باید به دریا و جنگل مجال حیات بدهیم!

فریبا نبوی طهرانی فر- اخیرا در فضای مجازي افرادی را می‌بينيم که با هدف حفظ منابع طبیعی کشور، اقدام به پاکسازی مناطق ساحلی و جنگل های شمال می نمایند که در نوع خود، بسیار ارزشمند و لازم است و ضرورت توجه عموم مردم به این امر مهم را چندین برابر می‌کند.
  دریا  و جنگل به عنوان زیباترین مواهب طبیعی، متاسفانه در برخی نقاط، انباشته از مواد پلاستیکی و زباله‌ هایی ست که برخی از مسافران و افراد بی فکر و بی  مسئولیت از خود به جا می‌گذارند و ضمن زشت نمودن چهره ی طبیعت، صدمات جبران ناپذیری به  سرمایه های ملی و منابع طبیعی کشور وارد می‌کنند.
مدیران این صفحه‌ها، هر روز با فیلم هایی که  از جمع آوری زباله و پلاستیک نشان می‌دهند در حال فرهنگ‌سازی و معطوف نمودن توجه مردم به  این امر مهم هستند.
این اقدام ‌ارزشمند، با توجه گرم‌تر شدن کره زمین و نقشی که منابع طبیعی در حفظ سلامت محیط زیست دارند از اهمیت بیشتری برخوردار است و لزوم مشارکت همگانی را  در این امر می‌طلبد.
از طرف دیگر، آلودگی دریای خزر با پساب کارخانجات و در مناطقی که کشتی‌های تفریحی و باربری پهلو می‌گیرند، بیشتر دیده می‌شود که لازم است برای حفظ حیات آبزیان در این خصوص چاره‌اندیشی شده و نظارت جدی‌تر صورت گیرد.
نباید فراموش کنیم که دریا و جنگل، سرمایه‌های ملی هستند که با جان و دل باید از آن مراقبت کنیم. 
در این ارتباط، نخست باید عوامل تخریب را به‌طور صحیح شناسایی نمود و با عواملی  که دست به دست هم داده و به وسعت نابودی سرمایه‌های ملی می‌افزایند، مقابله کرد.
این روزها در سفر به استان‌های شمالی کشور، آن‌چه بیش از هر زمان دیده می‌شود، افزایش ساخت و سازهای بی‌رویه و  نابودی جنگل با آتش سوزی‌های ناشی از گرمای هوا وغفلت و اهمال کاری انسان است. 
از سوی دیگر، عقب‌نشینی سطح دریا نیز واقعیت انکارناپذیری است که با شدت گرما و کاهش بارندگی‌ها، در ارتباط و در جای خود، قابل  تامل و بررسی است.
حال اگر باقیمانده ذخایر طبیعی، با اشتباهات خواسته و ناخواسته انسان از بین برود با فاجعه‌ای مواجه می‌شویم که غیرقابل جبران است.
از این رو هر چه زودتر باید با عزم و اراده ملی، برای حفظ منابع طبیعی، گام برداشت و اگر می‌خواهیم زنده بمانیم به طبیعت نیز مجال حیات دهیم.