سه ماه فرصت سوزي در سازمان بنادر و دريانوردي
ایرج گلشنی - حدود سه ماه از كناره‌گيري رييس سابق سازمان بنادر و دريانوردي مي‌گذرد و تا امروز وزارت راه و شهرسازي موفق به جايگزيني اين مسئول در مهم‌ترين سازمان دريايي كشور نشده است. یا حداقل به صورت رسمی حکم ریاست برای صدارت این سازمان صادر نشده است.
با توجه به شعارهاي رئييس دولت چهاردهم در توسعه دريايي كشور و گزارش كار او كه مي‌گوييد: هيچ هفته‌اي نيست كه در باره توسعه دريايي جلسه نداشته باشم؛ اين حيرت و شگفتي براي اهالي درياست كه چرا به مهم‌ترين و گسترده‌ترين سازمان دريايي كشور كه در توسعه دريايي كشور سرنوشت‌ساز است هيچ توجهي نكرده است؟ فاصله شعار تا عمل از نگاه اهالي دريا بسيار زياد است.
انتظار اهالي دريا
عموم دريايي‌ها تصور مي‌كردند كه دولت با برنامه عمل مي‌كند و مثلا مانند شيلات، توديع و معارفه رييس همزمان است. اما اين گونه نشد. سپس اين تصور جاري شد كه به سرعت نفر جايگزين تعيين خواهد شد زيرا دولت به مقوله توسعه دريايي اهميت زيادي مي‌دهد كه اكنون بعد از يك ماه چشم انتظاري، هيچ خبري از نفر جايگزين مخابره نشده است. .
بحث‌ها و تحليل‌ها از تله‌اي حكايت مي‌كند كه وزارت راه و شهرسازي در آن گرفتار شده است كه نه راه رفت دارد و نه راه برگشت. اين تله مي‌گويد كه وزارت‌خانه بنا به برخورد نامناسبي كه با رييس سابق داشته است، براي حفط اعتبار و ابروي خود هم كه شده بايد كسي هم‌سنگ يا بالاتر از رييس سابق به رياست سازمان بنادر و دريانوردي بگمارد. اگر نفر بعدي فردي غيردريايي باشد كه مصيبت است و اگر نفر قوي‌تر در نظر بگيرد؛ از گزينه‌هاي انگشت شماري برخوردار است.
به نظر نمي‌رسد كه وزارت‌خانه؛ گزينه محكمي در آستين داشته باشد كه اگر داشت تا كنون و با قوت رو مي‌كرد. برخي از مرور رزومه يازده نفر سخن به ميان مي‌آورند كه در حال بررسي است. جاي تعجب اين جاست كه برخي از اين رزومه‌ها هيچ نام و نشاني از دريا ندارند، بيشتر سياسي اند تا حرفه‌اي و دريايي.
هر چه هست، وزير را به چالش بزرگي كشانده است. گير كرده و گرفتار شده است. قدرت تصميم و انتخاب ندارد و به همين خاطر، يك ماه گذشت و هيچ ترتيب اثري ديده نشد.
سازمان گل و سبزه
سازمان بنادر و دريانوردي در زماني كه رييس داشت، وضعيت اسفباري از نظر برنامه و چينش نفراتش داشت؛ حال كه رييس هم ندارد تصور كنيد كه وضعيت از چه قرار است. اينجاست كه بايد گفت:گل بود و به سبزه نيز آراسته شد.
دست وزير از نفرات حرفه‌اي در حوزه دريا خالي است و انگار قادر به اعتماد هم نيست. تخصص وي در جاي ديگر است و حرفه‌اي‌هاي راه را مي‌شناسد اما حرفه‌اي‌هاي دريا را نه. به همين دليل، سرپرست كنوني از تخصص راه كه مورد شناخت وزير است آمده است.
سه ماه فرصت سوزي
گويا از قانون سه ماهه سرپرستي، چقدر دیگر بايد صبر كرد. سه ماه فرصت سوزي براي توسعه دريايي بسيار سنگين و طافت فرسا خواهد بود. اما گويا چاره اي نيست. تصور اين كه اگر اين رييس برود، ديگري سريع جايش را پرخواهد كرد، تصور غلطي از آب در آمد. با اين وجود بايد اميدوار بود كه فرد بعدي از حرفه‌اي هاي دريا باشد ؛ و گرنه چندماهي هم كلاس اكابر بايد گذاشت تا فرد نورسيده، الفباي دريا و بندر و دريانوردي را ياد بگيرد و مثلا بفهمد آي ام او چيست و تازه بعد از چندين ماه فرصت سوزي دوباره، كورسوهاي طرح و برنامه و اقدام خودشان را نشان دهند. اين هم شد معناي عملياتي شعار توسعه درياپايه ايران.
با توجه به شعارهاي رئييس دولت چهاردهم در توسعه دريايي كشور و گزارش كار او كه مي‌گوييد: هيچ هفته‌اي نيست كه در باره توسعه دريايي جلسه نداشته باشم؛ اين حيرت و شگفتي براي اهالي درياست كه چرا به مهم‌ترين و گسترده‌ترين سازمان دريايي كشور كه در توسعه دريايي كشور سرنوشت‌ساز است هيچ توجهي نكرده است؟ فاصله شعار تا عمل از نگاه اهالي دريا بسيار زياد است.
انتظار اهالي دريا
عموم دريايي‌ها تصور مي‌كردند كه دولت با برنامه عمل مي‌كند و مثلا مانند شيلات، توديع و معارفه رييس همزمان است. اما اين گونه نشد. سپس اين تصور جاري شد كه به سرعت نفر جايگزين تعيين خواهد شد زيرا دولت به مقوله توسعه دريايي اهميت زيادي مي‌دهد كه اكنون بعد از يك ماه چشم انتظاري، هيچ خبري از نفر جايگزين مخابره نشده است. .
بحث‌ها و تحليل‌ها از تله‌اي حكايت مي‌كند كه وزارت راه و شهرسازي در آن گرفتار شده است كه نه راه رفت دارد و نه راه برگشت. اين تله مي‌گويد كه وزارت‌خانه بنا به برخورد نامناسبي كه با رييس سابق داشته است، براي حفط اعتبار و ابروي خود هم كه شده بايد كسي هم‌سنگ يا بالاتر از رييس سابق به رياست سازمان بنادر و دريانوردي بگمارد. اگر نفر بعدي فردي غيردريايي باشد كه مصيبت است و اگر نفر قوي‌تر در نظر بگيرد؛ از گزينه‌هاي انگشت شماري برخوردار است.
به نظر نمي‌رسد كه وزارت‌خانه؛ گزينه محكمي در آستين داشته باشد كه اگر داشت تا كنون و با قوت رو مي‌كرد. برخي از مرور رزومه يازده نفر سخن به ميان مي‌آورند كه در حال بررسي است. جاي تعجب اين جاست كه برخي از اين رزومه‌ها هيچ نام و نشاني از دريا ندارند، بيشتر سياسي اند تا حرفه‌اي و دريايي.
هر چه هست، وزير را به چالش بزرگي كشانده است. گير كرده و گرفتار شده است. قدرت تصميم و انتخاب ندارد و به همين خاطر، يك ماه گذشت و هيچ ترتيب اثري ديده نشد.
سازمان گل و سبزه
سازمان بنادر و دريانوردي در زماني كه رييس داشت، وضعيت اسفباري از نظر برنامه و چينش نفراتش داشت؛ حال كه رييس هم ندارد تصور كنيد كه وضعيت از چه قرار است. اينجاست كه بايد گفت:گل بود و به سبزه نيز آراسته شد.
دست وزير از نفرات حرفه‌اي در حوزه دريا خالي است و انگار قادر به اعتماد هم نيست. تخصص وي در جاي ديگر است و حرفه‌اي‌هاي راه را مي‌شناسد اما حرفه‌اي‌هاي دريا را نه. به همين دليل، سرپرست كنوني از تخصص راه كه مورد شناخت وزير است آمده است.
سه ماه فرصت سوزي
گويا از قانون سه ماهه سرپرستي، چقدر دیگر بايد صبر كرد. سه ماه فرصت سوزي براي توسعه دريايي بسيار سنگين و طافت فرسا خواهد بود. اما گويا چاره اي نيست. تصور اين كه اگر اين رييس برود، ديگري سريع جايش را پرخواهد كرد، تصور غلطي از آب در آمد. با اين وجود بايد اميدوار بود كه فرد بعدي از حرفه‌اي هاي دريا باشد ؛ و گرنه چندماهي هم كلاس اكابر بايد گذاشت تا فرد نورسيده، الفباي دريا و بندر و دريانوردي را ياد بگيرد و مثلا بفهمد آي ام او چيست و تازه بعد از چندين ماه فرصت سوزي دوباره، كورسوهاي طرح و برنامه و اقدام خودشان را نشان دهند. اين هم شد معناي عملياتي شعار توسعه درياپايه ايران.