printlogo


مرگ انبوه سالمون پرورشی در شیلی به دلیل رشد جلبک« روزنامه دریایی سرآمد» باز نشر می کند
افزایش مرگ انبوه ماهی‌ پرورشی سالمون در اطراف جهان

گروه شیلات - مت مک‌گرات - محققان می‌گویند رویدادهایی که با مرگ انبوه ماهی سالمون پرورشی همراه است، در یک دهه گذشته به تلف شدن صدها میلیون ماهی منجر شده است. دانشمندان می‌گویند که مرگ گسترده این ماهی‌ها اکنون با فراوانی و شدت بیشتری نسبت به گذشته درحال وقوع است. آنها استدلال می‌کنند که گرم‌تر شدن آب دریاها و تکیه بیشتر بر فناوری به این روند دامن زده است.
به گزارش روزنامه دریایی سرآمد،  بی بی سی در این باره آورده است: ارزیابی تازه، مرگ ماهی سالمون (ماهی آزاد دریای شمال) در برخی از تولیدکنندگان اصلی آن از جمله نروژ، بریتانیا و کانادا را بررسی می‌کند.پرورش سالمون از زمانی که این ماهی ابتدا در دهه ۱۹۶۰ در قفس‌هایی در نروژ پرورش داده شد راه درازی را طی کرده است. این صنعت در دهه‌های اخیر به سرعت رشد کرده و حالا حدود ۷۰ درصد سالمونی که در اطراف جهان مصرف می‌شود پرورشی است.
اما این صنعت همواره بحث‌انگیز بوده و نگرانی‌های عمده‌ای در مورد وجود بیماری در ماهی‌ها، فرار آنها به حیات وحش و تاثیر کلی مراکز پرورشی بر محیط زیست وجود دارد.
رویدادهایی که با مرگ انبوه ماهی‌ها همراه است، از جمله مرگ ناگهانی میلیون‌ها ماهی، به خوبی ثبت شده است. این موارد گاه ناشی از شیوع بیماری است اما همچنین به گرم‌تر شدن آب دریاها در اثر تغییر اقلیم مربوط می‌شود.
داده‌های دولتی نشان داد که سال گذشته در اسکاتلند بیش از ۱۷ میلیون سالمون تلف شدند که یک رکورد بود. تولیدکنندگان این ضایعه را به گرمای شدید نسبت دادند.
فناوری بیش از پیش در نظارت بر ماهی آزاد دریای شمال به کار می‌رود، که به گفته دانشمندان به خطر بیشتر برای این حیوان منجر شده است
سایر کشورها حتی نابودی گسترده‌تری را تجربه کرده‌اند. نروژ می‌گوید که تقریبا ۱۷ درصد ماهی‌های پرورشی آن در سال ۲۰۲۳ ناگهان تلف شدند.محققان برای درک علت مرگ ماهی‌ها، داده‌های یک دهه گذشته از کشورهایی که مسئول تولید ۹۲ درصد سالمون پرورشی هستند را بررسی کردند.آنها دریافتند که در این دوره ۸۶۵ میلیون مورد مرگ زودهنگام سالمون پرورشی روی داده است.آنها همچنین متوجه شدند که به مرور زمان، بزرگترین حوادث مرگ انبوه ماهی‌‎ها در نروژ، کانادا و بریتانیا با تکرر بیشتری روی داده است.
نویسندگان مطالعه گفتند که نه فقط تکرر این موارد بیشتر شده، بلکه شدیدتر هم شده‌اند.
نویسندگان تخمین می‌زنند که حداکثر آمار نابودی بالقوه در هر رویداد در نروژ ۵ میلیون و ۱۴۰ هزار، در کانادا ۵ میلیون و ۵۰ هزار و در بریتانیا بیش از یک میلیون است.
نویسندگان می‌گویند که گرمایش زمین در این پدیده نقش دارد، اما علت دیگر تکیه فزاینده بر فناوری مثل دوربین‌های زیرآبی و هوش مصنوعی است.
دکتر جرالد سینگ از دانشگاه ویکتوریا در کانادا که مطالعه را هدایت کرده گفت: «محیطِ بیش از پیش متغیرِ اقیانوسی، که عمدتا ناشی از تغییر اقلیم است، ممکن است باعث شود که مراکز تولیدی بیشتری، با فراوانی بیشتری، در معرض این رویدادها قرار گیرند.»
«به علاوه روش‌های تولید و فناوری، این صنعت را بیش از پیش به طرف شرایط مخاطره‌آمیزتری سوق می‌‎دهد. دادن اجازه تولید بیشتر در هر سایت ممکن است جمعیت‌های بیشتر و بیشتری از ماهی‌ها را در معرض شرایطی که باعث مرگ می‌شود قرار دهد.»

مرگ انبوه سالمون پرورشی در شیلی
 به دلیل رشد جلبک
نویسندگان می‌گویند که فناوری‌هایی مثل نظارت از راه دور ممکن است به توجیه استقرار مراکز پرورش ماهی در نقاطی دورتر از ساحل کمک کند.
با این حال این دوری از ساحل ممکن است خطرات را افزایش دهد و فرصت تشخیص به موقع مشکلات را برای مسئولان سخت‌تر کند. بنابراین تکیه بیشتر بر فناوری عملا به خطرات بیشتر برای ماهی‌ها منجر می‌شود.
فعالان مخالف پرورش سالمون می‌گویند که این مطالعه تازه «نگران کننده» و موید این واقعیت است که تصمیم‌های انسانی و گرم‌تر شدن دریاها باعث رنج بیشتر ماهی‌ها شده است.
کِرستی جنکینز، مامور سیاست‌گذاری در گروه فعالان «وان کایند»، گفت: «نرخ مرگ فقط یکی از نگرانی‌ها در مورد عافیت سالمون پرورشی است.»
«آنها به شپش دریایی و بیماری مبتلا می‌شوند، تحت فشار هستند و در قفس‌های شلوغ و بی‌رنگ و رو یک زندگی یکنواخت دارند.»

«این صنعت نشان داده است که توانایی 
یا گرایشی به اصلاح ندارد
و اگر قرار است پرورش سالمون در یک سیستم غذایی دلسوز و بادوام جا داشته باشد، این صنعت باید مورد پرسش قرار گیرد.»
برخی کارشناسان مردد هستند که این صنعت با توجه به وقوع هرچه بیشتر رویدادهای مرگ انبوه ماهی‌ها بتواند دوام آورد.
دکتر سینگ فکر می‌کند که پرورش ماهی در دریا ادامه خواهد یافت، اما مرگ انبوه که هزینه سنگینی در زمینه پاکسازی به بار می‌آورد آینده آن در بسیاری جوامع را تهدید خواهد کرد. این مطالعه در نشریه «ساینتیفیک ریپورتس» چاپ شده است.