلس با عنوان بانکداری تهیه شد که در بخشهای مختلفی از آن به اصلاح نظام بانکی اشاره شده است. ما به آن بخشی که مربوط به بانک مرکزی است ورود کردیم و امیدواریم که این بخش اصلاح شود.وی بیانداشت: در زمینه بررسی قانون مربوط به بانکداری مرکزی پیشرفت و تفاهمهای جدیدی داشتیم، زیرا اختلافنظرهایی با دوستان در اینباره وجود داشت. همچنین به قانون بانکداری هم ورود کردیم و نظرهای اصلاحی خود را به مجلس اعلام کردیم و به تفاهمهایی هم رسیدیم و امید است این طرح با اصلاحات مورد نظر در آینده نزدیک در صحن علنی مجلس قرائت شود.رئیسکل بانک بانک مرکزی اظهار داشت: اصلاح نظام بانکی حتی در جلسه سران سه قوه هم مطرح است و البته ما هم معتقدیم این کار باید انجام شود و سیاستهای جدیدی برای نظام بانکی نوشته شود، زیرا نقدها و چالشها بسیار جدی است.وی با اشاره به اینکه یکی از چالشهای جدی در این زمینه، مساله ناترازی (عدم تعادل بین داراییهای بانکها و بدهیهای آنها) بانکهاست، افزود: قبل از هر چیز میخواهم اندکی به مساله ناترازی بانکها از لحاظ مفهومی بپردازم، چون بسیاری تعبیرهای اشتباه و ناروایی از مساله ناترازیها دارند. در نظام بانکی ناترازیها به طور عمده دو نوع هستند: Insolvency (اعسار/درماندگی/ ورشکستگی) یا illiquidity (عدم نقدینگی).فرزین ادامهداد: ناترازی از نوع ورشکستگی بدین معناست که سمت چپ و راست ترازنامه بانک در تعادل نباشد و بدهیها بیشتر از داراییها باشد. نزدیک ۹۰ درصد از ناترازی بانکها در ایران از نوع ورشکستگی (Insolvency) نیست، بلکه از نوع عدم نقدینگی (illiquidity) است؛ به معنای دیگر، بانکها در ایران ورشکسته نیستند، بلکه فقط نقدینگی لازم را ندارند.وی اضافهکرد: این بدین معناست که بانکها یا افزایش سرمایه ندادهاند یا اینکه بخش عمدهای از منابعشان به دارایی تبدیل شده و چون به دارایی تبدیل شده، نظام بانکی با چالش نقدینگی روبهرو است.