بُرد بُرد با «رودرا گاوراو شرست»
فیروز اسماعیلی نژاد- آن‌چه در این یادداشت کوتاه پی می‌گیرم تلاش ستودنی رودرا گاوراو شرست، سفیر جوان و پویای هندوستان بزرگ در جمهوری اسلامی ایران است که برای افزایش مراودات کشورش با ایران سر از پا نمی‌شناسد و در تمام سطوح سیاسی، فرهنگی،اجتماعی و اقتصادی فعال و اکتیو ظاهر می‌شود. او بهتر من و شما و برخی از سیاسیون موقعیت ژئوپلیتیک ایران را درک کرده است و بیشتر از من و شما از این همه اهمال و کم‌کاری غبطه می‌خورد. در مساله بندر چابهار که در رسانه‌های ایران و به‌خصوص برای روزنامه دریایی اقتصادسرآمد به یک معمای حل نشدنی تبدیل شده بود، گویی این مسیر توسعه به بن بست خورده است. اما تلاش‌های پی درپی و در سطوح مختلف این سفیر جوان به ثمر نشست. به دنبال حضور اردیبهشتی «سارباناندا سونوال» وزیر بنادر، کشتیرانی و آبراه‌های جمهوری هند در ساختمان وزارت راه وشهرسازی و امضای قرارداد معروف بندر چابهار با وزیر همتای خود در تهران، مساله توسعه بندر چابهار دوباره سر زبان‌ها افتاد، اپراتورهندی مجددا و جدی‌تر ازگذشته پای کار توسعه در بندرشهید بهشتی چابهار آمد، به طوری که مردادماه امسال شاهد گشایش دفتر اپراتور هندیIPGL در خیابان بخارست تهران بودیم. حالا اما پی‌گیر موضوع تکمیل کریدور شمال -جنوب در ایران شده است به گونه ای که در سفارت‌خانه اش در تهران به دنبال برگزاری رویدادی با حضور ایران، روسیه و کشورهای آسیای میانه و نیز حاشیه خلیج فارس است و برای این‌که پتانسیل و ظرفیت‌های مسیر چابهار و کریدور شمال - جنوب را به ذی‌نفعانی مانند صاحبان کالا، شرکت‌های کشیرانی و بیمه معرفی کند و اطمینان آن‌ها را برای استفاده بیشتر از این مسیر جلب کند.
تلاش‌های «رودرا گاوراو شرست» را بایستی مغتنم میمون شمرد و به فال نیک گرفت.
اولین چیزی که به ذهن بنده و شما می رسد این است که خب وظیفه اش همین است برای منافع کشورش تلاش می‌کند، من هم تایید می‌کنم، اما شنیدی که «دیگی که برای من نپزد می خوام....» این یک معامله دو سر سود است. ما در روزنامه اقتصادسرآمد به عنوان رسانه‌ای که برای اقتصاددریاپایه ارزش خاصی قائل است به همت ایشان دورد می فرستیم و دستش را به گرمی می‌فشاریم. چراکه بازی ایشان برای دولت و ملت‌های هند و ایران یک بازی بٌرد بُرد است.