«روزنامه دریایی سرآمد» بررسی می کند؛ جلبک دریایی در رژیم غذایی آسیایی ها
مزایا و خطرات مصرف جلبک های دریایی
گروه دانش دریایی - سیدعمران طباطبایی - جلبک دریایی، گیاه آبزی و بدون گل است که عمدتاً برای خوردن انسان تولید می شود. از دیرباز غذای اصلی بسیاری از رژیم های غذایی آسیایی، به ویژه در غذاهای ژاپنی بوده است و بیشتر در سوشی، سالاد، سوپ و به تنهایی به عنوان میان وعده استفاده می شود. جلبک دریایی دارای آنتی اکسیدان و ویتامین است و دارای ثبات قند خون و ارتقای روده سالم نیز هست. برخی از مزایای جلبک دریایی شامل ارتقای روده سالم، تنظیم قند خون و محتوای ویتامین است.
سالاد جلبک از عملکرد تیروئید پشتیبانی می کند.
غده تیروئید در گردن، هورمون تیروئید را تولید و آزاد می کند که متابولیسم ما را کنترل می کند.
یکی از دلایل کم کاری تیروئید یا کم کاری تیروئید، کمبود ید است. کم کاری تیروئید علائمی مانند:
ایجاد گواتر که یک رشد بزرگ در گردن و نزدیک غده تیروئید ما است، احساس خستگی، افزایش وزن را به دنبال دارد. در صورت کم کاری تیروئید، افزودن جلبک دریایی به رژیم غذایی، راهی عالی برای افزایش مصرف ید است. محققان دریافتند که برخی از انواع جلبک دریایی می توانند مقادیر زیادی ید را فراهم کنند.
ویتامین های A، C و E همگی در جلبک های دریایی، منابع عالی آنتی اکسیدان ها هستند.
آنتی اکسیدان ها با کاهش اثرات رادیکال های آزاد به جلوگیری از آسیب سلولی کمک می کنند. رادیکال های آزاد موادی هستند که در ایجاد بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی عروقی، دیابت و انواع خاصی از سرطان نقش دارند. آنتی اکسیدان ها همچنین می توانند سیستم ایمنی بدن ما را تقویت کنند.
جلبک دریایی منبع عالی فیبر است، فیبر با افزایش منظم بودن روده به تقویت روده سالم کمک می کند. محققان گزارش کردند که 23 تا 64 درصد جلبک دریایی خشک شده فیبر است.
افزودن جلبک دریایی به رژیم غذایی، ممکن است به ما در مدیریت دقیق وزن کمک کند. جلبک دریایی کالری کمی دارد که می تواند به کاهش کالری دریافتی ما کمک کند.
جلبک های قهوه ای که شامل کلپ، واکامه، کامبو و آرامه بوده و حاوی فوکوگزانتین هستند. فوکوگزانتین یک ماده شیمیایی است که دارای خواص آنتی اکسیدانی و به کاهش خطر چاقی کمک می کند.
جلبک دریایی همچنین ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی کمک کند.
محققان معتقدند که ویتامین ها و مواد معدنی موجود در جلبک دریایی، به ویژه فیبر، می تواند به کاهش کلسترول کمک کند. یکی از عواملی که در خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی نقش دارد، کلسترول بالا است.جلبک دریایی سطح قند خون را ثابت نگه داشته و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش می دهد. در میان خواص آنتی اکسیدانی آن، فوکوگزانتین همچنین با کاهش میزان قند جذب شده در جریان خون، به تنظیم قند خون ما کمک می کند.
با این حال، مقدار ویتامین ها و مواد معدنی موجود در جلبک دریایی بسته به نوع جلبک کمی متفاوت است.
جلبک ها دسته های مختلفی دارند مانند:
جلبک های قهوه ای مانند کلپ، واکامه، کامبو و آرامه - جلبک های قرمز - جلبک سبز مانند کاهوی دریایی
اما خطرات جلبک های دریایی:
اگر چه جلبک دریایی دارای چندین فواید سلامتی است اما مصرف مقدار زیادی آن ضرر دارد.
ضروری است هنگام بررسی محتوای ید جلبک دریایی با احتیاط عمل کنیم. مقادیر بسیار کم یا خیلی زیاد ید می تواند بر عملکرد تیروئید ما تأثیر منفی بگذارد.
همچنین، برخی از انواع جلبک دریایی دارای فلزات سنگین زیادی مانند آرسنیک و سرب هستند. سازمان جهانی غذا و دارو مقدار این فلزات سنگین در مکمل های جلبک دریایی را مضرور می داند.
این مکمل های غذایی توسط سازمان جهانی غذا و دارو تنظیم شده و ممکن است برای ما مناسب باشند یا نباشند. اثرات مکمل ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به متغیرهای زیادی از جمله نوع، دوز، دفعات استفاده و تداخل با داروهای فعلی بستگی دارد. این سازمان توصیه اکید دارد که قبل از شروع هر گونه این مکمل با پزشکان و متخصصان صحبت کنیم.
نکاتی در مورد مصرف جلبک دریایی:
بیشتر جلبک های دریایی در آب های گرم پرورش می یابند، خشک می شوند، مصرف می شوند. برخی از جلبک های دریایی مانند کلپ، به صورت منجمد نیز موجود است.
کلپ ماده اصلی در غذاهای آسیایی است، یک ذخایر ژاپنی که پایه سوپ میسو را تشکیل می دهد. همچنین، رشته فرنگی کلپ یک غذای اصلی در غذاهای کره ای است.
نتیجه و بررسی سریع:
جلبک دریایی فواید زیادی دارد، از تنظیم قند خون گرفته تا کاهش خطر بیماری قلبی. این گیاه در انواع مختلف موجود است و دارای ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها می باشد. خوردن جلبک دریایی خطراتی دارد مانند پتانسیل محتوای ید آن برای ایجاد مشکلات تیروئید. با این حال، انواع مختلف جلبک دریایی را می توان به عنوان میان وعده یا به عنوان بخشی از وعده های غذایی مصرف کرد.
در کشورهای پیشرفته ازین گیاه به عنوان دارو استفاده می کنند. متاسفانه در کشور ما مسئولین امر هیچ گونه اطلاعی ازین گیاه ندارند. بیشتر باید در این زمینه فعالیت
شود.