متولی فرهنگ دریایی کیست؟

ایرج گلشنی- وضعیت توسعه دریایی ایران جدا و مستثنا از قاعده توسعه فرهنگی نیست و تحقق آن نیاز به فرهنگ سازی قوی و هماهنگ در سطح ملی دارد. با ساخت اسکله و بندر و کشتی نمی توان به توسعه دست یافت در حالی که جمعیت خشکی گرای ایرانی هیچ میلی به دریا ندارند. نمی توان انتظار توسعه دریایی داشت در حالی که اکثر مردم ایران هیچ درکی از زندگی دریایی و ساحلی ندارند. نمی‌توان بدون تغییر در ذائقه و منش و سبک زندگی ایرانیان خشکی گرا، از توسعه دریایی دم زد. به همین خاطر است که وضعیت فرهنگ و فرهنگ سازی چنان مهم می شود که همه مباحث را تحت الشعاع خودش قرار می دهد. 
اگر فرهنگ دریایی مهم است و باید در سطح جامع بسط و گسترش یابد، مهم ترین و پرتکرارترین سوال ما همچنان همین است که متولی کیست؟ چه کسی باید سکان کشتی فرهنگ دریایی را به دست بگیرد و دیگران را در آن کشتی بنهد و به سوی سرمنزل مقصود ببرد. به چه کسی یا چه سازمانی باید رو کرد و گفت: فرهنگ مهم است آیا آن را هدایت و مدیریت می کنی که در سطح کشور در میان همه اقشار فرهنگ دریایی معنا پیدا کند؟ یا می خواهی مردم در کویر زندگی کنند اما به فکر دریا باشند؟ جمعیت سواحل آباد فردای خود را از کجا می آوری؟ از مردمی انتظار داری که بوی ماهی حال شان را بد می کند؟ از مردمی انتظار داری که دریا برایشان دو سه متر ساحل مازندران است که در آن جا آتشی بر پا کنند و جوجه ای بزنند و تمام؟ از مردمی انتظار دارید که دریا را به خشم و وحشی گری می شناسند؟ از مردمی انتظار دارید که هوای شرجی سواحل را شکنجه می دانند؟ از مردمی انتظار دارید که...
واقعا به توسعه چگونه فکر می کنید؟ چقدر از فرهنگ توسعه درک دارید؟ چگونه می خواهید توسعه دریایی ایران را بدون فرهنگ محقق کنید؟ با سخت افزار خالی می توان توسعه ایجاد کرد؟ این نوع از توسعه در هیچ کتاب علمی نیست، اگر موفق شدید حتما برای آیندگان کتابش کنید!