«جنگ آبی» بحرانی برای همه جهان
یکی از مهمترین عوامل بحران آب، تغییرات آبوهوا و مسائل اقلیمی است که این روزها تقریبا همه نسبت به آن آگاهی یافتهاند. افزایش دمای زمین، باعث تغییرات در الگوهای بارندگی و ذوب شدن یخچالهای طبیعی شده است. این تغییرات، منجر به افزایش سیلابها، خشکسالیها و کاهش منابع آبی شدهاند
اکونومیست آورده است: مسئله کمبود آب به یکی از مسائل مهم در جهان تبدیل شده است که تقریبا همه کشورها به شکلهای مختلفی با آن دستوپنجه نرم میکنند. بهرغم راهکارهای موجود، یا اقدامی برای حل بحران صورت نمیگیرد یا صرفا اقدامات محلی هستند. با این حال، حل مسئله آب به همکاری بینالمللی نیاز دارد.
آب به مرور از یک مسئله منطقهای خارج و به یک بحران همگانی در جهان تبدیل میشود. شاید بسیاری از کشورها در حال حاضر به دنبال حل این بحران به صورت محلی باشند، اما واقعیت این است که آب یک منبع انرژی همگانی و مایه حیات برای همه انسانها در همه کشورهای روی زمین است. به همین دلیل است که اتخاذ سیاستها در رابطه با آن، باید از حالت محلی و منطقهای خارج شود و همه مقامات جهان به صورت گروهی و هماهنگ با هم برای مقابله با این بحران، تلاش کنند. در غیر اینصورت، در آیندهای نه چندان دور باید شاهد بحرانی همگانی و جنگی بزرگ در دنیا بر سر آب باشیم.
بررسی بحران آب در جهان و پیامدهای آن مسئلهای مهم است که همه در هر نقطه جهان باید به آن بپردازند. هرچند پرداختن به اهمیت آب به عنوان یک منبع حیاتی خالی از لطف نیست با این حال، مسئله اصلی که در حال حاضر همه با آن دستوپنجه نرم میکنند، چالشهای آبی است. چالشهای پیش روی انسانها در سرتاسر جهان در رابطه با آب به مسئله تأمین آب شیرین مربوط میشود. این چالشها شامل کمبود آب، آلودگی آب و توزیع ناعادلانه آب هستند.
در واقع، در بسیاری از نقاط جهان خبری از آب نوشیدنی سالم نیست، در برخی از دیگر نقاط جهان هم این آب به صورت عادلانه، توزیع و دستبهدست نمیشود. به این ترتیب، این چالشها باید به صورت همگانی، حل شوند.
یکی از مهمترین عوامل بحران آب، تغییرات آبوهوا و مسائل اقلیمی است که این روزها تقریبا همه نسبت به آن آگاهی یافتهاند. افزایش دمای زمین، باعث تغییرات در الگوهای بارندگی و ذوب شدن یخچالهای طبیعی شده است. این تغییرات، منجر به افزایش سیلابها، خشکسالیها و کاهش منابع آبی شدهاند. در حالیکه این روزها آگاهی نسبت به این چالشها افزایش یافته، همچنان خبری از بهبود نیست. در واقع باید از مرحله اندیشیدن، وارد مرحله عمل کردن شویم، به این دلیل که این یک چالش بزرگ است که همه با آن مواجه هستند.
برای مثال کشور استرالیا جزو کشورهایی است که به نوعی با بحران آب و کمآبی دستوپنجه نرم میکند. در این کشور، خشکسالیهای طولانیمدت و افزایش تقاضا برای آب، باعث کمبود شدید این مایه حیات شده است. دولت استرالیا برای مقابله با این بحران، اقدامات مختلفی از جمله خرید آب از کشاورزان و محدود کردن مصرف آب را اتخاذ کرده است. این اقدامات میتواند در نوع خود مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد تا دیگر کشورها هم از آن بهرهمند شوند.
در گوشه دیگری از دنیا، شاهد سیلابهای عظیم در کنیا هستیم. این سیلابها، باعث تخریب زیرساختها و آواره شدن بسیاری از مردم شده است. دولت کنیا برای مقابله با این سیلابها، اقدامات مختلفی از جمله تخریب خانههای واقع در مناطق پرخطر و جابجایی مردم را در دستور کار خود قرار داده است. در کشورهای مصر و اتیوپی هم شاهد شهای آبی هستیم. مصر نگران است که سد النهضه اتیوپی بر روی رود نیل، باعث کاهش جریان آب به این کشور شود. این تنشها، احتمال وقوع جنگ بین دو کشور را افزایش داده است. مشابه تنشی که این دو کشور در حال حاضر تجربه میکنند، در بسیاری از دیگر کشورها هم وجود دارد و سایه جنگ آبی فقط بر سر مصر نیست.
راهکارهای مختلفی برای حل بحران آبی در جهان مطرح شده است. این راهکارها شامل استفاده بهینه از آب، توسعه فناوریهای نوین برای تصفیه آب و همکاری بینالمللی برای مدیریت منابع آبی هستند. به عبارت دیگر، جهان در زمینه بحران آب، بدون راهکار نیست، بلکه بدون عمل است. بحران آب میتواند به طور مستقیم بر امنیت غذایی تأثیر بگذارد. کاهش منابع آبی، باعث کاهش تولید محصولات کشاورزی میشود که میتواند منجر به افزایش قیمت مواد غذایی و گرسنگی شود. همه این مسائل نشان میدهد که پرداختن به مسئله بحران آب تا چه اندازه حیاتی و مهم است. بحران آب همچنین میتواند بر اقتصاد تأثیر منفی داشته باشد. کاهش منابع آبی میتواند باعث کاهش تولید صنعتی و کاهش درآمد دولت شود.
بحران آب میتواند باعث مهاجرت مردم از مناطق آسیبدیده به مناطق دیگر شود. این مهاجرتها میتوانند منجر به افزایش تنشهای اجتماعی و سیاسی شوند. بحران آب، یکی از چالشهای مهم جهان در قرن حاضر است. این بحران، پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی زیادی دارد. برای مقابله با این بحران، نیاز به همکاری بینالمللی و اتخاذ راهکارهای جامع و پایدار است و نباید این حقیقت را نادیده گرفت که همین امروز هم، دیر است!