بررسی ائتلاف آمریکایی-صهیونیستی و هزینه های تقابل نظامی با یمن
عرصه تنگ‌تر برای کشتی‌های اسرائیلی از تنگه باب‌المندب دریای سرخ
گروه امنیت دریایی - حمایت آمریکا از تدوام تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه، با تهدید یمنی‌ها به تقابل نظامی در صورت ممانعت از رسیدن کشتی‌ها به سرزمین‌های اشغالی، می‌تواند به جنگی سرگشاده منجر شود که تجارت جهانی را نابود کند.
به گزارش اقتصادسرآمد، «هر اقدامی که نیروهای مسلح یمن انجام می‌دهند با هدف رفع محاصره و توقف تجاوز رژیم صهیونیستی علیه غزه است و عملیات‌های ما فقط برای هدف قرار دادن کشتی‌های اسرائیلی و کشتی‌هایی است که به مقصد بنادر این رژیم حرکت می‌کنند. پس تأکید می‌کنیم که دریای سرخ برای تمامی کشتی‌ها منطقه امنی است، به جز کشتی‌هایی که به نحوی به دشمن اسرائیلی مرتبط هستند»؛ این سخنان را محمد عبدالسلام، سخنگوی جنبش انصارالله و رئیس هیأت مذاکره کننده دولت نجات ملی یمن (مستقر در صنعاء) شب گذشته بیان داشت و تاکید کرد هر کسی که خواستار توقف عملیات‌های نیروهای مسلح یمن است، باید محاصره غزه را از بین برده و غذا و دارو وارد غزه کند».
فارس در این گزارش آورده است: در هفته‌های اخیر به موازات تشدید حملات رژیم اسرائیل علیه غزه، ارتش یمن عرصه را بر کشتی‌های اسرائیلی که قصد عبور از تنگه باب‌المندب در دریای سرخ دارند را تنگ‌تر کرده و پیش از این هم با پهپاد و موشک، اراضی اشغالی فلسطین و به طور مشخص بندر ایلات را هدف قرار داده است.
دولت صنعاء جمعه گذشته از هدف قرار دادن دو کشتی کانتینری در دریای سرخ خبر داد که به سمت اسرائیل در حرکت و خدمه آن ها از پاسخ به تماس ها و پیام های هشدار امتناع کرده بودند.
نیروهای مسلح یمن در نوزدهم نوامبر گذشته نیز یک کشتی تجاری به نام «گلکسی لیدر» متعلق به یک تاجر صهیونیست را توقیف کردند.
از سوی دیگر رسانه‌های آمریکایی مدعی شدند که آمریکا و اسرائیل در حال بررسی پاسخ نظامی به نیروهای مسلح یمن در راستای به اصطلاح حمایت از دریانوردی در دریای سرخ هستند.
گزارش شده است که پنتاگون در روزهای اخیر ناوگروه تهاجمی «یواس‌اس دوایت آیزنهاور» را از خلیج فارس به خلیج عدن در مجاورت سواحل یمن منتقل کرده است تا در صورت نیاز علیه یمنی‌ها وارد عمل شود.
آبراه‌هایی که از دریای سرخ در شمال غربی یمن تا دریای عرب و خلیج عدن امتداد می‌یابند، همواره توجه منطقه‌ای و بین‌المللی را به خود جلب کرده‌اند، اما پس از تبدیل شدن به نقاطی برای هدف قرار دادن کشتی‌های اسرائیلی در پاسخ به تجاوز ویرانگر رژیم اشغالگر به نوار غزه،نه تنها رژیم صهیونیستی را بلکه طرف‌هایی را هم که با آن مراوده تجاری دارند، نگران کرده است.
ساحل یمن بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر امتداد دارد و این کشور مشرف به تنگه حیاتی باب المندب است که یک آبراه باریک بین یمن و جیبوتی در جنوبی ترین منطقه دریای سرخ است و آن را به خلیج عدن و دریای عربی متصل می کند. این تنگه در واقع قاره‌های آسیا و آفریقا را از هم جدا می‌کند و همچنین در وسط پنج قاره قرار دارد.
تخمین زده می‌شود معمولا ۱۲ درصد حجم تجارت جهانی و شاید ۳۰ درصد ترافیک کشتی‌های کانتینری جهان از طریق آن صورت می‌گیرد که از طریق عبور سالانه حدود ۲۱ هزار کشتی انجام می‌شود و شامل عبور روزانه شش میلیون بشکه نفت است.
این تنگه یکی از شلوغ‌ترین خطوط دریایی جهان است که حدود یک پنجم مصرف جهانی نفت از آن عبور می‌کند و اهمیت آن به دلیل ارتباط با کانال سوئز و تنگه هرمز در خلیج فارس افزایش یافته است. از همین رو کشورهایی مانند آمریکا، روسیه، چین، ترکیه، فرانسه و اسرائیل پایگاه هایی نظامی در کشورهایی نظیر. جیبوتی، سومالی و اریتره ایجاد کرده اند.
کشتی‌های کانتینری که کالاهایی از جمله کفش، پوشاک، مبلمان و کالاهای برقی را به اسرائیل می‌آوردند، از تنگه باب المندب به دریای سرخ وارد می‌شوند و از آنجا به بندر ایلات در منتهی الیه سرزمین‌های اشغالی می‌رسند یا با عبور از کانال سوئز خود را به بندر اشدود یا حیفا می‌رسانند.
امروز با توجه به جنگ در نوار غزه و تهدید یمنی‌ها برای هدف قرار دادن کشتی‌هایی که از باب المندب به سمت اسرائیل حرکت می‌کنند، کشتی‌هایی که عازم بنادر اسرائیل هستند باید آفریقا را دور بزنند تا از طریق تنگه جبل الطارق در شمال کشور مغرب به اسرائیل برسند.
سپهبد اسامه ربیعی، رئیس اداره کانال سوئز، دیروز یکشنبه اعلام کرد که از ۱۹ نوامبر ۵۵ کشتی به سمت راس الرجاء(دماغه امید) تغییر مسیر داده‌اند.
مسیر کشتیرانی جایگزین دریای سرخ، زمان حرکت کشتی‌های عازم اسرائیل را بین ۱۷ روز تا ۲۲ روز افزایش می‌دهد و باعث می‌شود هزینه حمل و نقل و قیمت کالاها افزایش یابد و حتی برخی معاملات و مبادلات تجاری اسرائیل را به تعویق انداخته است.
به گفته مفسر امور اقتصادی شبکه ۱۲ رژیم صهیونیستی حجم تجارت دریایی خارجی‌ها با اسرائیل بالغ بر ۴۰۰ میلیارد شکل در سال است و ۹۹ درصد حجم واردات از طریق کشتی‌ها و دریا انجام می‌شود که ۳۰ درصد آن از طریق دریای سرخ می‌آید و به بندر ایلات می‌رسد.
در همین حال از پانزدهم دسامبر(جمعه 24 آذر ماه) تا دیروز یعنی ظرف دو سه روز، چهار شرکت بزرگ کشتیرانی جهان از تصمیم خود برای توقف فعالیتشان در دریای سرخ خبر دادند در حالی که آنها ۵۳ درصد حمل و نقل کانتینری جهان را به خود اختصاص داده‌اند.
شرکت دانمارکی مِرِسک، بزرگ‌ترین شرکت کشتیرانی جهان، شرکت هاپاگ لوید آلمان، چهارمین شرکت کشتیرانی جهان، شرکت سوئیسی کشترانی مدیترانه (MSC)، بزرگ‌ترین شرکت کشتیرانی کانتینری جهان و شرکت CMA CGM فرانسه، سومین شرکت کشتیرانی کانتینری جهان به دنبال حملات به کشتی‌ها در دریای سرخ، حمل‌و نقل محموله‌های خود از این مسیر را متوقف کرده‌اند.
وبگاه عبری زبان کالکالیست درباره تبعات این تصمیم چهار شرکت بزرگ کشتیرانی جهان نیز توضیح می‌دهد که تصمیم آنها عملا به معنای افزایش قیمت کالاها در نتیجه طولانی شدن مسیر رسیدن آنها به اسرائیل و همچنین کاهش عرضه است.
به گفته همین سایت، از آنجایی که تقریباً ۱۴ تا ۱۲ درصد تجارت جهانی از کانال سوئز می‌گذرد، این یک طوفان واقعی است که بر قیمت کالاهای اساسی در اسرائیل تأثیرخواهد گذاشت.
به گفته الیکایم بن هاکون، عضو هیات علمی دانشکده علوم در اسرائیل حدود ۹۹٪ کالاها (از نظر حجم کالا) از طریق دریا به اسرائیل می‌رسد و حدود ۴۰٪ کالاهایی که به اسرائیل می‌رسد، از کانال سوئز می‌گذرد.
بن هاکون در گفت‌وگو با کالکالیست گفت: معنای توقف عبور کشتی‌ها در دریای سرخ، گردش در اطراف آفریقا است که بسته به منطقه مقصد و سرعت و بار کشتی، زمان تحویل را حدود دو هفته تا یک ماه افزایش می‌دهد. در یک تخمین تقریبی این اتفاق هزینه اضافی بین ۴۰۰ هزار تا یک میلیون دلار برای هر کشتی عازم اسرائیل تحمیل می‌کند.
به گفته بن هاکون، عواقب تأخیر در عرضه موارد اولیه و کالا به دست اسرائیلی‌ها می‌تواند به سایر بخش‌های صنعت در اسرائیل و عمدتاً به دلیل تأخیر در حمل و نقل نفت خام گسترش یابد و از آنجایی که سوخت یک ماده خام برای طیف وسیعی از بخش‌ها است، اثرات اقتصادی بیشتری به ویژه برای صنایع انرژی بری دارد که متکی به گاز طبیعی یا انرژی سبز نیست.
حل مساله در توقف جنگ غزه است
از سوی دیگر سرلشکر نصر سالم، رئیس سابق سرویس اطلاعات مصر در گفت‌وگو با تلویزیون این کشور تفسیر جالبی از قضیه توقف فعالیت چهار شرکت کشتیرانی بزرگ در دریای سرخ دارد و می‌گوید: این روزها مشکل اینجاست که هر اتفاقی در مسیر دریانودری در دریای سرخ رخ می‌دهد، به حوثی‌ها نسبت داده می‌شود، در حالی که همگان فراموش کرده‌اند که این اتفاقات در سایه تجاوز اسرائیل به غزه پدید آمده است.
به عقیده وی، اگرچه اسرائیل سعی داشته طی روزهای اخیر باز به گونه‌ای وانمود کند که حملات یمنی‌ها کشتیرانی بین المللی در دریای سرخ را به طور کامل تهدید می‌کند، اما اولین ذی نفع از توقف شرکت‌های حمل و نقل کانتینری جهان در این منطقه خود اسرائیل است که می‌خواهد از این طریق بر جامعه بین المللی فشار آورد تا علیه یمن وارد جنگ شود.
سالم می‌گوید: از منطقه دریای سرخ تا دریای عرب و باب المندب سه ائتلاف دریایی به رهبری آمریکا مستقر است که هر کدام مسئولیت یک منطقه جغرافیایی خاص را بر عهده دارند و بخشی از ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده شمرده می‌شوند. ناوگان دیگری هم از مجموع ۳۲ کشور تشکیل شده که هر شش ماه یک بار فرماندهی آن تغییر می‌کند.
به گزارش اقتصادسرآمد، «هر اقدامی که نیروهای مسلح یمن انجام می‌دهند با هدف رفع محاصره و توقف تجاوز رژیم صهیونیستی علیه غزه است و عملیات‌های ما فقط برای هدف قرار دادن کشتی‌های اسرائیلی و کشتی‌هایی است که به مقصد بنادر این رژیم حرکت می‌کنند. پس تأکید می‌کنیم که دریای سرخ برای تمامی کشتی‌ها منطقه امنی است، به جز کشتی‌هایی که به نحوی به دشمن اسرائیلی مرتبط هستند»؛ این سخنان را محمد عبدالسلام، سخنگوی جنبش انصارالله و رئیس هیأت مذاکره کننده دولت نجات ملی یمن (مستقر در صنعاء) شب گذشته بیان داشت و تاکید کرد هر کسی که خواستار توقف عملیات‌های نیروهای مسلح یمن است، باید محاصره غزه را از بین برده و غذا و دارو وارد غزه کند».
فارس در این گزارش آورده است: در هفته‌های اخیر به موازات تشدید حملات رژیم اسرائیل علیه غزه، ارتش یمن عرصه را بر کشتی‌های اسرائیلی که قصد عبور از تنگه باب‌المندب در دریای سرخ دارند را تنگ‌تر کرده و پیش از این هم با پهپاد و موشک، اراضی اشغالی فلسطین و به طور مشخص بندر ایلات را هدف قرار داده است.
دولت صنعاء جمعه گذشته از هدف قرار دادن دو کشتی کانتینری در دریای سرخ خبر داد که به سمت اسرائیل در حرکت و خدمه آن ها از پاسخ به تماس ها و پیام های هشدار امتناع کرده بودند.
نیروهای مسلح یمن در نوزدهم نوامبر گذشته نیز یک کشتی تجاری به نام «گلکسی لیدر» متعلق به یک تاجر صهیونیست را توقیف کردند.
از سوی دیگر رسانه‌های آمریکایی مدعی شدند که آمریکا و اسرائیل در حال بررسی پاسخ نظامی به نیروهای مسلح یمن در راستای به اصطلاح حمایت از دریانوردی در دریای سرخ هستند.
گزارش شده است که پنتاگون در روزهای اخیر ناوگروه تهاجمی «یواس‌اس دوایت آیزنهاور» را از خلیج فارس به خلیج عدن در مجاورت سواحل یمن منتقل کرده است تا در صورت نیاز علیه یمنی‌ها وارد عمل شود.
آبراه‌هایی که از دریای سرخ در شمال غربی یمن تا دریای عرب و خلیج عدن امتداد می‌یابند، همواره توجه منطقه‌ای و بین‌المللی را به خود جلب کرده‌اند، اما پس از تبدیل شدن به نقاطی برای هدف قرار دادن کشتی‌های اسرائیلی در پاسخ به تجاوز ویرانگر رژیم اشغالگر به نوار غزه،نه تنها رژیم صهیونیستی را بلکه طرف‌هایی را هم که با آن مراوده تجاری دارند، نگران کرده است.
ساحل یمن بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر امتداد دارد و این کشور مشرف به تنگه حیاتی باب المندب است که یک آبراه باریک بین یمن و جیبوتی در جنوبی ترین منطقه دریای سرخ است و آن را به خلیج عدن و دریای عربی متصل می کند. این تنگه در واقع قاره‌های آسیا و آفریقا را از هم جدا می‌کند و همچنین در وسط پنج قاره قرار دارد.
تخمین زده می‌شود معمولا ۱۲ درصد حجم تجارت جهانی و شاید ۳۰ درصد ترافیک کشتی‌های کانتینری جهان از طریق آن صورت می‌گیرد که از طریق عبور سالانه حدود ۲۱ هزار کشتی انجام می‌شود و شامل عبور روزانه شش میلیون بشکه نفت است.
این تنگه یکی از شلوغ‌ترین خطوط دریایی جهان است که حدود یک پنجم مصرف جهانی نفت از آن عبور می‌کند و اهمیت آن به دلیل ارتباط با کانال سوئز و تنگه هرمز در خلیج فارس افزایش یافته است. از همین رو کشورهایی مانند آمریکا، روسیه، چین، ترکیه، فرانسه و اسرائیل پایگاه هایی نظامی در کشورهایی نظیر. جیبوتی، سومالی و اریتره ایجاد کرده اند.
کشتی‌های کانتینری که کالاهایی از جمله کفش، پوشاک، مبلمان و کالاهای برقی را به اسرائیل می‌آوردند، از تنگه باب المندب به دریای سرخ وارد می‌شوند و از آنجا به بندر ایلات در منتهی الیه سرزمین‌های اشغالی می‌رسند یا با عبور از کانال سوئز خود را به بندر اشدود یا حیفا می‌رسانند.
امروز با توجه به جنگ در نوار غزه و تهدید یمنی‌ها برای هدف قرار دادن کشتی‌هایی که از باب المندب به سمت اسرائیل حرکت می‌کنند، کشتی‌هایی که عازم بنادر اسرائیل هستند باید آفریقا را دور بزنند تا از طریق تنگه جبل الطارق در شمال کشور مغرب به اسرائیل برسند.
سپهبد اسامه ربیعی، رئیس اداره کانال سوئز، دیروز یکشنبه اعلام کرد که از ۱۹ نوامبر ۵۵ کشتی به سمت راس الرجاء(دماغه امید) تغییر مسیر داده‌اند.
مسیر کشتیرانی جایگزین دریای سرخ، زمان حرکت کشتی‌های عازم اسرائیل را بین ۱۷ روز تا ۲۲ روز افزایش می‌دهد و باعث می‌شود هزینه حمل و نقل و قیمت کالاها افزایش یابد و حتی برخی معاملات و مبادلات تجاری اسرائیل را به تعویق انداخته است.
به گفته مفسر امور اقتصادی شبکه ۱۲ رژیم صهیونیستی حجم تجارت دریایی خارجی‌ها با اسرائیل بالغ بر ۴۰۰ میلیارد شکل در سال است و ۹۹ درصد حجم واردات از طریق کشتی‌ها و دریا انجام می‌شود که ۳۰ درصد آن از طریق دریای سرخ می‌آید و به بندر ایلات می‌رسد.
در همین حال از پانزدهم دسامبر(جمعه 24 آذر ماه) تا دیروز یعنی ظرف دو سه روز، چهار شرکت بزرگ کشتیرانی جهان از تصمیم خود برای توقف فعالیتشان در دریای سرخ خبر دادند در حالی که آنها ۵۳ درصد حمل و نقل کانتینری جهان را به خود اختصاص داده‌اند.
شرکت دانمارکی مِرِسک، بزرگ‌ترین شرکت کشتیرانی جهان، شرکت هاپاگ لوید آلمان، چهارمین شرکت کشتیرانی جهان، شرکت سوئیسی کشترانی مدیترانه (MSC)، بزرگ‌ترین شرکت کشتیرانی کانتینری جهان و شرکت CMA CGM فرانسه، سومین شرکت کشتیرانی کانتینری جهان به دنبال حملات به کشتی‌ها در دریای سرخ، حمل‌و نقل محموله‌های خود از این مسیر را متوقف کرده‌اند.
وبگاه عبری زبان کالکالیست درباره تبعات این تصمیم چهار شرکت بزرگ کشتیرانی جهان نیز توضیح می‌دهد که تصمیم آنها عملا به معنای افزایش قیمت کالاها در نتیجه طولانی شدن مسیر رسیدن آنها به اسرائیل و همچنین کاهش عرضه است.
به گفته همین سایت، از آنجایی که تقریباً ۱۴ تا ۱۲ درصد تجارت جهانی از کانال سوئز می‌گذرد، این یک طوفان واقعی است که بر قیمت کالاهای اساسی در اسرائیل تأثیرخواهد گذاشت.
به گفته الیکایم بن هاکون، عضو هیات علمی دانشکده علوم در اسرائیل حدود ۹۹٪ کالاها (از نظر حجم کالا) از طریق دریا به اسرائیل می‌رسد و حدود ۴۰٪ کالاهایی که به اسرائیل می‌رسد، از کانال سوئز می‌گذرد.
بن هاکون در گفت‌وگو با کالکالیست گفت: معنای توقف عبور کشتی‌ها در دریای سرخ، گردش در اطراف آفریقا است که بسته به منطقه مقصد و سرعت و بار کشتی، زمان تحویل را حدود دو هفته تا یک ماه افزایش می‌دهد. در یک تخمین تقریبی این اتفاق هزینه اضافی بین ۴۰۰ هزار تا یک میلیون دلار برای هر کشتی عازم اسرائیل تحمیل می‌کند.
به گفته بن هاکون، عواقب تأخیر در عرضه موارد اولیه و کالا به دست اسرائیلی‌ها می‌تواند به سایر بخش‌های صنعت در اسرائیل و عمدتاً به دلیل تأخیر در حمل و نقل نفت خام گسترش یابد و از آنجایی که سوخت یک ماده خام برای طیف وسیعی از بخش‌ها است، اثرات اقتصادی بیشتری به ویژه برای صنایع انرژی بری دارد که متکی به گاز طبیعی یا انرژی سبز نیست.
حل مساله در توقف جنگ غزه است
از سوی دیگر سرلشکر نصر سالم، رئیس سابق سرویس اطلاعات مصر در گفت‌وگو با تلویزیون این کشور تفسیر جالبی از قضیه توقف فعالیت چهار شرکت کشتیرانی بزرگ در دریای سرخ دارد و می‌گوید: این روزها مشکل اینجاست که هر اتفاقی در مسیر دریانودری در دریای سرخ رخ می‌دهد، به حوثی‌ها نسبت داده می‌شود، در حالی که همگان فراموش کرده‌اند که این اتفاقات در سایه تجاوز اسرائیل به غزه پدید آمده است.
به عقیده وی، اگرچه اسرائیل سعی داشته طی روزهای اخیر باز به گونه‌ای وانمود کند که حملات یمنی‌ها کشتیرانی بین المللی در دریای سرخ را به طور کامل تهدید می‌کند، اما اولین ذی نفع از توقف شرکت‌های حمل و نقل کانتینری جهان در این منطقه خود اسرائیل است که می‌خواهد از این طریق بر جامعه بین المللی فشار آورد تا علیه یمن وارد جنگ شود.
سالم می‌گوید: از منطقه دریای سرخ تا دریای عرب و باب المندب سه ائتلاف دریایی به رهبری آمریکا مستقر است که هر کدام مسئولیت یک منطقه جغرافیایی خاص را بر عهده دارند و بخشی از ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده شمرده می‌شوند. ناوگان دیگری هم از مجموع ۳۲ کشور تشکیل شده که هر شش ماه یک بار فرماندهی آن تغییر می‌کند.