printlogo


ضرورت دسترسی مجارستان به یک آبراهه

گروه ترانزیت دریا - سیدعمران طباطبایی - کشور محصور در خشکی یا بی‌دریا به کشوری گفته می‌شود که هیچ‌ گونه دسترسی به آب‌ های آزاد نداشته باشد. به طور کلی، محصور در خشکی برخی از مضرات سیاسی و اقتصادی را ایجاد می کند که عدم دسترسی به آب‌های بین‌ المللی را باعث می‌شود. به همین دلیل، کشورهای بزرگ و کوچک در طول تاریخ انسان، حتی با هزینه‌های زیاد و خونریزی و سرمایه‌های سیاسی به دنبال دسترسی به آب ‌های آزاد بوده‌ اند.
معایب اقتصادی محصور بودن در خشکی بسته به میزان توسعه، مسیرهای تجاری اطراف و تجارت آزاد، مانع‌ های جغرافیای زبانی و سایر ملاحظات می‌تواند کاهش یا تشدید شود.
مجارستان کشوری است که دسترسی به آب های آزاد ندارد. مجارها می دانند که الان زمان استفاده از اقتصاد دریا پایه است و این موضوع که آن‎ها به آب‎های آزاد دسترسی ندارند باعث دوری از اقتصاد و توسعه و ایجاد شغل پایدار شده است و در آن طرف قضیه کشورهایی هستند که دسترسی به آب های آزاد دارند اما از آن استفاده ای نمی کنند. نداشتن نیروی دریایی و عدم استفاده از صنعت پر رونق ماهیگیری و دریایی، گردشگری دریا، حمل و نقل دریایی آن ها را بیش از پیش آزار می دهد.
کشور مجارستان کشور کوچکی است و با دارا بودن کوه‌ها و دشت‌های سرسبز، چمنزارهای وسیع، زیباترین منظره‌های طبیعی را دارا می‌باشد. این کشور در اروپای مرکزی واقع شده و به همین خاطر دارای آب و هوایی معتدل و چهار فصل است البته آب و هوای اقیانوسی، قطبی و حاره‌ای نیز بر این اقلیم تأثیر دارد که دارای تابستان‌های گرم و خشک و در مقابل زمستان‌های نسبتاً سرد است و به آب و هوای مناطق غرب ایران شباهت بسیاری دارد.
آب و هوا در شهرهای بزرگ مجارستان از جمله بوداپست که به عنوان پایتخت این کشور شناخته می‌شود بسیار پاک و تمیز است و این امر ناشی از استفاده شهروندان از حمل و نقل عمومی می‌باشد و عدم استفاده و استقبال زیاد از خودروهای شخصی یکی از دلایل مهم آب و هوای پاک و دلپذیر شهرهای مجارستان است.
مجارستان اقتصاد مناسبی ندارد و در مقایسه با کشور ایتالیا که دسترسی به آب های آزاد دارد و این به نوبه خود یعنی خوش آمدگویی به گردشگری و اقتصاد دریایی. امروزه بیش از گذشته نداشتن ساحل برای دولت مجارستان احساس شده است. آن ها به فکر یک توافق برای اتصال به دریای بالتیک یا دریای مدیترانه هستند. مجارها دو مسیر باریک آبی را دنبال می کنند که یکی مجارستان-اسلواکی-لهستان- دریای بالتیک و دیگری مجارستان-اسلوونی-دریای مدیترانه است و برای هر دو مسیر، جهت دسترسی به آب های آزاد تلاش می کنند. آن ها به خوبی می دانند دریا و آب های آزاد چه مزایایی دارد و از آن غافل مانده اند.

مسیر یک:  دریای بالتیک که در شمار دریاهای بسته و نیم بسته طبقه بندی می شود، در شمال اروپا واقع شده است. این دریا در دوران معاصر بویژه در قرن بیستم دارای اهمیت ویژه ژئواستراتژیک و ژئوپلیتیک بوده است. این دریا توسط شبه جزیره اسکاندیناوی، قاره اروپا و جزایر دانمارکی محصور شده‌است. دریای بالتیک را به‌طور مصنوعی به دریای سفید توسط کانال دریای سفید و به دریای شمال توسط کانال کیل متصل کرده‌اند.
بالتیک در گوشه شمالی خود توسط خلیج بوتنی، در گوشه شمال‌شرقی توسط خلیج فنلاند و در گوشه شرقی خود توسط خلیج ریگا محصور شده‌است. همچنین دریای بالتیک شمالی بین ناحیه استکهلم در سوئد، جنوب غربی فنلاند و استونی واقع شده‌است. حوضه‌های آبریز گوتلاند غربی و شرقی نیز بخش عمده‌ای از دریای بالتیک مرکزی را تشکیل می‌دهند. طول دریای بالتیک ۱۶۰۰ کیلومتر و عرض میانگین آن ۱۹۳ کیلومتر می‌باشد و میانگین عمق این دریا ۵۵ متر است.
در دوره جنگ سرد یکی از راههای مهم دسترسی شوروی به آبهای آزاد جهان بوده و همچنین بخش شمالی جبهه شماره یک استراتژیکی و خط تماس پیمان های نظامی ناتو و ورشو را تشکیل می داده است. استراتژیست ها معتقدند در آینده، اقیانوس منجمد شمالی صحنه عملیاتی جهانی خواهد بود و دریای بالتیک یکی از شاخک های مهم این صحنه را تشکیل می دهد. پراکندگی منابع انرژی جهان نشان می دهد بخش مهمی از ذخایر نفت و گاز جهان در روسیه قرار دارد. بحران اخیر صدور انرژی روسیه به اروپا و وابستگی این کشور برای صدور انرژی، روسیه را بیش از پیش متوجه نقش و اهمیت ژئواکونومیک دریای بالتیک نموده است. از طرف دیگر مرز دریایی و راه دسترسی به مسیرهای آبی تجارت جهانی بسیاری از کشورهای ساحلی، منحصر به این دریاست.  دریای بالتیک، اقتصادی ترین و مناسب ترین راه صدور انرژی روسیه به اروپا و دیگر مناطق جهان می باشد. بررسی وضعیت یخ ها و عکس های ماهواره ای نشان می دهد در آینده سواحل شمالی روسیه به دلیل عقب نشینی یخ ها در طول سال قابل کشتیرانی خواهد بود و منابع عظیم بستر و زیر بستر ژئواستراتژی روسیه به عنوان یک منطقه مهم نقش آفرینی خواهد کرد و دریا در دسترس بشریت قرار می گیرد. در چنین شرایطی دریای بالتیک بیش از پیش به عنوان یک دریای با اهمیت ظاهر خواهد شد. این دریا تنها راه دسترسی کشورهای لهستان، لیتوانی، لتونی، استونی، فندلاند و سوئد و یکی از مهمترین مسیرهای دسترسی کشورهای روسیه و آلمان به آب های آزاد جهان می باشد.

موقعیت راهبردی دریای مدیترانه
مسیر دوم:دریای مدیترانه، دریایی حدوداً مستطیل‌شکل در مجاورت اقیانوس اطلس است که در موقعیتی راهبردی قرار گرفته و اروپا را به آسیا متصل می‌کند. این دریا از شمال به اروپا، از جنوب به آفریقا، از شرق به آسیا و از غرب به اقیانوس اطلس محدود می‌شود. مدیترانه از سوی خاور توسط کانال سوئز به دریای سرخ و از سمت باختر از طریق تنگه جبل‌الطارق به اقیانوس اطلس راه دارد.
مدیترانه از لحاظ کشتیرانی و ترابری دریایی از مهم‌ترین دریاهای جهان به‌شمار می‌رود. وسعت این دریا ۲٬۵۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع است. میانگین ژرفای مدیترانه ۱۵۰۰ متر و عمیق‌ترین نقطه ثبت‌شده آن ۵٬۲۶۷ متر در محلی به نام ژرفای کالیپسو در دریای ایونی یا دریای یونان  است.
نام مدیترانه از زبان فرانسوی گرفته شده و اصل آن به زبان لاتین و به معنای دریای «میان خشکی‌ها» است. در منابع عربی و اسلامی از این دریا به دریای روم، دریای سفید و دریای میانه یا بحر روم، بحر ابیض و بحر متوسط نیز یاد شده‌ است. دریای فلسطین، دریای بزرگ و دریای مغرب از دیگر نام‌های قدیمی آن در متون شرقی است.  24 کشور مستقل شامل ۱۴ کشور جنوب اروپا، ۵ کشور شمال آفریقا و 5 کشور آسیایی در دریای مدیترانه خط ساحلی دارند. 
دریای مدیترانه مسیری مهم برای بازرگانان و مسافران جهان قدیم بود و از همان زمان دادوستد فرهنگی و بازرگانی را میان مردمان گوناگون ممکن می‌کرد. هرساله با فرارسیدن فصل تابستان و مساعد شدن وضعیت آب و هوا، سفرهای پرمخاطره در دریای مدیترانه برای رسیدن به اروپا افزایش می‌یابد و خود باعث رونق گردشگری می شود.
کانال دست‌ساخت سوئز به درازای ۱۶۳ کیلومتر ، مدیترانه را در سمت جنوب شرقی به دریای سرخ متصل می‌کند. ضرورت دسترسی یک آبراه باریک از دسته کم حتی یک مسیر از مسیرهای فوق برای مجارستان بسیار حیاتی می باشد.