روزنامه دريايي اقتصادسرآمد گزارش مي‌دهد؛
رسولي رييس سازمان بنادر و دريانوردي شد
امید اسماعیلی- خبرها از سازمان بنادر و دريانوردي حكايت از تغيير و تحولات گسترده‌اي دارد كه با حكم سرپرست كنوني اين سازمان رخ داده است. تغييرات در حوزه‌هاي كليدي و موثر شروع شده است و جابجايي‌هاي انجام شده است كه نشان از رويكرد نو و حركت تازه اين سازمان دارد. با توجه به اين كه معمولا كسي در سمت سرپرستي اقدام به تغييرات نمي‌كند، نشانه مهم و بارزي است كه گفت‌وگوها به نتيجه نهايي رسيده است و وزير راه و شهرسازي بر آن شده است تا رسولي را از سرپرستي به عنوان معاون خود و رياست سازمان بنادر و دريانوردي منصوب كند و اين يك معنا دارد: رسولي رييس سازمان بنادر و دريانوردي شد.
حركت از نورصد فعاليت‌هاي رسولي در مدت اندكي كه در سازمان بنادر و دريانوردي صاحب همين منصب شد؛ نشان از انگيزه براي حفظ مديريت اين سازمان و تلاش براي ارتقاي آن دارد. اين نكته را بر اساس جابجايي‌هاي اخير مي‌توان برآورد كرد. براي نمونه، استفاده از مدير ارتباطات و روابط عمومي، يك نشانه مثبت است. اصل سعيدي پور داراي تخصص دكتراي مهندسي دريايي از مالمو سوئد است و هيچ ميانه‌اي با تخصص روابط عمومي ندارد و شايد اين مساله همواره باعث آزارخاطر خود او هم باشد. رييس سابق سازمان بنادر و دريانوردي بايستي براي اختصاص پست روابط عمومي نفراتي ديگر را براي اين سيستم حاكم مي‌كرد كه نكرد. تخصص‌گرايي در بخشي كه پل ارتباطي بين فرهنگ جامعه با سازمان است، هيچ معنا و مفهومي ندارد و علاوه بر ركود مطلق در كار، باعث دل‌زدگي كسي مي‌شود كه در جايگاه درست قرار نگرفته است. در بخش‌هاي ديگر سازمان، تغييراتي رخ داده است. تغيير رياست حوزه مدیرعامل، بازرسی، مدیریت عملکرد و حقوق شهروندی به عبارتي بهنر مسئول دفتر رياست، از آن تغييراتي است كه به خوبي از ورود رييس جديد خبر مي‌دهد. جايگاه دفتر رييس معمولا جايگاهي خاص و محرمانه تلقي مي‌شود و معمولا رييس سازمان از فردي استفاده مي‌كند كه ارتباط مثبت و بلندمدتي با وي داشته و نيز رابطه اطلاعاتي با رييس و روساي قبلي را قطع مي‌كند. اين يك سياست كاري معمول و مرسوم است. اما يك سرپرست معمولا دست به تغيير نمي‌زند و تغييرات را به رييس اصلي محول مي‌كند تا جابجايي در سازمان‌ها به حداقل برسد. با توجه به تغييرات كليدي رسولي، بايد برداشت كرد كه حكم رياست وي قطعي شده است و او رييس جديد سازمان بنادر و دريانوردي ايران است.
اقدامات بنيادينآن چه به عنوان زگيل‌هاي صورت سازمان بنادر و دريانوردي سال‌هاست كه اين سازمان را بد رخ كرده است، نمايان و مشخص است. از نبود اثربخشي در بخش راهبردي اين سازمان تا تبديل شدن بنادر به انبارهاي كالاهاي فرسوده، نشان از وسعت خرابي و ناكارامدي اين سازمان دارد. احتمال مي‌رود كه رسولي با توجه به پيشينه مديريتي كه داشته است، در اين بخش‌هاي كليدي و اصلي هم با قوت وارد عمل شود و بخش‌هاي مهم سازمان را دچار تحولات شگرف كند. به طور طبيعي و منطقي انتظار مي‌رود كه بخش راهبردي و سياست‌گذاري كلان را با حضور چهره‌هاي شاخص و متخصص ترميم كند و عذر كساني كه دانايي و توانايي امور راهبردي را ندارند و با تخصص‌هاي غيرهمگن در صندلي تدوين راهبرد نشسته‌اند، بخواهد. در باره سامانه روابط عمومي و امور بين‌الملل نيز تجديد نظر خواهد كرد زيرا توسعه دريايي ايران از يك سو و سازمان بنادر و دريانوردي از سوي ديگر به مناصبات بينالمللي به شدت وابسته هستند. هم گفتمان داخلي مهم است و هم گفتمان خارجي. توسعه دريايي ايران بدون ديپلماسي گسترده و همه جانبه غيرممكن است به خصوص الان كه ترامپ با تيغ عريان آمده است و مقابله با وي كار مهمي است كه بدون حمله و دفاع همه جانبه و قوي امكان‌پذير نيست. جايگاه دريايي ايران در سازمان‌هاي بينالمللي بايد به شدت تقويت شود. ارتباط سازمان با جامعه دريايي با قوت بايد ترميم و تقويت شود. سازمان بايد و بايد به مقوله فرهنگ‌سازي در سطح ملي و تقويت فرهنگ عمومي دريايي ايرانيان همت كند و پرچم‌دار فرهنگ دريايي ايرانيان باشد. مقايسه اين ايده‌آل با وضع موجود غيرممكن است. يك طرح فرهنگي ارائه شده به روابط عمومي سازمان بنادر و دريانوردي تا كنون بيش از 5 ماه است كه معطل يك پاراف است! اين در حالي است كه مسئولان روابط عمومي از آن استقبال كرده و پشتيبان آن هم بوده‌اند! با اين حال، 5 ماه براي يك پاراف يك عمر است كه هزاران فرصت را از ميان برداشت.
برنامههاي كاربردي
اقدام ديگري كه انتظار مي‌رود اتفاق بيفتد، تدوين برنامههاي كاربردي كوتاه، ميان و بلندمدت است تا بالاخره سازمان بنادر و دريانوردي بعد از ساليان دراز، صاحب طرح و برنامه شود و كورمال پيش نرود و رفتار و سكناتش وابسته فرد نباشد. زماني كه رييس سابق سازمان براي شركت در جلسه آي ام او به خارج از كشور رفت، تا برگشت وي، سازمان بنادرسرآمد: و دريانوردي كلا تعطيل بود. وابستگي سازمان به فرد زماني رخ مي‌دهد كه برنامه وجود نداشته باشد و چه‌كنم‌هاي مديران وابسته به نظر شخص باشد. رسولي با توجه به پيشينه مديريتي خود انتظار مي‌رود كه بعد از حل و فصل سامانه راهبردي و تدوين استراتژي و سياست‌هاي كلان خود به سراغ سيستم برنامه‌ريزي سازمان آمده و نهال آن را از نو بكارد و طوري مهندسي كند كه به سرعت به بار بنشيند.
ارتباط با جامعه درياييانتظار اين است كه سازمان بنادر و دريانوردي به نقطه عطف نظرات و انديشه‌ها و تجارب اهالي دريا تبديل شود. رسولي بايد بخش تجربي خود را با تعامل سازنده با اهالي دريا ترميم و تكميل كند. از اين رو، علاوه بر اخذ مشورت‌هاي متعدد از خبرگان دريايي كشور، برنامههاي متعددي براي تضارب انديشه اهالي ايجاد كند. اين برنامه‌ها در طرح فرهنگي پيشنهادي تعيين شده‌اند كه انتظار مي‌رود با تكميل و اجراي آن، سازمان نفس تازه‌اي بكشد.
تبريك مااز ميان چهره‌هايي كه قبلا معرفي كرديم و احتمال داديم كه يكي از آن‌ها رييس سازمان بنادر و دريانوردي شود، به نظر مي‌رسد كه نشانه‌ها براي حضور رسولي در سطح عالي اين سازمان قوي و حتا قطعي است. پيشاپيش تبريك مي‌گوييم و تاكيد مي‌كنيم كه مد نظر اقتصادسرآمد به عنوان تنها روزنامه دريايي كشور و نماينده افكار عمومي دريايي ايران، شخص در اولويت نبوده و نيست، بلكه تعيين تكليف سازمان مهم بوده و هست. هركدام از چهره‌هاي پيش بيني‌شده، داراي نقاط قوت خاص خود بودند كه توانايي مديريت عالي و تخصص دريايي دو شاخص برتر ما بودند. دراين حال، تخصص دريايي بايد با مراوده مستقيم و دائمي با متخصصان و كاردان‌هاي دريا رفع شود و سازمان بنادر و دريانوردي به روزهاي اوج و اقتدار برگردد و مسير توسعه دريايي ايران را در پيش بگيرد.