امارات چگونه توسعه پیدا کرد؟
محمد بن راشد در کتاب نگرش من و چالشهای برتری ضمن مرور گذشته فقر كشورش، به ارائهی ایدهها و آمال خود در باب توسعهی دبی و امارات متحدهی عربی ميپردازد كه ميتواند تجربهی خوبي براي ديگر كشورهاي اسلامي نيز باشد.
برخي از مهمترين ايدههای محمد بن راشد آل مکتوم:
۱. به مردم حق اشتباه کردن دادیم
او معتقد است از عوامل موفقیت پدرم و بنده تاکید بر نقاط قوت بوده است نه ضعف، زیرا نقاط ضعف باعث ناامیدی و انزوا میشود. افراد که ناامید شوند، کاری انجام نمیدهند زیرا بزرگترین سرمایه یک کشور انسانهای آن جامعه هستند. برای تربیت انسانها باید هزینه کرد و اجازه داد تا کار کنند و اشتباه جزئی از کار است. نباید بابت اشتباه افراد، کاری بکنیم که آنها بترسند و قوهی ابتکارشان خدشه ببیند.
۲. فساد اداري را مستقيما كنترل ميكرديم
برای جذب سرمایهی خارجی و بهرهگیری از دستاوردهای بشری شرایط ویژهای را در دبی فراهم کردیم. ما معتقدیم فقدان فساد دولتی از عوامل عمدهی جذب سرمایه و فعالیت شرکتهای خارجی است. من یک سازمان مخفی برای بررسی عملکرد ادارت دولتی ایجاد کردم به نام «خریداران سری» که کارش بررسی عملکرد ادارت و شناسایی افراد موثر و همچنین مقابله با مفاسد است و این افراد با مراجعه به ادارات و یا تحت عنوان خدمه در ادارات به کار مشغولند. من به واسطهی این افراد از کل عملکرد ادارات دولتی دبی مطلع هستم.
۳. مردم را در توسعهی كشور شريك كرديم
برخلاف تصور، عامل توسعه نه پول است نه منابع، بلکه مهمترین سرمایهی یک کشور، مردمان آن کشور است و رهبر وظیفه دارد تا به نحو مطلوب از ظرفیت مردم خود استفاده کند و کشور را به توسعه برساند و گرنه عملش بیحاصل است.
رهبر باید به جای قصرنشینی، درون میدان کار و منازعه باشد. محیط زندگی ما متاثر از زندگی شیر و آهو در آفریقا است و هر دو باید با سرعت بدوند تا بتوانند زنده بمانند. یکی شکار کند و دیگری از شکار شدن بگریزد.
۴. مسئلهی ما توسعه بود، نه تنبیه مردم.
مهمترین مسئلهی رهبر، توسعهی کشور است و مهمترین بخش توسعه، توسعهی اقتصادی است. بر همین اساس لازم است دبی علاوه بر مرکز اقتصادی خاورمیانه به مرکز اقتصادی جهان تبدیل شود. تجربهی ما در دوبی نشان داد که از یک محیط سخت طبیعی میتوان یک شهر در اندازهی استاندارد جهانی و جذاب برای زندگی ساخت و این مهم به دست نیامد مگر دست گذاشتن روی تواناییهای افراد و گذشت از اشتباهات، وقتی کسی اشتباه میکند باید برای اصلاح او، تنبیه آخرین اقدام باشد.
۵. پیروز صلح بودیم نه جنگ.
تاکید اسلام بر صلح است. زیرا هیچ کس در جنگ برنده نیست. ما معتقدیم باید تمامی اختلافات خود را با صلح و دوستی حل کنیم و به تمامی برادران عرب خود این رویه را پیشنهاد میکنیم زیرا در جنگ برندهی واقعی وجود ندارد و بازنده جنگ، در تلافی شکست، جنگ دیگری راه میاندازد. قرآن و احادیث پیامبر همه را به صلح دعوت میکند. آنان که به دنبال جنگ و درگیری هستند، قرآن را خوب نخواندهاند.
۶. برای سرمایهگذاران خارجی، معافیت مالیاتی تعیین کردیم.
ما در دبی با هدف جذب سرمایهی خارجی، معافیتهای مالیاتی قابل توجهی بر تمامی اشکال سرمایهگذاری وضع کرده ایم و حق انتقال ۱۰۰٪ سود شرکتهای خارجی فراهم است. امنیت از مهمترین ویژگیهای امارات است و تاکنون بیش از ۱۰۰ دولت در دبی سرمایهگذاری کرده و ۴ هزار شرکت خارجی در این کشور مشغول به کار هستند.
۷. از نفتفروشی به تجارت روی آوردیم.
برخلاف گذشته امروزه نفت نقش کلیدی در اقتصاد ما ندارد و شرکتهای تولیدی و خدماتی ما بیشترین درآمد را دارند به طوری که هواپیمایی امارات که در سال ۱۹۸۵ با دو هواپیمای اجارهای افتتاح شد به علت مدیریت موفق، پس از حوادث ۱۱ سپتامبر که تمامی خطوط هوایی با کاهش درآمد روبرو بود این خط هوایی سودآوری داشت.