افزایش تعداد گونه ماهی‌های در معرض خطر انقراض
تعداد گونه‌های ماهی‌های در معرض خطر انقراض پنج برابر بیشتر از تخمین‌های گذشته شده است.
به گزارش اقتصادسرآمد، آیا تا به حال به بررسی تأثیر انقراض ماهی‌ها فکر کرده‌اید؟ ۱۲.۷ درصد از گونه‌های مورد بررسی تحقیق جدید، در آستانه انقراض هستند. این رقم افزایش پنج برابری را نسبت به برآوردهای قبلی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) نشان می‌دهد. پیش از این، برآورد آنها در حد متوسط ۲.۵ درصد بود.
فهرست قرمز گونه‌های در معرض خطر، تلاش جامع با هدف ردیابی بیش از ۱۵۰ هزار گونه است و با وجود این تلاش‌های ستودنی، هنوز نقطه کور قابل‌توجه‌ای وجود دارد. به نظر می‌رسد ۳۸ درصد از گونه‌های دریایی نادیده گرفته شده‌اند که تقریباً ۵۰۰۰ گونه ماهی است و به دلیل کمبود داده، وضعیت رسمی حفاظتی ندارند.
دسته در معرض خطر شامل گونه‌هایی است که به‌عنوان در معرض خطر بحرانی، در معرض خطر و آسیب‌پذیر فهرست شده‌اند.
ارث گزارش کرد محققان نقاط مهم جغرافیایی را شناسایی کردند که محل زندگی بیشتر گونه‌های پیش‌بینی‌شده در معرض خطر هستند و مناطقی را برجسته کردند که این مناطق برای حفاظت از تنوع زیستی و جلوگیری از کاهش بیشتر گونه‌ها به تلاش‌های حفاظتی فوری نیاز دارند.
مناطقی مانند دریای چین جنوبی، دریاهای فیلیپین و سواحل غربی استرالیا و آمریکای شمالی برجسته هستند و این تغییر تمرکز به این مناطق به معنای تغییر اولویت حفاظتی است.
به گزارش اقتصادسرآمد، آیا تا به حال به بررسی تأثیر انقراض ماهی‌ها فکر کرده‌اید؟ ۱۲.۷ درصد از گونه‌های مورد بررسی تحقیق جدید، در آستانه انقراض هستند. این رقم افزایش پنج برابری را نسبت به برآوردهای قبلی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) نشان می‌دهد. پیش از این، برآورد آنها در حد متوسط ۲.۵ درصد بود.
فهرست قرمز گونه‌های در معرض خطر، تلاش جامع با هدف ردیابی بیش از ۱۵۰ هزار گونه است و با وجود این تلاش‌های ستودنی، هنوز نقطه کور قابل‌توجه‌ای وجود دارد. به نظر می‌رسد ۳۸ درصد از گونه‌های دریایی نادیده گرفته شده‌اند که تقریباً ۵۰۰۰ گونه ماهی است و به دلیل کمبود داده، وضعیت رسمی حفاظتی ندارند.
دسته در معرض خطر شامل گونه‌هایی است که به‌عنوان در معرض خطر بحرانی، در معرض خطر و آسیب‌پذیر فهرست شده‌اند.
ارث گزارش کرد محققان نقاط مهم جغرافیایی را شناسایی کردند که محل زندگی بیشتر گونه‌های پیش‌بینی‌شده در معرض خطر هستند و مناطقی را برجسته کردند که این مناطق برای حفاظت از تنوع زیستی و جلوگیری از کاهش بیشتر گونه‌ها به تلاش‌های حفاظتی فوری نیاز دارند.
مناطقی مانند دریای چین جنوبی، دریاهای فیلیپین و سواحل غربی استرالیا و آمریکای شمالی برجسته هستند و این تغییر تمرکز به این مناطق به معنای تغییر اولویت حفاظتی است.