مشعل خاموش المپیک و تداوم آتش جنایات در غزه
مسعود خدیـوی کاشانی- المپیک شرافت بخشیدن به صلح و جایگاه انسانی است که هر چهار سال یکبار میلاد آن جشن گرفته میشود و تنها در سه مقطع مصادف با جنگ جهانی اول و دوم و یک بار هم در همین اواخر به جهت کرونا این شاهکار انسانی تعطیل میگردد
بی شک این امر مهم در اقتصاد میزبان نقش بسزائی خواهد داشت پس کسب میزبانی هم به سادگی اعطا نمیشود و گاه رانت هایی در پس پرده با مناسبات غیر اخلاقی میزبان را مشخص میسازد.
پرسش این است که همه آرمان های مورد توجه توانسته است تحقق گیرد و آیا پاریس به عنوان آخرین میزبان در این امر نمره قبولی گرفته است ؟
در پرچم المپیک حلقه هایی به عنوان نماد پنج قاره دیده میشود که سفیدی پرچم صلح را تاکید میکند و بر اساس عرف حاکم در طول زمان المپیک میبایست آتش بس اعلام بشود حال چگونه است که در طول المپیک پاریس طراحان جنگ افروز جنایات و نسل کشی خویش را وقیحانه در غزه تداوم میبخشند!
قتل و عام بیش از 40000 نفر انسان در بازه زمانی نه ماهه یک حقیقت تلخ است و به راستی بعد از این تاریخ چگونه قضاوت خواهد کرد ؟در طول زمان اجرای المپیک غیرنظامیان بسیاری آماج بمب و موشک قرار گرفته اند و کودکان بیگناهی قربانی این توحش شده اند ! این در شرایطیست که روسیه به همین بهانه تحریم میگرد اما فلسطین اشغالی چون دُردانه ای نازپرورده از این قانون مستثنی میگردد !
متاسفانه نهادها و سازمان های بین المللی آن جایگاه بیطرفی لازم را رعایت نمیکنند و انسانیت را هم در چهارچوب منافع خویش تعریف میکنند! تاریخ در طول عمر المپیک شاهد صحنه های زیبایی بوده است که به عنوان مثال برتری جسی اوونس سیاهپوست و دریافت کننده چهار مدال طلا در المپیک برلین از آن نمونه هاست که حتی کمک یک سفیدپوست در کسب یکی از مدال های او حائز اهمیت است و همین امر خشم هیتلر را که در حال تماشای مسابقه است ایجاد میکند و...
ادامه در صفحه 2