عضو پژوهشگاه اقیانوس‌شناسی:
«خلیج فارس» کارخانه‌ای طبیعی برای تشکیل کربنات و حذف کربن از چرخه اقیانوس
عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی، خلیج فارس را کارخانه‌ای طبیعی برای تشکیل کربنات و حذف کربن از چرخه اقیانوس دانست و گفت: خلیج‌های نیمه‌بسته و مناطق کم‌تر مطالعه‌شده می‌توانند در چرخه جهانی کربن نقشی کلیدی ایفا کنند، نقشی که در برنامه‌ریزی‌های اقلیمی منطقه‌ای و جهانی نباید نادیده گرفته شود.
به گزارش اقتصادسرآمد، ابوالفضل صالح درباره مطالعه جدید پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی از نقش فعال و طبیعی خلیج فارس در حذف کربن غیرآلی از چرخه جهانی به ایرنا اظهار داشت: در شرایطی که جهان برای مقابله با تغییر اقلیم به دنبال راهکارهایی جهت حذف مؤثر دی‌اکسید کربن CO₂ از چرخه جو - اقیانوس است، توجه فزاینده‌ای به فناوری‌های نوین همچون مهندسی اقلیم دریایی جلب شده، اقداماتی که به‌دنبال تسهیل جذب کربن توسط اقیانوس‌ها از طریق فرایندهایی چون بارورسازی دریا، افزایش تشکیل کربنات، یا تزریق قلیائیت هستند.عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی افزود: در ارزیابی جدید نقش فعال و طبیعی خلیج فارس در حذف کربن غیرآلی از چرخه جهانی، نکته مهمی وجود دارد و آن اینکه نه تنها نقشی چشم‌گیر دارد بلکه با نرخ‌هایی قابل مقایسه با برخی مداخلات انسان‌ساخت همراه است.
صالح برداشت سالانه چشم‌گیر کربن معدنی از طریق رسوب‌گذاری زیستی را یکی از نکات کلیدی مطالعه این پژوهشگاه برشمرد و گفت: بر اساس تحلیل کاهش قلیائیت آب در مناطق مختلف خلیج فارس، پژوهشگران این تحقیق تخمین زده‌اند که حدود ۳.۷ میلیون تُن کربن معدنی در سال از ستون آب حذف می‌شود.عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی در ادامه افزود: این کربن به شکل کلسیم کربنات تشکیل شده که در بستر دریا رسوب می‌کند و به عبارتی معادل ۳۱ میلیون تُن کلسیم کربنات یا ۱۴ میلیون تُن دی اکسید کربن است و تعداد محدودی از جانداران به‌ویژه نرم‌تنان و پس از آن جلبک‌های آهکی، مرجان‌ها، فرامینیفراها، بریوزوآها و خارپوستان در تحقق این فرآیند نقش‌آفرینی می‌کنند.صالح مترادف با نرخ رسوب‌گذاری قابل‌توجه را از دیگر نکات کلیدی مطالعه این پژوهشگاه نام برد و افزود: حذف کربنات کلسیم از آب خلیج فارس باعث تولید کانی‌های کربناته مانند کلسیت و آراگونیت در بستر خلیج فارس می‌شود. همچنین سرعت تشکیل این رسوبات از آب با در نظر گرفتن مساحت خلیج فارس که ۲۳۹ هزار کیلومتر مربع، حدود ۴ تا ۸ میلی متر در هر قرن است. این رقم با اطلاعات موجود از رسوب‌گذاری در خلیج فارس همخوانی دارد و از اهمیت ژئوشیمیایی منطقه حکایت دارد.تمایل خلیج فارس به جذب دی اکسید کربن جو در تابستان سومین عنصر کلیدی مطالعه این پژوهشگاه است که عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی در این باره توضیح داد: نتایج تحلیل فشار جزیی دی اکسید کربن در آب‌های سطحی خلیج فارس نشان می‌دهد در تابستان بیش از ۸۵ درصد از سطح خلیج فارس به عنوان جاذب دی اکسید کربن از جو عمل می‌کند. به عبارتی دیگر، خلیج فارس در نیمه گرم سال نه تنها منبع تولید دی اکسید کربن به جو نیست بلکه در جذب آن و تعدیل غلظت آن در جو کمک می‌کند.