مدیرکل شیلات گلستان پاسخ داد:
تکلیف آبزی پروران حاشیه رود مرزی اترک چیست؟
مدیرکل شیلات گلستان، چگونگی رسیدگی به موضوع خسارات وارد شده به پرورش‌دهندگان ماهیان گرمابی حاشیه رودخانه اترک و تالاب آلاگل، تعطیلی مزارع پرورش ماهی، کم آبی منطقه و مباحث حقوقی در سایه تغییرات اقیمی در برخی مناطق استان را تشریح کرد. به گزارش اقتصادسرآمد، اسماعیل جباری در خصوص چگونگی توقف فعالیت مجتمع پرورش ماهیان گرمابی آلاگل و روند تدریجی خشک شدن مزارع پرورش ماهیان گرمابی حاشیه رودخانه مرزی اترک و این تالاب در شرق استان گلستان، به ایسنا اظهار کرد: «آب» مهمترین مشکل پیش روی فعالان صنعت آبزی پروری و پرورش‌دهندگان انواع آبزیان است.وی با بیان اینکه طی سال‌های گذشته کم اترک و تالاب آلاگل سبب شده تا پرورش‌دهندگان آبزیان، عمده فعالیتی نداشته باشند، ادامه داد: همین موضوع باعث ضرر و زیان شدید آنها و مشکلات مالی شده است. مدیرکل شیلات گلستان با تأکید بر اینکه مجموعه شیلات استان همواره حامی پرورش‌دهندگان بوده و به همین روش حمایتی ادامه می‌دهد، افزود: در همین راستا پیگیری‌های لازم با استانداری، سازمان شیلات کشور، وزارت نیرو، شرکت آب منطقه‌ای استان، مجمع نمایندگان، اعضای کمیسیون اصل۹۰ و دیگر دست اندرکاران این حوزه شده است. وی حل مشکلات پرورش دهنگان را بسیار مهم دانست و خاطرنشان کرد: طی جلسه‌ای را که با هدف بررسی و ارائه راهکار مشکلات و چالش‌های پرورش‌دهندگان ماهی حاشیه رودخانه اترک برگزار شد، مقرر گردید جلسه‌ای دیگر با حضور مدیریت دفتر بازرسی استانداری برگزار شود تا به یک نتیجه و تصمیم قطعی برای حل مشکلات پرورش دهنده حاشیه این رود مرزی برسیم. گفتنی است، پس از بررسی‌های مداوم جهت رفع مشکلات و چالش‌های پرورش‌دهندگان ماهی حاشیه رودخانه اترک، هفته نخست شهریور ماه جلسه‌ای با حضور مدیرکل آب شیرین شیلات ایران، مدیرکل شیلات گلستان، مدیران و کارشناسان بازرسی استانداری، شرکت آب منطقه‌ای، نماینده وزارت نیرو و نماینده بهره برداران و پرورش‌دهندگان و معاونین، مسئولان حقوقی و کارشناسان شیلات استان گلستان برگزار و در راستای رسیدن به یک نتیجه واحد، راهکارهای جدیدی ارائه شد. به گزارش ایسنا، مجتمع پرورش ماهیان گرمابی آلاگل در منطقه مرزی استان گلستان در حاشیه رودخانه اترک در شمال کشور با ترکمنستان واقع شده و در گذشته و در دوران پرآبی فعالیت‌های آبزی پروری یکی از مهمترین راه‌های امرار معاش و کسب روزی اهالی منطقه بوده است.