یک استاد دانشگاه صنعتیشریف
در مسابقه تولید و مصرف برق باختیم
یک استاد دانشگاه صنعتیشریف گفت: مادامی که اصرار بر دولتی بودن و قیمتگذاری دستوری باشد؛ مشکل برق حل نمیشود اما اگر در دوره ۵ ساله به سمت خصوصیسازی واقعی برویم؛ مشکل قیمتگذاری هم خودبخود حل میشود، بعلاوه اینکه از قشر آسیبپذیر و نه همه حمایت کنیم.
به گزارش اقتصادسرآمد، هاشم اورعی درباره اوضاع کنونی تامین برق در کشور و راهکارهای حل آن به ایلنا اظهار داشت: ما برای این شرایط فعلی برق با وزارت نیرو طرف هستیم، اما تمام تقصیرها گردن وزارت نیرو نیست، مقصر اصلی دولت است چون وزارت نیرو بخشی از دولت است.
وی افزود: وزارت نیرو در برنامهریزی و همچنین مطرح کردن حاد بودن مسئله در دولت ضعیف عمل کرده است، ضمن اینکه شرایطی که امروز شاهد هستیم موضوع جدیدی نیست و ابتدا از صنعت شروع شده و اکنون به جایی رسیدهایم که مملکت تعطیل است. استاد دانشگاه صنعتیشریف تصریح کرد: تقصیر وزارت نیرو این بود که نتوانسته برنامهریزی درستی ارائه دهد، زمانی مطرح شد که تا سال ۱۴۰۸؛ ۳۷ هزار مگاوات ناترازی داریم، امسال طبق آمار توانیر ۷.۵ درصد افزایش تقاضا داشتهایم که اگر بخواهیم امروز این میزان از تقاضا را تامین کنیم ۶ میلیارد دلار پول و ۴ سال زمان نیاز داریم. حال اگر هر سال به این رقم ۷.۵ درصد افزایش تقاضا اضافه شود ما هیچگاه به مرحله رفع ناترازی نمیرسیم و نمیتوانیم برق مورد نیاز را تامین کنیم و درواقع بازنده مسابقه تولید و مصرف هستیم. وی بیان داشت: تقصیر وزارت نیرو این است که تمام تمرکز را روی تولید گذاشته با این امید که به روند رشد مصرف برسد که هیچوقت نمیرسد، چراکه نمیتواند همین رقم ۶ میلیارد دلار را تامین اعتبار کند زیرا در دولت، بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه این میزان پول و اعتبار وجود ندارد، اگر هم پول وجود داشته باشد ۴ سال زمان میبرد، بعبارت دیگر سیاستگذاری وزارت نیرو اشتباه بوده است و این وزارتخانه همچنان اصرار دارد صنعت برق یک صنعت دولتی بماند همانگونه که وزارت نفت اصرار دارد صنعت گاز دولتی بماند و این قضیه ادامه دارد و در این ماجرا در اصل دولت مقصر است.
اورعی برنامه تغییر ساعات اداری را راهحلی اشتباه و حداقل کمتاثیر برای کنترل مصرف خواند و گفت: مثلا ساعات اداری را برای بنزین تغییر دادند اما طبق آماری که ارائه شد شاهدیم در تهران ۱۱ درصد و در دیگر مناطق ۶ درصد مصرف بنزین افزایش پیدا کرد، بنابراین همه دست به دست هم دادهاند که کشور به این وضعیت برسد و همه مقصرند غیر از مردم. زیرا تمام تمرکز روی تولید بوده و مصرف را کنار گذاشتهایم در حالی که ابتدا باید مصرف بهینه شود.