روزنامه دریایی سرآمد منتشر کرد:
راهبرد موثر ژئوپولیتیک ورزشی در دریاهای ایران
ظرفیت جزایر سه گانه ایران برای تبدیل به قطب ورزش های دریایی منطقه چیست؟
گروه دانش دریا - در ماه‌های اخیر، به دلیل تحولات و حساسیت‌های بین‌المللی پیرامون جزایر سه‌گانه (تنب بزرگ، تنب کوچک، و ابوموسی)، تمام نگاه‌ها و توجه‌ها در کشور، از مسئولین عالی‌رتبه تا رسانه‌ها و عموم مردم، به این مناطق جلب شده است.
به گزارش روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، این جزایر که همواره نقشی استراتژیک در مرزهای آبی ایران و خلیج فارس داشته‌اند، امروز به یکی از محورهای اصلی گفتگوهای امنیتی و دیپلماتیک ایران و کشورهای همسایه تبدیل شده‌اند. اما آیا این توجه کافی است؟ و مهم‌تر از آن، آیا ما در بهره‌برداری از ظرفیت‌های این جزایر، به خصوص در حوزه‌هایی چون ورزش‌های دریایی و ساحلی، به اقدامات عملی و اجرایی دست زده‌ایم؟
حمید شمالی، دبیرکل انجمن بادبانی ایران در این خصوص می‌گوید: جزایر سه‌گانه با موقعیت استراتژیک خود در قلب خلیج فارس، یکی از پتانسیل‌های بالقوه برای توسعه ورزش‌های دریایی و ساحلی به شمار می‌آیند. شرایط جغرافیایی و آب و هوایی این جزایر، با سواحل بکر و چشم‌نواز، می‌توانند زمینه‌ساز برگزاری رقابت‌های بین‌المللی در رشته‌های مختلفی چون سیلینگ، موج‌سواری، شنا، باشند. اما متأسفانه تاکنون هیچ اقدام عملی و جدی برای تبدیل این منطقه به یک قطب ورزشی انجام نشده است.
ورزش‌های دریایی؛ توسعه پایدار و ایجاد فرصت‌های اقتصادی
دبیرکل انجمن بادبانی ایران ادامه داد: ورزش‌های دریایی و ساحلی نه تنها می‌توانند به عنوان ابزارهای توسعه اقتصادی و جذب گردشگر عمل کنند، بلکه به ایجاد فرصت‌های شغلی و افزایش مشارکت جوانان در فعالیت‌های سالم و مفرح نیز کمک می‌کنند. کشورهای همسایه ما در خلیج فارس، همچون امارات و قطر، سال‌هاست که به اهمیت توسعه ورزش‌های دریایی پی برده و سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی در این زمینه انجام داده‌اند. اما در ایران، با وجود داشتن جزایر زیبا و سواحل طولانی، این حوزه هنوز به شکل مناسبی مورد توجه قرار نگرفته است.
در سال‌های اخیر، برخی اقدامات اولیه در زمینه توسعه ورزش‌های دریایی در جزایر دیگر کشور مانند کیش و قشم انجام شده، اما همچنان جزایر سه‌گانه به عنوان یکی از پتانسیل‌های بکر و دست‌نخورده باقی مانده‌اند.
این کارشناس حوزه ورزش و گردشگری دریایی گفت: توسعه ورزش‌های دریایی در این جزایر از چند منظر قابل ارزیابی است. یکی از دلایل اصلی که توسعه این ورزش‌ها را برای جزایر سه‌گانه معقول‌تر می‌کند، این است که این جزایر همچنان از زیرساخت‌های مناسب برای توسعه ورزش‌های خشکی محروم هستند. اجرای برنامه‌های توسعه زیرساخت‌های ورزشی متناسب با خشکی، مانند احداث استادیوم‌ها، زمین‌های بازی و سایر امکانات ورزشی، هم به هزینه‌های بسیار بالا نیاز دارد و هم زمان زیادی برای اجرا می‌طلبد. اما ورزش‌های دریایی نیازی به چنین زیرساخت‌های پیچیده‌ای ندارند. سواحل و آب‌های خدادادی این جزایر به‌خوبی می‌توانند بستر برگزاری مسابقات و فعالیت‌های ورزشی دریایی را فراهم کنند، بدون نیاز به سرمایه‌گذاری کلان در زیرساخت‌ها.
چرا جزایر سه‌گانه؟
این پژوهشگر و مروج توسعه دریامحوری در خصوص دلایل انتخاب جزایر سه گاه در این خصوص افزود: نکته مهم اینجاست که جزایر سه‌گانه علاوه بر پتانسیل‌های طبیعی خود، به دلیل موقعیت استراتژیک‌شان می‌توانند نقشی حیاتی هم در بهبود دیپلماسی ورزشی ایران و حتی یک گام فراتر در تقویت ژئوپولیتیک ورزشی ایران ایفا کنند. برگزاری رویدادهای ملی و بین‌المللی در این جزایر، نه تنها می‌تواند به تقویت تعاملات فرهنگی و ورزشی بین ایران و سایر کشورها کمک کند، بلکه پیام واضحی از صلح، دوستی و همکاری منطقه‌ای ارسال با استفاده از همین جزایر خواهد کرد. به علاوه، این اقدام می‌تواند به تقویت امنیت و توسعه پایدار این جزایر کمک کند.
نیاز به سیاست‌گذاری کلان
و سرمایه‌گذاری دولتی
شمالی در پایان گفت : آنچه در این میان حیاتی است، وجود یک سیاست‌گذاری کلان و برنامه‌ریزی ملی برای توسعه ورزش‌های دریایی در جزایر سه‌گانه است. دولت و نهادهای مرتبط، از وزارت امور خارجه، وزارت ورزش و جوانان تا مناطق آزاد و استانداری‌ها، باید با همکاری بخش خصوصی و جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، زیرساخت‌های لازم را برای توسعه دریایی این مناطق فراهم کنند. از ایجاد اسکله‌ها و مراکز ورزشی دریایی گرفته تا احداث مراکز آموزشی و تفریحی، همه این اقدامات می‌توانند در بلندمدت به تبدیل این جزایر به یک قطب ورزشی و توریستی دریایی در منطقه کمک کنند.
در حالی که توجه عمومی و رسانه‌ای به جزایر سه‌گانه در هفته‌های اخیر به اوج رسیده است، ایران باید پا را فراتر گذاشته و از این فرصت برای اقدامات عملی بهره ببرد. جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی می‌توانند و باید به یکی از مهم‌ترین قطب‌های ورزش‌های دریایی و ساحلی کشور تبدیل شوند. این تنها به تحقق اهداف توسعه‌ای و اقتصادی کمک نخواهد کرد، بلکه نقش مهمی در تقویت جایگاه ایران در صحنه بین‌المللی و منطقه‌ای ایفا خواهد کرد. وقت آن است که نگاه خود را از تنها مسائل ژئوپلیتیک و امنیتی فراتر برده و به پتانسیل‌های شگفت‌انگیز ورزشی و فرهنگی این جزایر نیز توجه کنیم.
گروه دانش دریا - در ماه‌های اخیر، به دلیل تحولات و حساسیت‌های بین‌المللی پیرامون جزایر سه‌گانه (تنب بزرگ، تنب کوچک، و ابوموسی)، تمام نگاه‌ها و توجه‌ها در کشور، از مسئولین عالی‌رتبه تا رسانه‌ها و عموم مردم، به این مناطق جلب شده است.
به گزارش روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، این جزایر که همواره نقشی استراتژیک در مرزهای آبی ایران و خلیج فارس داشته‌اند، امروز به یکی از محورهای اصلی گفتگوهای امنیتی و دیپلماتیک ایران و کشورهای همسایه تبدیل شده‌اند. اما آیا این توجه کافی است؟ و مهم‌تر از آن، آیا ما در بهره‌برداری از ظرفیت‌های این جزایر، به خصوص در حوزه‌هایی چون ورزش‌های دریایی و ساحلی، به اقدامات عملی و اجرایی دست زده‌ایم؟
حمید شمالی، دبیرکل انجمن بادبانی ایران در این خصوص می‌گوید: جزایر سه‌گانه با موقعیت استراتژیک خود در قلب خلیج فارس، یکی از پتانسیل‌های بالقوه برای توسعه ورزش‌های دریایی و ساحلی به شمار می‌آیند. شرایط جغرافیایی و آب و هوایی این جزایر، با سواحل بکر و چشم‌نواز، می‌توانند زمینه‌ساز برگزاری رقابت‌های بین‌المللی در رشته‌های مختلفی چون سیلینگ، موج‌سواری، شنا، باشند. اما متأسفانه تاکنون هیچ اقدام عملی و جدی برای تبدیل این منطقه به یک قطب ورزشی انجام نشده است.
ورزش‌های دریایی؛ توسعه پایدار و ایجاد فرصت‌های اقتصادی
دبیرکل انجمن بادبانی ایران ادامه داد: ورزش‌های دریایی و ساحلی نه تنها می‌توانند به عنوان ابزارهای توسعه اقتصادی و جذب گردشگر عمل کنند، بلکه به ایجاد فرصت‌های شغلی و افزایش مشارکت جوانان در فعالیت‌های سالم و مفرح نیز کمک می‌کنند. کشورهای همسایه ما در خلیج فارس، همچون امارات و قطر، سال‌هاست که به اهمیت توسعه ورزش‌های دریایی پی برده و سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی در این زمینه انجام داده‌اند. اما در ایران، با وجود داشتن جزایر زیبا و سواحل طولانی، این حوزه هنوز به شکل مناسبی مورد توجه قرار نگرفته است.
در سال‌های اخیر، برخی اقدامات اولیه در زمینه توسعه ورزش‌های دریایی در جزایر دیگر کشور مانند کیش و قشم انجام شده، اما همچنان جزایر سه‌گانه به عنوان یکی از پتانسیل‌های بکر و دست‌نخورده باقی مانده‌اند.
این کارشناس حوزه ورزش و گردشگری دریایی گفت: توسعه ورزش‌های دریایی در این جزایر از چند منظر قابل ارزیابی است. یکی از دلایل اصلی که توسعه این ورزش‌ها را برای جزایر سه‌گانه معقول‌تر می‌کند، این است که این جزایر همچنان از زیرساخت‌های مناسب برای توسعه ورزش‌های خشکی محروم هستند. اجرای برنامه‌های توسعه زیرساخت‌های ورزشی متناسب با خشکی، مانند احداث استادیوم‌ها، زمین‌های بازی و سایر امکانات ورزشی، هم به هزینه‌های بسیار بالا نیاز دارد و هم زمان زیادی برای اجرا می‌طلبد. اما ورزش‌های دریایی نیازی به چنین زیرساخت‌های پیچیده‌ای ندارند. سواحل و آب‌های خدادادی این جزایر به‌خوبی می‌توانند بستر برگزاری مسابقات و فعالیت‌های ورزشی دریایی را فراهم کنند، بدون نیاز به سرمایه‌گذاری کلان در زیرساخت‌ها.
چرا جزایر سه‌گانه؟
این پژوهشگر و مروج توسعه دریامحوری در خصوص دلایل انتخاب جزایر سه گاه در این خصوص افزود: نکته مهم اینجاست که جزایر سه‌گانه علاوه بر پتانسیل‌های طبیعی خود، به دلیل موقعیت استراتژیک‌شان می‌توانند نقشی حیاتی هم در بهبود دیپلماسی ورزشی ایران و حتی یک گام فراتر در تقویت ژئوپولیتیک ورزشی ایران ایفا کنند. برگزاری رویدادهای ملی و بین‌المللی در این جزایر، نه تنها می‌تواند به تقویت تعاملات فرهنگی و ورزشی بین ایران و سایر کشورها کمک کند، بلکه پیام واضحی از صلح، دوستی و همکاری منطقه‌ای ارسال با استفاده از همین جزایر خواهد کرد. به علاوه، این اقدام می‌تواند به تقویت امنیت و توسعه پایدار این جزایر کمک کند.
نیاز به سیاست‌گذاری کلان
و سرمایه‌گذاری دولتی
شمالی در پایان گفت : آنچه در این میان حیاتی است، وجود یک سیاست‌گذاری کلان و برنامه‌ریزی ملی برای توسعه ورزش‌های دریایی در جزایر سه‌گانه است. دولت و نهادهای مرتبط، از وزارت امور خارجه، وزارت ورزش و جوانان تا مناطق آزاد و استانداری‌ها، باید با همکاری بخش خصوصی و جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، زیرساخت‌های لازم را برای توسعه دریایی این مناطق فراهم کنند. از ایجاد اسکله‌ها و مراکز ورزشی دریایی گرفته تا احداث مراکز آموزشی و تفریحی، همه این اقدامات می‌توانند در بلندمدت به تبدیل این جزایر به یک قطب ورزشی و توریستی دریایی در منطقه کمک کنند.
در حالی که توجه عمومی و رسانه‌ای به جزایر سه‌گانه در هفته‌های اخیر به اوج رسیده است، ایران باید پا را فراتر گذاشته و از این فرصت برای اقدامات عملی بهره ببرد. جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی می‌توانند و باید به یکی از مهم‌ترین قطب‌های ورزش‌های دریایی و ساحلی کشور تبدیل شوند. این تنها به تحقق اهداف توسعه‌ای و اقتصادی کمک نخواهد کرد، بلکه نقش مهمی در تقویت جایگاه ایران در صحنه بین‌المللی و منطقه‌ای ایفا خواهد کرد. وقت آن است که نگاه خود را از تنها مسائل ژئوپلیتیک و امنیتی فراتر برده و به پتانسیل‌های شگفت‌انگیز ورزشی و فرهنگی این جزایر نیز توجه کنیم.