ترانزیت ریل پایه و توسعه متوازن!
امید متین- در عصر كنوني، هيچ كشوري بدون راه‌آهن به توسعه نرسيده است. اين حكم مهمي است كه بازي توسعه در قرن حاضر را معنا كرده است و بدون آن، توسعه متوازن بي‌معنا خواهد بود. كشورهاي پيشرفته بدون استثنا، از نظر توسعه ريلي به حد عالي رسيده‌اند و هزينه‌هاي تردد مسافر و بار را به پايين‌ترين سطح ممكن رسانده‌اند. علاوه بر اين، سرعت گردش مسافر و بار را در تمامي جغرافياي سرزميني خود به عالي‌ترين وضعيت ممكن تثبيت كرده‌اند. اين اقدام شبيه رگ‌هاي سالم در يك بدن سالم است كه انرژي و نيازهاي بدن را به سرعت و دقت و با كمترين هزينه به جاي جاي بدن مي‌رساند و نتيجه آن، بدني قوي و سالم است كه مي‌تواند با بهترين عملكرد ممكن، در تامين ساير نيازها موثر و موفق باشد.
كشوري كه از نظر رگ‌ها و مويرگ‌هاي مواصلاتي دچار كمبود است، همواره در ساير موارد هم دچار نقصان شده و افزايش هزينه‌هاي سربار و گراني كالاها، حداقل مصيبتي است كه دچار آن مي‌شود.
هر بخش از توسعه در هر كشوري، وابستگي مستقيم به خطوط مواصلاتي جاده و راه آهن دارد. خطوط مواصلاتي جاده‌ای با مصرف سوخت بالا، آلودگي هوا، سرعت پايين و خطرات متعدد جاده‌اي، صرفه چنداني ندارند اما ضروري و لازم هستند. كشورهاي پيشرفته استفاده كلان از اين راه‌ها را به حداقل رسانده و خطوط ريلي را جايگزين آن كرده‌اند به نحوي كه خطوط راه آهن در سراسر سرزمين آن‌ها كشيده شده و مانند شريان‌هاي حياتي عمل مي‌كنند تا ساير راه‌ها به عنوان مويرگ‌ها عمل كرده و با فشار كمتري بتوانند حداكثر كارآيي را داشته باشند.
براي مثال تصور كنيد كه يك كشتي بزرگ در بندر چابهار پهلو گرفته و مقدار بسيار زيادي كالا تخيله مي‌كند. اين كالاهاي انبوه بايد به سراسر كشور حمل شود. حمل و نقل با كاميون‌ها پرهزينه و زمانبر است در حالي كه حمل و نقل با قطارهاي باربري، بسيار ساده‌تر، ارزان‌تر و پرسرعت است. به طور طبيعي، كاميون‌ها علاوه بر سرعت كم و هزينه‌هاي زياد، موجب گراني كالا براي مشتري نهايي مي‌شوند و ريل قادر است، حجم بزرگي از هزينه‌ها را كاهش دهد و با سرعت و اطمينان بيشتر كالا را در سراسر كشور منتقل كند.
برکسی پوشیده نیست که توسعه حمل و نقل دريايي بسيار مهم است، اما توسعه آن وابسته به حمل و نقل ترکیبی است از اين رو، ادامه تنفس حمل و نقل دريايي به خطوط زميني وابسته مي‌شود و دراين مسير، خط ريلي مي‌تواند بزرگ‌ترين خدمت ممكن را به انجام
برساند.
كشوري كه از نظر رگ‌ها و مويرگ‌هاي مواصلاتي دچار كمبود است، همواره در ساير موارد هم دچار نقصان شده و افزايش هزينه‌هاي سربار و گراني كالاها، حداقل مصيبتي است كه دچار آن مي‌شود.
هر بخش از توسعه در هر كشوري، وابستگي مستقيم به خطوط مواصلاتي جاده و راه آهن دارد. خطوط مواصلاتي جاده‌ای با مصرف سوخت بالا، آلودگي هوا، سرعت پايين و خطرات متعدد جاده‌اي، صرفه چنداني ندارند اما ضروري و لازم هستند. كشورهاي پيشرفته استفاده كلان از اين راه‌ها را به حداقل رسانده و خطوط ريلي را جايگزين آن كرده‌اند به نحوي كه خطوط راه آهن در سراسر سرزمين آن‌ها كشيده شده و مانند شريان‌هاي حياتي عمل مي‌كنند تا ساير راه‌ها به عنوان مويرگ‌ها عمل كرده و با فشار كمتري بتوانند حداكثر كارآيي را داشته باشند.
براي مثال تصور كنيد كه يك كشتي بزرگ در بندر چابهار پهلو گرفته و مقدار بسيار زيادي كالا تخيله مي‌كند. اين كالاهاي انبوه بايد به سراسر كشور حمل شود. حمل و نقل با كاميون‌ها پرهزينه و زمانبر است در حالي كه حمل و نقل با قطارهاي باربري، بسيار ساده‌تر، ارزان‌تر و پرسرعت است. به طور طبيعي، كاميون‌ها علاوه بر سرعت كم و هزينه‌هاي زياد، موجب گراني كالا براي مشتري نهايي مي‌شوند و ريل قادر است، حجم بزرگي از هزينه‌ها را كاهش دهد و با سرعت و اطمينان بيشتر كالا را در سراسر كشور منتقل كند.
برکسی پوشیده نیست که توسعه حمل و نقل دريايي بسيار مهم است، اما توسعه آن وابسته به حمل و نقل ترکیبی است از اين رو، ادامه تنفس حمل و نقل دريايي به خطوط زميني وابسته مي‌شود و دراين مسير، خط ريلي مي‌تواند بزرگ‌ترين خدمت ممكن را به انجام
برساند.