printlogo


عضوکمیسیون اقتصادی مجلس به «اقتصاد سرآمد» می گوید
فضای اقتصادی کشور، غیرقابل پیش بینی شده است

گروه اقتصاد - سمیه ملایی – بازاربورس، موضوعی که علی رغم شعارهای پُر زرق و برق آقای رییس جمهور در انتخابات هنوز به واقعیت تبدیل نشد است. یکی از امیدهای مردم پس از رای آوردن سیدابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400، سر و سامان دادن به بورس بود، وضعیت آشفته روزهای پایانی دولت حسن روحانی در بورس، در این دولت نیز ادامه دارد و روز به روز بی‌اعتمادی‌ها هم، رنگ و بوی جدیدی به خود می‌گیرد.حال بیش از دو سال است که بورس تهران، روند نزولی دارد و نمی‌تواند از این روند خارج شود. در این ۲۵ ماه تنها نقدینگی از بازار خارج شده و پولی وارد بازار سهام نشده است. این عدم ورود پول و به دنبال آن ریزش بازار دلایل مختلفی دارد، اما مهمترین علت آن، نبود نقدینگی است. اگر وضعیت بازار سرمایه را در نظر بگیریم، هر روز در حدود یک الی دو میلیارد تومان گردش پول در بورس وجود دارد که با توجه به ماهیت و ابعاد بازار سهام، این مبلغ بسیار کم است.
به گزارش اقتصادسرآمد، میانگین ارزش معاملات هفته در بهترین حالت خود به حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد و خروج نقدینگی نیز هر روز بیشتر از دیروز می‌شود. علت این نبود پول به کاهش اعتماد سهامداران باز می‌گردد. در ۲۵ ماه اخیر مسئولان دولتی و بورسی وعده‌های بسیار زیادی در خصوص بورس داده‌اند که تا به امروز نیمی از آن‌ها عملی نشده و در برخی از موارد حتی مصوبه‌های ضدبازار سرمایه نیز اجرایی شده است. عدم تحقق وعده باعث می‎‌شود که سهامداران دیگر نسبت به بورس اعتماد نداشته باشند و به نوعی عملکرد مسئولان دولتی عامل اعتمادزایی از بورس است.
در این باره، مهدی طغیانی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس به خبرنگار اقتصاد سرآمد گفت: یک مقدار بحث ریسک‌هایی که در فضای اقتصادی کشور است، ریسک‌هایی است که خواه یا ناخواه روی تصمیم فعالان بازار، اثر می‌گذارد؛ مثل همین که آیا توافق برجام به سرانجام می‌رسد یا نه؟ یا فلان فرد در سیاست بین‌الملل چه خواهد گفت؟ این رفتارها، اثراتش را در بازار ارز و حتی نرخ تورم به وضوح نمایان می‌کند.

تا حدی فضای اقتصادی کشور، غیرقابل 
پیش بینی شده است
وی افزود: تا حدی فضای اقتصادی کشور، غیرقابل پیش بینی شده است. البته دولت در سیاست خودش، دلبسته به توافق برجام نیست، اما فعالان بازار نسبت به آن چیزی که می‌بینند، روی به تصمیم می‌آورند. دولت، در بحث مذاکرات هم، با همین نگاه دارد، پیش می‌رود و منتظر این نیست که ببیند توافق به کجا خواهد رسید تا رویکرد خود را اتخاذ کند.

یک‌سری ریسک‌ها به صورت سیستماتیک در بازارسرمایه اثر می‌گذارد
ماینده اصفهان تصریح کرد: در بحث بازار سرمایه، یک‌سری ریسک‌هایی است که سیستماتیک در بازار اثر می‌گذارد و یک‌سری ریسک‌ها غیرسیستماتیک است. ما دچار ریسک‌های غیرسیستماتیک شدیم. اکنون فعالان اقتصادی از جهت اینکه بخواهند تصمیم بگیرند، خیلی وضعیت‌شان روشن نیست، ولی به باور من، اوضاع به مرور بهتر خواهد شد.

دولت می‌تواند ریسک‌های سیستماتیک را اصلاح کند
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس اظهار داشت: دولت می‌تواند ریسک‌های سیستماتیک را اصلاح کند. مثلاً می‌بینیم حرف‌هایی زده می‌شود در مورد اینکه ما نرخ خوراک را شناور کنیم. این کار غلط است. مورد دوم، بحث خودروسازی‌ها است. وزیر صمت گفت ما در این رابطه، تعیین تکلیف می‌کنیم. خودرویی‌ها و زیرمجموعه‌هایشان در بازار خیلی موثرند، ولی هنوز تعیین تکلیف نشدند. این موضوعات اگر با دقت برایش برنامه‌ریزی شود، می‌تواند اثرگذاری مثبتی در شرایط فعلی به وجود بیاورد.

نمی‌توان برای بهبود اوضاع بورس، زمان تعیین کرد
وی افزود: نرخ تورم ماهیانه در حال کم شدن است و این، اثرش را در بازار خواهد گذاشت و بازار سرمایه افق روشنی دارد. نمی‌توان برای بهبود اوضاع بورس، زمان تعیین کرد، اما حرف‌های کارشناسی و رفتارهای به موقع، روند را به نفع اقتصاد و مردم تغییر خواهد داد.

وضعیت کنونی بازار معلول برخی اتفاق‌هایی است که داخل کشور رخ می‌دهد
روزبه شریعتی، کارشناس بازار پیش تر در گفت‌وگویی در خصوص وعده‌های دولت سیزدهم در مورد اصلاح وضعیت بازار سرمایه، گفته است: وضعیت کنونی این بازار معلول برخی اتفاق‌هایی است که داخل کشور رخ می‌دهد. اتفاق‌هایی مانند تصمیم‌گیری‌های اقتصادی، سیاست‌های پولی، بی‌ثباتی در رویه‌های اقتصادی و سیاسی و... که روی امنیت خاطر اقتصادی تاثیر می‌گذارد. 

کسی انتظار ندارد نرخ انرژی بسیار ارزان به شرکت‌ها 
داده شود
شریعتی با بیان اینکه مهم‌ترین ریسک در بازار نرخ انرژی‌ای است که با شرکت‌های بورسی حساب شده است، اظهار کرد: کسی انتظار ندارد نرخ انرژی بسیار ارزان به شرکت‌ها داده شود، اما این انتظار وجود دارد که نسبت به کشور‌هایی که در دنیا درحال رقابت با ما هستند، مزیت رقابتی را حفظ کنیم. بخشی از اعتماد سرمایه‌گذاران زمانی از دست رفت که این گمان وجود داشت توافق و گشایش اقتصادی صورت می‌گیرد، اما نگرفت.