«ناخدا فيروز» سکاندار تنها روزنامه دریایی ایران
آن گاه كه قلم دريا مي‌شود
امید متین-روزي بود كه دريا بود و ساحل بود و هزاران شناور كه با ننوي امواج درياها، اين سو و آن سو مي‌رفتند، اما قلمي نبود كه دريا را بنويسد. آب‌ها بلم داشتند و قلم نداشتند. اين قصه اهل قلمي است كه ناخدا شد و كشتي «روزنامه دريايي اقتصاد سرآمد» را سكان‌داري كرد.
آغاز قلم دريايي
يك فعال رسانه كه سال‌ها عمر و زندگي‌اش را در سفر پرهيجان قلم و رسانه گذرانده بود، درست در سال 1397 نگاهش به دريا افتاد. درياي وسيعي ديد كه خالي از قلم بود. خالي از رسانه. هيچ نگاه متمركزي كه دريا و فعاليت‌هاي دريايي را رصد، نقد، تحليل و منتشر كند، وجود نداشت. عموم رسانه‌ها نگاهي معمول، مرسوم و عادي به دريا داشتند. برخي ستوني يا بخشي از فضاي رسانه اي خود را به مقوله دريا اختصاص داده بودند و صرفا خبرهاي گاه و بي گاه دريايي را منتشر مي‌كردند. نشريات داخلي هم بودند كه قشر محدود داخل يك سامانه را مخاطب قرار داده بودند و ديگر هيچ! اين مقدار فعاليت رسانه‌اي براي دريا، مانند اين بود كه همه درياها را درحجم يك تنگ ماهي تصور كرد. در حالي كه دريا، وسيع‌تر و فعاليت‌هاي دريايي گسترده‌تر و فعالان دريايي شايسته‌تر از اين حد رسانه اي بودند. همه اين‌ها يك نتيجه براي اين فعال رسانه اي داشت تا مسير رسانه‌اي خود را كاملا به سمت دريا بكشاند. از روزنامه خود يك كشتي ساخت و يكه و تنها مانند قصه‌هاي مهيج دريايي به دل دريا زد. فيروز اسماعيلي نژاد همان فعال رسانه‌اي است كه امروز من به مناسبت انتشار شماره دو هزار روزنامه اقتصاد سرآمد به احترام او اين تاريخچه را مي‌نگارم. كسي كه او را «ناخدا فيروز» مي‌نامم.
تنهايي ناخدا
ناخدا فيروز در شروع سفر سخت و پرماجراي خود، خيلي تنها بود. ملوان قلم كه بتواند در كشتي روزنامه به دل دريا بزند، خيلي كم بود. هنوز هم خيلي كم است. مجموع خبرنگاران و روزنامه‌نگاران تخصصي حوزه دريا، بسيار اندك است. در آن سال شروع، اين كم خيلي كم‌تر از اين روزها بود. ناخدا فيروز مجبور بود هم سكان بگرداند، هم بادبان‌ها را باز كند و هم پارو بزند! يك اهل دريا مي‌داند كه چه مي‌گويم. سفر سختي را به تنهايي آغازيد و شب‌ها و روزهايش را فداكارانه صرف برقراري اين كشتي در فراز و فرود شديد امواج دريا و رسانه كرد تا بعد از ماه‌ها تلاش، تيمي دريايي تربيت كرد و قلم‌هاي دريايي را جذب و به سرعت تنها كشتي عرصه دريايي ايران بي وقفه افزود تا امروز كه شماره 2000 روزنامه دريايي اقتصاد سرآمد را منتشر مي‌‌كند. هنوز براي نگارنده اين سطور، باورش سخت است. و شگفت زده‌ام از اين همه صبوري و اراده و استفامت. انگار او هم دريايي شده بو صلابت از دريا گرفت تا همانند دريا، از سركوفتن به صخره‌هاي سرد و سخت خسته نشود.
طوفان موانع
كار در آغاز به خودي خود سخت بود؛ اما طوفان‌هايي از فشار و سختي هر روز به بدنه كشتي روزنامه مي‌كوبيدند. مشكلات توليد محتوا از يك سو، كمبود اهل قلم دريايي از يك سو، فشارهاي مالي از ديگر سو و از همه بدتر، ناباوري اهالي دريا براي داشتن يك روزنامه مستقل دريايي بود. بيش از پانصد شماره گذشت تا بخشي از باور اهالي دريا بهبود يابد و امروز كه اين سطور را مي‌نويسم، هنوز به طور كامل خوب نشده است و اين نقص بزرگي در فضاي فرهنگي حوزه دريايي ايران است.
اما ناخدا فيروز از اين طوفان هم گذشت و گرچه دامنه اين طوفان براي او همچنان به پايان نرسيده است و هر روزه يك مانع جديد مانند صخره‌اي نوك تيز در برابر كشتي روزنامه از آب سر بيرون مي‌آورد، اما همت و اراده و تلاش همچنان ادامه دارد با اين تفاوت كه يك تيم خوب و حرفه‌اي و وفادار در اين كشتي جمع شده‌اند و سرعت رسيدن به هدف را بيش از گذشته كرده‌اند.
كشتي روزنامه در همه بنادر
از تنهايي روزهاي اول، تا سختي‌هاي راه گذشت و امروز به عنوان «تنها روزنامه دريايي كشور» در سراسر ايران اعتبار دارد در همه بنادر كشور نماينده رسمي دارد. اين نمادي است از موفقيت ناخدا فيروز و ملوانان اهل قلم او. كاري بزرگ و بي‌نظير.
روزنامه برتر دريايي
در سال 1401روزنامه از سوي اهالي دريا در روز دريانوردي به عنوان روزنامه برتر دريايي تقدير شد و لوح و تنديس قدرداني دريافت كرد. اين ثابت مي‌كرد كه بادبان‌هاي كشتي روزنامه در اوج و سرعت در ميل و نتايج در باور است؛ اما براي «ناخدا فيروز» اين تنها شروع ديگري بود. او همچنان بر اين باور است كه ظرفيت كار مي تواند بسيار بالاتر از اين باشد و مجموع فعاليت هاي رسانه‌اي و فرهنگي در حوزه دريا قابليتي بيش از اين ها داشته و دارد. از اين روست كه همچنان در تلاش است. ملوانان قلم با هدايت و حمايت اوست كه در درياي مفاهيم و فعاليت‌هاي دريايي پيش مي‌روند و فرصتي براي اهالي دريا براي داشتن يك روزنامه خوب و وزين و آبرومند ايجاد كرده اند.
شكي نيست كه اين تلاش و همت و حميت قابل اعتنا و قابل تقدير است. و ضرورت دارد كه فعالان دريايي براي بهبود هر چه بيشتر شرايط روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد كه روزنامه خودشان است، دست حمايت و تقدير پيش آورند.
آغاز قلم دريايي
يك فعال رسانه كه سال‌ها عمر و زندگي‌اش را در سفر پرهيجان قلم و رسانه گذرانده بود، درست در سال 1397 نگاهش به دريا افتاد. درياي وسيعي ديد كه خالي از قلم بود. خالي از رسانه. هيچ نگاه متمركزي كه دريا و فعاليت‌هاي دريايي را رصد، نقد، تحليل و منتشر كند، وجود نداشت. عموم رسانه‌ها نگاهي معمول، مرسوم و عادي به دريا داشتند. برخي ستوني يا بخشي از فضاي رسانه اي خود را به مقوله دريا اختصاص داده بودند و صرفا خبرهاي گاه و بي گاه دريايي را منتشر مي‌كردند. نشريات داخلي هم بودند كه قشر محدود داخل يك سامانه را مخاطب قرار داده بودند و ديگر هيچ! اين مقدار فعاليت رسانه‌اي براي دريا، مانند اين بود كه همه درياها را درحجم يك تنگ ماهي تصور كرد. در حالي كه دريا، وسيع‌تر و فعاليت‌هاي دريايي گسترده‌تر و فعالان دريايي شايسته‌تر از اين حد رسانه اي بودند. همه اين‌ها يك نتيجه براي اين فعال رسانه اي داشت تا مسير رسانه‌اي خود را كاملا به سمت دريا بكشاند. از روزنامه خود يك كشتي ساخت و يكه و تنها مانند قصه‌هاي مهيج دريايي به دل دريا زد. فيروز اسماعيلي نژاد همان فعال رسانه‌اي است كه امروز من به مناسبت انتشار شماره دو هزار روزنامه اقتصاد سرآمد به احترام او اين تاريخچه را مي‌نگارم. كسي كه او را «ناخدا فيروز» مي‌نامم.
تنهايي ناخدا
ناخدا فيروز در شروع سفر سخت و پرماجراي خود، خيلي تنها بود. ملوان قلم كه بتواند در كشتي روزنامه به دل دريا بزند، خيلي كم بود. هنوز هم خيلي كم است. مجموع خبرنگاران و روزنامه‌نگاران تخصصي حوزه دريا، بسيار اندك است. در آن سال شروع، اين كم خيلي كم‌تر از اين روزها بود. ناخدا فيروز مجبور بود هم سكان بگرداند، هم بادبان‌ها را باز كند و هم پارو بزند! يك اهل دريا مي‌داند كه چه مي‌گويم. سفر سختي را به تنهايي آغازيد و شب‌ها و روزهايش را فداكارانه صرف برقراري اين كشتي در فراز و فرود شديد امواج دريا و رسانه كرد تا بعد از ماه‌ها تلاش، تيمي دريايي تربيت كرد و قلم‌هاي دريايي را جذب و به سرعت تنها كشتي عرصه دريايي ايران بي وقفه افزود تا امروز كه شماره 2000 روزنامه دريايي اقتصاد سرآمد را منتشر مي‌‌كند. هنوز براي نگارنده اين سطور، باورش سخت است. و شگفت زده‌ام از اين همه صبوري و اراده و استفامت. انگار او هم دريايي شده بو صلابت از دريا گرفت تا همانند دريا، از سركوفتن به صخره‌هاي سرد و سخت خسته نشود.
طوفان موانع
كار در آغاز به خودي خود سخت بود؛ اما طوفان‌هايي از فشار و سختي هر روز به بدنه كشتي روزنامه مي‌كوبيدند. مشكلات توليد محتوا از يك سو، كمبود اهل قلم دريايي از يك سو، فشارهاي مالي از ديگر سو و از همه بدتر، ناباوري اهالي دريا براي داشتن يك روزنامه مستقل دريايي بود. بيش از پانصد شماره گذشت تا بخشي از باور اهالي دريا بهبود يابد و امروز كه اين سطور را مي‌نويسم، هنوز به طور كامل خوب نشده است و اين نقص بزرگي در فضاي فرهنگي حوزه دريايي ايران است.
اما ناخدا فيروز از اين طوفان هم گذشت و گرچه دامنه اين طوفان براي او همچنان به پايان نرسيده است و هر روزه يك مانع جديد مانند صخره‌اي نوك تيز در برابر كشتي روزنامه از آب سر بيرون مي‌آورد، اما همت و اراده و تلاش همچنان ادامه دارد با اين تفاوت كه يك تيم خوب و حرفه‌اي و وفادار در اين كشتي جمع شده‌اند و سرعت رسيدن به هدف را بيش از گذشته كرده‌اند.
كشتي روزنامه در همه بنادر
از تنهايي روزهاي اول، تا سختي‌هاي راه گذشت و امروز به عنوان «تنها روزنامه دريايي كشور» در سراسر ايران اعتبار دارد در همه بنادر كشور نماينده رسمي دارد. اين نمادي است از موفقيت ناخدا فيروز و ملوانان اهل قلم او. كاري بزرگ و بي‌نظير.
روزنامه برتر دريايي
در سال 1401روزنامه از سوي اهالي دريا در روز دريانوردي به عنوان روزنامه برتر دريايي تقدير شد و لوح و تنديس قدرداني دريافت كرد. اين ثابت مي‌كرد كه بادبان‌هاي كشتي روزنامه در اوج و سرعت در ميل و نتايج در باور است؛ اما براي «ناخدا فيروز» اين تنها شروع ديگري بود. او همچنان بر اين باور است كه ظرفيت كار مي تواند بسيار بالاتر از اين باشد و مجموع فعاليت هاي رسانه‌اي و فرهنگي در حوزه دريا قابليتي بيش از اين ها داشته و دارد. از اين روست كه همچنان در تلاش است. ملوانان قلم با هدايت و حمايت اوست كه در درياي مفاهيم و فعاليت‌هاي دريايي پيش مي‌روند و فرصتي براي اهالي دريا براي داشتن يك روزنامه خوب و وزين و آبرومند ايجاد كرده اند.
شكي نيست كه اين تلاش و همت و حميت قابل اعتنا و قابل تقدير است. و ضرورت دارد كه فعالان دريايي براي بهبود هر چه بيشتر شرايط روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد كه روزنامه خودشان است، دست حمايت و تقدير پيش آورند.