حماسه‌آفرینی نیروی زمینی و دریایی ارتش
گروه امنیت دریایی-ناخدایکم علی‌اکبر دلفان‌آذری- روز ارتش یک رویداد ملی است که به یاد و تجلیل از ارتش و نیروهای نظامی کشور یا به مناسبت تاسیس یا پیروزی ارتش یک کشور برگزار می‌شود. در این روز، از سربازان، سربازان پاسدار، خدمتکاران و همه افراد مرتبط با نیروهای مسلح تقدیر و تشکر شده و از شجاعت، قدردانی و تلاش‌هایشان تجلیل می‌شود.
به گزارش روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، ناخدایکم علی‌اکبر دلفان‌آذری در نوشتاری اختصاصی به مناسبت روز ملی ارتش جمهوری اسلامی ایران در تقویم با نگاهی به حماسه‌آفرینی‌های نیروهای زمینی و دریایی ارتش پرداخته است. این نوشتار در دوبخش برای خوانندگان روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد آماده شده که در ادامه بخش اول آن را مطالعه می‌کنید:
تاریخ روز ارتش و نیروی زمینی در کشور ایران و علت نام‌گذاری آن
در کشور عزیزمان ایران،تاریخ 29فروردین، روز ارتش جمهوری اسلامی ایران نام‌گذاری شده و هر سال گرامی داشته می‌شود. این روز در سال 1358، به فرمان تاریخی امام‌خمینی(ره) به‌عنوان روز ارتش نام‌گذاری شد.
در واقع روز ارتش به منظور تقدیر و تشکر از نیروهای نظامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران نام‌گذاری شده است. این روز به افتخار تلاش‌ها، ایثار و فداکاری‌هایی که سربازان و نیروهای نظامی در دفاع از مرزها و امنیت کشور انجام می‌دهند، جشن گرفته می‌شود. روز ارتش فرصتی است تا از زحمات این افراد قدردانی و نقش حیاتی آن‌ها در حفظ امنیت و استقرار آرامش برجسته شود. این نام‌گذاری در سال ۱۳۵۸ توسط بنیان‌گذار انقلاب اسلامی، امام‌خمینی(ره) اعلام شد. ایشان با تاکید بر اهمیت ارتش در تامین امنیت کشور، خواستار حفظ و تقویت این نهاد ارزشمند شدند.
در تقویم رسمی کشور، روز نیروی زمینی ارتش نیز در 29فروردین گرامی داشته می‌شود، چراکه نیروی زمینی به‌عنوان یکی از شاخه‌های اصلی ارتش، نقش کلیدی در دفاع و پاسداری از مرزهای کشور ایفا می‌کند.
هدف اصلی از تعیین این روز، احترام و تقدیر از زحمات و فداکاری‌های ارتش در حفظ امنیت و استقلال کشور بود. این روز با اجرای مراسم‌های مختلف نظامی و فرهنگی گرامی داشته می‌شود.
اهمیت روز ارتش و نیروی زمینی
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مورد ارتش اشاراتی شده است که از جمله آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اصل۱۴۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌گوید:
«ارتش جمهوری اسلامی ایران، پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی کشور را برعهده دارد.»
اصل۱۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز تصریح دارد:
«ارتش جمهوری اسلامی ایران، باید ارتشی مکتبی و مردمی باشد و از افراد شایسته استفاده کند تا به اهداف انقلاب اسلامی مؤمن و در راه تحقق آن فداکاری کنند.»
همزمان با به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی، ارتش رژیم شاهنشاهی که پیکره اصلی آن را جوانان برومند خانواده‌های مسلمان و اغلب مستضعف ایرانی تشکیل می‌داد، به ندای امام‌خمینی(ره) لبیک گفته و در نتیجه همصدا و همراه با امت در براندازی رژیم ستمشاهی و ستیز بی‌امان با دشمنان داخلی و خارجی انقلاب برخاست و به‌عنوان نخستین بازوی توانمند نظامی انقلاب در جهت تحقق اهداف جمهوری اسلامی ایران تلاش‌های خستگی‌ناپذیر و مستمری را با فداکاری و ایثار در ابعاد مختلف آغاز کرد.
امام‌خمینی(ره) روز پیوستن ارتش به مردم را با عبارت حکیمانه «لحظه شادی بندگان خدا و یأس ستمگران» نقطه عطف درخشان و افتخارآمیز قلمداد فرمود.
روز ارتش، فرصتی برای تقویت هویت ملی، قدردانی از نیروهای مسلح و یادآوری نقش آن‌ها در دفاع از کشور است. ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران مختلف، از جمله دوران دفاع مقدس و پس از آن، با تکیه بر دانش و تجهیزات داخلی، دستاوردهای بزرگی داشته است.
نیروی زمینی، با حضور موثر در عملیات‌های دفاعی و امدادی، نماد اقتدار و تعهد ملی است. گرامیداشت این روز، علاوه‌بر تقدیر از ارتش و نیروی زمینی، بر اتحاد مردم و نیروهای مسلح نیز تاکید کرده و حس امنیت و اطمینان را در جامعه تقویت می‌کند.
برنامههای ویژه روز ارتش
هرساله، مراسم‌ها و برنامههای مختلفی به‌مناسبت روز ارتش برگزار می‌شود. برخی از این برنامه‌ها عبارتند از:
1.رژه نیروهای مسلح: نمایش توانمندی‌ها و دستاوردهای نظامی ارتش در مراسم رژه ملی.
2.دیدار مقامات با فرماندهان ارتش: تقدیر از تلاش‌ها و دستاوردهای آنان.
3.مشارکت مردم: بسیاری از مردم با شرکت در مراسم‌ها، به نیروهای مسلح ادای احترام می‌کنند.
4.پوشش رسانه‌ای گسترده: صداوسیما و رسانه‌های دیگر به معرفی فعالیت‌ها و نقش ارتش در امنیت ملی می‌پردازند.
5.روز ارتش جمهوری اسلامی ایران و نیروی زمینی فرصتی برای تقدیر از نیروهای مسلح و یادآوری نقش آن‌ها در امنیت کشور است.
6.ارتش ایران، با تکیه بر نیروی انسانی متعهد و تجهیزات پیشرفته، همواره پاسدار استقلال و آرامش مردم بوده است.
7.گرامیداشت این روز، علاو‌بر تقویت روحیه ملی، از نسل‌های آینده می‌خواهد که قدر این امنیت و آرامش را بدانند و از ارزش‌های دفاعی کشور پاسداری کنند.
8.با گرامیداشت این روز، احترام و تقدیر خود را به نیروهای مسلح ایران ابراز کنیم.
نگاهی به حماسه‌های نیروی دریایی ارتش
29فروردین 67؛ حماسه مقاومت نیروی دریایی ارتش در خلیج فارس، دلیرمردان «جوشن و سهند» در خلیج‌فارس ابدی شدند.
اوایل سال66 ارتش آمریکا به‌طور رسمی وارد جنگ عراق با ایران شد و به‌همین منظور ناوهای آمریکایی در پشتیبانی از کشتی‌های عراقی در خلیج‌فارس، با نیروهای ایرانی در دریا درگیر شدند. مهم‌ترین تهاجم نیروی دریایی آمریکا به ایران در آخرین روزهای فروردین‌ماه سال67 رخ داد. آمریکایی‌ها در واکنش به برخورد ناو جنگی «ساموئل بی‌رابرتز» با مین، با طراحی عملیاتی به دوسکوی نفتی ایران به نام‌های سلمان و نصر حمله کردند و با ناوهای ایرانی که برای حفاظت از سکوها وارد عمل شدند، درگیر شدند. این حمله با دستور مستقیم رئیس‌جمهور وقت آمریکا همزمان با حمله ارتش عراق به مواضع نیروهای ایرانی در فاو صورت گرفت که طی آن، ناوهای جنگی آمریکا سکوهای نفتی ایران را منهدم کردند، اما آنچه در این میان در تاریخ ثبت شد، رشادت و شجاعت مثال‌زدنی نیروی دریایی ایران بود که مقابل ارتش کاملاً مدرن و مجهز آمریکا، عقب‌نشینی نکرد و تا آخرین نفر به مقابله با نیروی متجاوز پرداخت. از ناخدایکم عباس ملک، فرمانده ناوچه جوشن در دوران دفاع مقدس درباره مقابله دلاوران نیروی دریایی ارتش در برابر ناو آمریکایی نقل شده است:«ساعت هفت صبح 29فروردین1367 اطلاع دادند که ناوهای آمریکایی در نزدیکی جزیره کیش به سکوهای نفتی نصر و سلمان حمله کرده‌اند. به ما مأموریت داده شد برای محافظت از سکوهای مزبور به آن منطقه حرکت کنیم. ساعت11 بود که افسر عملیات و افسر مخابرات و الکترونیک ناوچه به من گفتند دستگاه‌های مخابراتی عمل نمی‌کنند و از کار افتاده‌اند. متوجه شدیم عیب و ایراد مربوط به دستگاه‌ها نیست. در آن ایام ما هنوز به جنگ‌های الکترونیکی برخورد نکرده بودیم. در حال بررسی از کارافتادگی سیستم الکترونیک ناوچه بودیم که 6فروند هواپیما و بالگرد در اطراف ناوچه ظاهر شدند. در آن هنگام فاصله ما از جزیره سیری 20مایل و از سکوهای نصر و سلمان 35مایل بود.»
در ادامه خاطرات فرمانده ناو موشک‌انداز جوشن آمده است؛ «یکی از بالگردهای آمریکایی به ما نزدیک شد. با خلبان بالگرد تماس گرفتم و گفتم طبق قوانین بین‌المللی، با توجه به شرایط جنگی منطقه و ناشناس بودن بالگرد بیشتر از 5مایل نمی‌تواند به ما نزدیک شود. خلبان بالگرد در پاسخ گفت: «من ناشناس نیستم. من بالگرد نیروی دریایی آمریکا هستم و به شما اخطار می‌دهم ناوچه را متوقف و تمام افراد را به قایق‌های نجات منتقل کنید.» بعد از شنیدن این پیام، آژیر محل جنگ را به صدا در آوردم و افراد ناوچه به محل‌های از پیش تعیین‌شده رفتند. 8دقیقه بعد از آن ماجرا، صدایی از مدار ناوچه شنیدم که مرا به‌عنوان فرمانده ناوچه مورد خطاب قرار داده و گفت: «من فرمانده ناوگان نیروی دریایی آمریکا هستم. به شما اخطار می‌کنم متوقف شوید و کشتی را از افراد تخلیه کنید.» با لحنی جدی پاسخ او را دادم: «اینجا خلیج‌فارس است و من از شما دستور نمی‌گیرم. ما وظیفه داریم برای نجات افراد سکوهای نصر و سلمان اقدام کنیم و طبق برنامه‌ای که دارم به روی سکوهای نفتی خواهم رفت.» در ادامه این روایت آمده است: «این مکالمات حدود 15دقیقه به طول انجامید. ارتباط ما با جزیره سیری قطع شده بود. این ارتباط برای تعیین‌تکلیف، یعنی درگیری با ناو آمریکایی یا هر اقدام دیگری لازم بود. در آن شرایط بهترین کار را در مشورت با کارکنان تشخیص دادم. روی پل فرماندهی رفتم و با معاونم سروان زارع نعمتی، افسر عملیات سروان حرآبادی و افسران توپخانه و برق مشورت کردم و گفتم نظر من این است که تا آخرین لحظه می‌جنگیم. همه آنان نظر من را تأیید کردند. با آنکه همه می‌دانستند ما تنها هستیم، از هر طرف در محاصره آمریکایی‌ها قرار گرفتیم و ارتباط ما هم قطع شد. همه اتفاق‌نظر داشتند که تا پای جان باید از کشتی محافظت کنیم و به هیچ‌وجه تسلیم نمی‌شویم. در میان اخطار و تهدید پی‌در‌پی فرمانده ناوگان نیروی دریایی آمریکا، ما به راه خود ادامه دادیم. تهدید و اخطارهای ناوگان نیروی دریایی آمریکا با من به مشاجره لفظی کشیده شد و در آن میان تأکید کردم: «شما باید منطقه را ترک کنید و من مأموریت خود را ادامه خواهم داد.» در آن لحظه بود که از دستگاه بی‌سیم ناوگان دریایی آمریکا، یک پیام به زبان فارسی شنیدم: «هر چه به شما دستور داده می‌شود، اجرا کنید. اگر تسلیم شوید، برای کسانی که مایل باشند با ما به آمریکا بیایند، کار و امکانات خوبی فراهم می‌شود و به آن‌ها پناهندگی داده می‌شود.» جواب من همان پاسخ‌های قبلی بود و یک‌بار دیگر گفتم ما به مأموریت خود ادامه خواهیم داد.» به‌گفته فرمانده وقت ناوچه جوشن «وقتی آمریکایی‌ها از توقف ناوچه جوشن و تسلیم کارکنان آن ناامید شدند، همین که آخرین مکالمه و پاسخ من تمام شد، اولین موشک خود را در ساعت 12:30 به سوی ما شلیک کردند. ما با روش‌های دفاعی خود، آن موشک را منحرف کردیم. یک بالگرد آمریکایی به ناوچه نزدیک شد، دستور آتش دادم که مورد اصابت قرار گرفت و سقوط کرد. در نهایت ناوهای جنگی «وین‌رایت و سیمپسون» ناوچه جوشن و ناوشکن سهند را مورد اصابت موشک‌های پیشرفته «هارپون» قرار دادند و غرق کردند. ناوشکن سبلان هم در این حمله خسارت زیادی دید، اما غرق نشد. در این حملات 64 فر از اعضای نیروی دریایی ارتش به شهادت رسیدند.» گفته می‌شود در این رویارویی به یک فروند جنگنده بمب‌افکن اف-۴ نیروی هوایی ارتش نیز خسارت شدیدی وارد شد. البته ایران هم توانست یک هلیکوپتر کبرای آمریکایی را سرنگون کند که دوخدمه آن کشته شدند. در این عملیات 12 او نیروی دریایی ایالات‌متحده شرکت داشتند. در همان روز 29فروردین 67قایق‌تندرو سپاه در واکنش به اقدام آمریکا به ناو تدارکاتی «دیلی‌تایلد» حمله کردند و آن را هدف قرار دادند. همچنین یک فروند نفتکش انگلستان و یک فروند کشتی تجاری قبرسی نیز مورد هدف قرار گرفت.
نتیجه‌گیری:
ارتش جمهوری اسلامی ایران مظهر مجاهدان دلیر و همیشه سرافرازی است که زیر پرچم ولایت و با بینش الهی و بصیرت انقلابی به جانفشانی در دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران پرداخته و برای اقتدار ملی کشورمان جان در طبق اخلاص نهادند.
ادامه دارد...
به گزارش روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، ناخدایکم علی‌اکبر دلفان‌آذری در نوشتاری اختصاصی به مناسبت روز ملی ارتش جمهوری اسلامی ایران در تقویم با نگاهی به حماسه‌آفرینی‌های نیروهای زمینی و دریایی ارتش پرداخته است. این نوشتار در دوبخش برای خوانندگان روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد آماده شده که در ادامه بخش اول آن را مطالعه می‌کنید:
تاریخ روز ارتش و نیروی زمینی در کشور ایران و علت نام‌گذاری آن
در کشور عزیزمان ایران،تاریخ 29فروردین، روز ارتش جمهوری اسلامی ایران نام‌گذاری شده و هر سال گرامی داشته می‌شود. این روز در سال 1358، به فرمان تاریخی امام‌خمینی(ره) به‌عنوان روز ارتش نام‌گذاری شد.
در واقع روز ارتش به منظور تقدیر و تشکر از نیروهای نظامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران نام‌گذاری شده است. این روز به افتخار تلاش‌ها، ایثار و فداکاری‌هایی که سربازان و نیروهای نظامی در دفاع از مرزها و امنیت کشور انجام می‌دهند، جشن گرفته می‌شود. روز ارتش فرصتی است تا از زحمات این افراد قدردانی و نقش حیاتی آن‌ها در حفظ امنیت و استقرار آرامش برجسته شود. این نام‌گذاری در سال ۱۳۵۸ توسط بنیان‌گذار انقلاب اسلامی، امام‌خمینی(ره) اعلام شد. ایشان با تاکید بر اهمیت ارتش در تامین امنیت کشور، خواستار حفظ و تقویت این نهاد ارزشمند شدند.
در تقویم رسمی کشور، روز نیروی زمینی ارتش نیز در 29فروردین گرامی داشته می‌شود، چراکه نیروی زمینی به‌عنوان یکی از شاخه‌های اصلی ارتش، نقش کلیدی در دفاع و پاسداری از مرزهای کشور ایفا می‌کند.
هدف اصلی از تعیین این روز، احترام و تقدیر از زحمات و فداکاری‌های ارتش در حفظ امنیت و استقلال کشور بود. این روز با اجرای مراسم‌های مختلف نظامی و فرهنگی گرامی داشته می‌شود.
اهمیت روز ارتش و نیروی زمینی
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مورد ارتش اشاراتی شده است که از جمله آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اصل۱۴۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌گوید:
«ارتش جمهوری اسلامی ایران، پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی کشور را برعهده دارد.»
اصل۱۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز تصریح دارد:
«ارتش جمهوری اسلامی ایران، باید ارتشی مکتبی و مردمی باشد و از افراد شایسته استفاده کند تا به اهداف انقلاب اسلامی مؤمن و در راه تحقق آن فداکاری کنند.»
همزمان با به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی، ارتش رژیم شاهنشاهی که پیکره اصلی آن را جوانان برومند خانواده‌های مسلمان و اغلب مستضعف ایرانی تشکیل می‌داد، به ندای امام‌خمینی(ره) لبیک گفته و در نتیجه همصدا و همراه با امت در براندازی رژیم ستمشاهی و ستیز بی‌امان با دشمنان داخلی و خارجی انقلاب برخاست و به‌عنوان نخستین بازوی توانمند نظامی انقلاب در جهت تحقق اهداف جمهوری اسلامی ایران تلاش‌های خستگی‌ناپذیر و مستمری را با فداکاری و ایثار در ابعاد مختلف آغاز کرد.
امام‌خمینی(ره) روز پیوستن ارتش به مردم را با عبارت حکیمانه «لحظه شادی بندگان خدا و یأس ستمگران» نقطه عطف درخشان و افتخارآمیز قلمداد فرمود.
روز ارتش، فرصتی برای تقویت هویت ملی، قدردانی از نیروهای مسلح و یادآوری نقش آن‌ها در دفاع از کشور است. ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران مختلف، از جمله دوران دفاع مقدس و پس از آن، با تکیه بر دانش و تجهیزات داخلی، دستاوردهای بزرگی داشته است.
نیروی زمینی، با حضور موثر در عملیات‌های دفاعی و امدادی، نماد اقتدار و تعهد ملی است. گرامیداشت این روز، علاوه‌بر تقدیر از ارتش و نیروی زمینی، بر اتحاد مردم و نیروهای مسلح نیز تاکید کرده و حس امنیت و اطمینان را در جامعه تقویت می‌کند.
برنامههای ویژه روز ارتش
هرساله، مراسم‌ها و برنامههای مختلفی به‌مناسبت روز ارتش برگزار می‌شود. برخی از این برنامه‌ها عبارتند از:
1.رژه نیروهای مسلح: نمایش توانمندی‌ها و دستاوردهای نظامی ارتش در مراسم رژه ملی.
2.دیدار مقامات با فرماندهان ارتش: تقدیر از تلاش‌ها و دستاوردهای آنان.
3.مشارکت مردم: بسیاری از مردم با شرکت در مراسم‌ها، به نیروهای مسلح ادای احترام می‌کنند.
4.پوشش رسانه‌ای گسترده: صداوسیما و رسانه‌های دیگر به معرفی فعالیت‌ها و نقش ارتش در امنیت ملی می‌پردازند.
5.روز ارتش جمهوری اسلامی ایران و نیروی زمینی فرصتی برای تقدیر از نیروهای مسلح و یادآوری نقش آن‌ها در امنیت کشور است.
6.ارتش ایران، با تکیه بر نیروی انسانی متعهد و تجهیزات پیشرفته، همواره پاسدار استقلال و آرامش مردم بوده است.
7.گرامیداشت این روز، علاو‌بر تقویت روحیه ملی، از نسل‌های آینده می‌خواهد که قدر این امنیت و آرامش را بدانند و از ارزش‌های دفاعی کشور پاسداری کنند.
8.با گرامیداشت این روز، احترام و تقدیر خود را به نیروهای مسلح ایران ابراز کنیم.
نگاهی به حماسه‌های نیروی دریایی ارتش
29فروردین 67؛ حماسه مقاومت نیروی دریایی ارتش در خلیج فارس، دلیرمردان «جوشن و سهند» در خلیج‌فارس ابدی شدند.
اوایل سال66 ارتش آمریکا به‌طور رسمی وارد جنگ عراق با ایران شد و به‌همین منظور ناوهای آمریکایی در پشتیبانی از کشتی‌های عراقی در خلیج‌فارس، با نیروهای ایرانی در دریا درگیر شدند. مهم‌ترین تهاجم نیروی دریایی آمریکا به ایران در آخرین روزهای فروردین‌ماه سال67 رخ داد. آمریکایی‌ها در واکنش به برخورد ناو جنگی «ساموئل بی‌رابرتز» با مین، با طراحی عملیاتی به دوسکوی نفتی ایران به نام‌های سلمان و نصر حمله کردند و با ناوهای ایرانی که برای حفاظت از سکوها وارد عمل شدند، درگیر شدند. این حمله با دستور مستقیم رئیس‌جمهور وقت آمریکا همزمان با حمله ارتش عراق به مواضع نیروهای ایرانی در فاو صورت گرفت که طی آن، ناوهای جنگی آمریکا سکوهای نفتی ایران را منهدم کردند، اما آنچه در این میان در تاریخ ثبت شد، رشادت و شجاعت مثال‌زدنی نیروی دریایی ایران بود که مقابل ارتش کاملاً مدرن و مجهز آمریکا، عقب‌نشینی نکرد و تا آخرین نفر به مقابله با نیروی متجاوز پرداخت. از ناخدایکم عباس ملک، فرمانده ناوچه جوشن در دوران دفاع مقدس درباره مقابله دلاوران نیروی دریایی ارتش در برابر ناو آمریکایی نقل شده است:«ساعت هفت صبح 29فروردین1367 اطلاع دادند که ناوهای آمریکایی در نزدیکی جزیره کیش به سکوهای نفتی نصر و سلمان حمله کرده‌اند. به ما مأموریت داده شد برای محافظت از سکوهای مزبور به آن منطقه حرکت کنیم. ساعت11 بود که افسر عملیات و افسر مخابرات و الکترونیک ناوچه به من گفتند دستگاه‌های مخابراتی عمل نمی‌کنند و از کار افتاده‌اند. متوجه شدیم عیب و ایراد مربوط به دستگاه‌ها نیست. در آن ایام ما هنوز به جنگ‌های الکترونیکی برخورد نکرده بودیم. در حال بررسی از کارافتادگی سیستم الکترونیک ناوچه بودیم که 6فروند هواپیما و بالگرد در اطراف ناوچه ظاهر شدند. در آن هنگام فاصله ما از جزیره سیری 20مایل و از سکوهای نصر و سلمان 35مایل بود.»
در ادامه خاطرات فرمانده ناو موشک‌انداز جوشن آمده است؛ «یکی از بالگردهای آمریکایی به ما نزدیک شد. با خلبان بالگرد تماس گرفتم و گفتم طبق قوانین بین‌المللی، با توجه به شرایط جنگی منطقه و ناشناس بودن بالگرد بیشتر از 5مایل نمی‌تواند به ما نزدیک شود. خلبان بالگرد در پاسخ گفت: «من ناشناس نیستم. من بالگرد نیروی دریایی آمریکا هستم و به شما اخطار می‌دهم ناوچه را متوقف و تمام افراد را به قایق‌های نجات منتقل کنید.» بعد از شنیدن این پیام، آژیر محل جنگ را به صدا در آوردم و افراد ناوچه به محل‌های از پیش تعیین‌شده رفتند. 8دقیقه بعد از آن ماجرا، صدایی از مدار ناوچه شنیدم که مرا به‌عنوان فرمانده ناوچه مورد خطاب قرار داده و گفت: «من فرمانده ناوگان نیروی دریایی آمریکا هستم. به شما اخطار می‌کنم متوقف شوید و کشتی را از افراد تخلیه کنید.» با لحنی جدی پاسخ او را دادم: «اینجا خلیج‌فارس است و من از شما دستور نمی‌گیرم. ما وظیفه داریم برای نجات افراد سکوهای نصر و سلمان اقدام کنیم و طبق برنامه‌ای که دارم به روی سکوهای نفتی خواهم رفت.» در ادامه این روایت آمده است: «این مکالمات حدود 15دقیقه به طول انجامید. ارتباط ما با جزیره سیری قطع شده بود. این ارتباط برای تعیین‌تکلیف، یعنی درگیری با ناو آمریکایی یا هر اقدام دیگری لازم بود. در آن شرایط بهترین کار را در مشورت با کارکنان تشخیص دادم. روی پل فرماندهی رفتم و با معاونم سروان زارع نعمتی، افسر عملیات سروان حرآبادی و افسران توپخانه و برق مشورت کردم و گفتم نظر من این است که تا آخرین لحظه می‌جنگیم. همه آنان نظر من را تأیید کردند. با آنکه همه می‌دانستند ما تنها هستیم، از هر طرف در محاصره آمریکایی‌ها قرار گرفتیم و ارتباط ما هم قطع شد. همه اتفاق‌نظر داشتند که تا پای جان باید از کشتی محافظت کنیم و به هیچ‌وجه تسلیم نمی‌شویم. در میان اخطار و تهدید پی‌در‌پی فرمانده ناوگان نیروی دریایی آمریکا، ما به راه خود ادامه دادیم. تهدید و اخطارهای ناوگان نیروی دریایی آمریکا با من به مشاجره لفظی کشیده شد و در آن میان تأکید کردم: «شما باید منطقه را ترک کنید و من مأموریت خود را ادامه خواهم داد.» در آن لحظه بود که از دستگاه بی‌سیم ناوگان دریایی آمریکا، یک پیام به زبان فارسی شنیدم: «هر چه به شما دستور داده می‌شود، اجرا کنید. اگر تسلیم شوید، برای کسانی که مایل باشند با ما به آمریکا بیایند، کار و امکانات خوبی فراهم می‌شود و به آن‌ها پناهندگی داده می‌شود.» جواب من همان پاسخ‌های قبلی بود و یک‌بار دیگر گفتم ما به مأموریت خود ادامه خواهیم داد.» به‌گفته فرمانده وقت ناوچه جوشن «وقتی آمریکایی‌ها از توقف ناوچه جوشن و تسلیم کارکنان آن ناامید شدند، همین که آخرین مکالمه و پاسخ من تمام شد، اولین موشک خود را در ساعت 12:30 به سوی ما شلیک کردند. ما با روش‌های دفاعی خود، آن موشک را منحرف کردیم. یک بالگرد آمریکایی به ناوچه نزدیک شد، دستور آتش دادم که مورد اصابت قرار گرفت و سقوط کرد. در نهایت ناوهای جنگی «وین‌رایت و سیمپسون» ناوچه جوشن و ناوشکن سهند را مورد اصابت موشک‌های پیشرفته «هارپون» قرار دادند و غرق کردند. ناوشکن سبلان هم در این حمله خسارت زیادی دید، اما غرق نشد. در این حملات 64 فر از اعضای نیروی دریایی ارتش به شهادت رسیدند.» گفته می‌شود در این رویارویی به یک فروند جنگنده بمب‌افکن اف-۴ نیروی هوایی ارتش نیز خسارت شدیدی وارد شد. البته ایران هم توانست یک هلیکوپتر کبرای آمریکایی را سرنگون کند که دوخدمه آن کشته شدند. در این عملیات 12 او نیروی دریایی ایالات‌متحده شرکت داشتند. در همان روز 29فروردین 67قایق‌تندرو سپاه در واکنش به اقدام آمریکا به ناو تدارکاتی «دیلی‌تایلد» حمله کردند و آن را هدف قرار دادند. همچنین یک فروند نفتکش انگلستان و یک فروند کشتی تجاری قبرسی نیز مورد هدف قرار گرفت.
نتیجه‌گیری:
ارتش جمهوری اسلامی ایران مظهر مجاهدان دلیر و همیشه سرافرازی است که زیر پرچم ولایت و با بینش الهی و بصیرت انقلابی به جانفشانی در دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران پرداخته و برای اقتدار ملی کشورمان جان در طبق اخلاص نهادند.
ادامه دارد...