مرهمی بر بی قراری وطن
مسعود خدیوی کاشانی- باز تداوم زندگی و آوای آرامش‌بخش جیرجیرک‌ها گویی لای لایی است برای مام وطن تا توام با آرامش و اقتدار زمانه را گذر کند. نیمه شب خردادماه به یک‌باره صداهایی مهیب آرامش وطن را درهم می‌کوبد؛ ایران توسط رژیم صهیونیستی مورد حمله قرار گرفته است! و مراکز نظامی و پدافندی مورد هدف قرار می‌گیرند و از سوی دگر فرماندهان ارشد نظامی و نخبگان هسته ای یکی پس از دیگری به درجه شهادت نائل می‌شوند.
یاخدا...
دیری نمی‌پاید که نام ایران بر صدر خبرگزاری‌ها جای می‌گیرد و فقط در طی چند ساعت جایگزین آنی لایق برای فرماندهی جنگ از سوی فرماندهی کل قوا انتخاب می‌گردد و فرمان تنبیه متجاوز از سوی حضرت ایشان صادر می‌گردد
مرهمی بر آشوب و بی‌قراری وطن
فرزندان شایسته این سرا با فرمان آتش توسط صدها موشک این تجاوز را قاطعانه پاسخ می‌گویند تا مردمانی از غزه و لبنان و فلسطین و عراق... با لبخند رضایت این موشک‌ها را بدرقه کنند. گرچه ازآنسو ابرقدرت‌ها همگی به خط می‌شوند که این موشک‌ها قبل از رسیدن به هدف منهدم شوند اما آن‌گاه که ایرانی بخواهد حتما آن می‌شود. چون آرش کمانگیر که جان در ره پیکان کمان می‌سازد تا به مرگ خویش مرز ایران را از کران تا بی‌کران ترجمان کند.
مهم نیست متعلق به چه عصر و دورانی هستی وقتی خون غیرت ایرانی در رگ هایت جریان دارد به وثیقه جان برای دفاع از میهن ردای سربازی برتن می‌داری و به خط می‌زنی با آرمانی زیبنده که یا شهادت یا پیروزی و چه زیبا حکیم ابوالقاسم فردوسی سروده است که چو ایران نباشد تن من مباد.
گرچه زیرساخت‌ها مورد تهاجم قرار گرفته است و رسانه های غربی و استعمار جانبدارانه علیه ایران به میدان آمده اند! روزها به اخبار تلخ طی می‌گردد هر روز شهری از مام وطن هدف بمباران و فردایی نامعلوم.
نکند که ایرانمان ...
نخست وزیر رژیم صهیونیستی که اتفاقا متهم و تحت تعقیب مراکز بین المللی است بی توجه به خطوط قرمز هر فعلی را برای رسیدن به نتیجه پلید خویش انجام می‌دهد حتی حمله به خودروهای امدادی و خانه های مسکونی ... چون غزه و لبنان؛ و نهادهایی چون شورای امنیت و سازمان ملل و دیوان بین المللی که چشم بر این رفتار وقیحانه می بندند تا او چون شکارچی بی رحم عطش به خون سیراب سازد.
به راستی چگونه است در عصری که حتی حقوق حیوانات در مجامع و کنفرانس های غرب بارها و بارها تکرار می‌شود اما چنین جان انسان و انسانیت برايتان بی اهمیت است ، شرم بر شما... گویی چون سرپرستی که بر رفتار بی ادبانه کودک لوس و ننر خویش چشم می‌بندند!
و آن شب ...
صدایی مهیب و غریب آرامش آسمان وطنم را فرومیریزد و چند دقیقه بعد؛ مراکز هسته ای ایران هدف حمله هواپیماهای غول‌پیکر آمریکایی قرار می‌گیرند!
یاخدا، تشعشعات اتمی...
اما دانشمندان گمنام این سرای کهن قبل از این واقعه و زیر کمین بمباران تخلیه سایت را انجام داده‌اند تا خطری ملت را تهدید نکند.
مرحبا به همت و تلاش تان و تنها چند ساعت می‌گذرد که باز خبری جهان را انگشت به دهان می‌گرداند.
ایران؛ مهمترین پایگاه نظامی آمریکا را در خاورمیانه مورد هدف موشک های خویش قرار می‌دهد چیزی که تصورش هم برای خیلی‌ها غیر قابل باور است، کشوری که خالق فاجعه اتمی هیروشیما و ناگاساکی است و شرم بشریت را تا ابد از آن خود خواهد داشت چنین از سوی مهد دلیران مورد هدف انتقام‌جویانه قرار می‌گیرد و نابودی سناریوی فرضی برای آینده ایران!
نمایشی از اقتدار ایران زمین
و پس از آن رژیم صهیونیستی تن به آتش بس می‌دهد... و وطنی که شکوهمندتر از همیشه چون ققنوسی مقتدر از دل آتش و حادثه برمی‌خیزد و بر صدر اخبار خودنمایی می‌کند که ایران به پشتوانه ملتش در مقابل زیاده‌خواهی غرب جانانه ایستاده است. پس می‌بایست به فعل خواستن ایرانمان را بهتر از قبل سامان دهیم تا جهان دريابد که ایرانی از جنگ بيزار و گریزان است اما به وقت دفاع جان در پیشگاه نگاه‌شان ناچیز جلوه می‌دهد.برای آنانی که جنگ از سوی حزب بعث را دیده اند اتفاق جدیدی رقم نخورده است و حتی خاطراتشان نیز زنده می‌شود اما برای نسل امروز همه چیز جلوه‌ایی از تازگی خواهد داشت و تصاویری را شاهد می‌شوند که جز در بازی‌های کامپیوتری و در غزه و لبنان نشانی از آن را هرگز ندیده‌اند. وفاقی میان نسل‌ها برای این سرای قشنگ شکل می‌گیرد و مردانی مرد در عرصه میدان و دیپلماسی کاری می‌کنند کارستان تا دشمن زبون با وجود حمایت‌ها و کلیه تجهیزات از سوی استعمار تن به پذیرش آتش بس بدهد.
و ملتی که جانانه پشت وطن خویش ایستادند هرچند گلایه هایی در دل داشتند اما به وقت جنگ لب بستند و ردای پشتیبانی پوشیدند. آفرین به این مردم که جانانه مدیریت بحران کردند. امید است زین پس هم به شکرانه چنین همتی مسئولین نیز بیشتر از قبل خدمتگزار چنین امتی شوند.
به امید ایرانی سربلند و هم‌وطنی شادمان
مدرس دانشگاه
یاخدا...
دیری نمی‌پاید که نام ایران بر صدر خبرگزاری‌ها جای می‌گیرد و فقط در طی چند ساعت جایگزین آنی لایق برای فرماندهی جنگ از سوی فرماندهی کل قوا انتخاب می‌گردد و فرمان تنبیه متجاوز از سوی حضرت ایشان صادر می‌گردد
مرهمی بر آشوب و بی‌قراری وطن
فرزندان شایسته این سرا با فرمان آتش توسط صدها موشک این تجاوز را قاطعانه پاسخ می‌گویند تا مردمانی از غزه و لبنان و فلسطین و عراق... با لبخند رضایت این موشک‌ها را بدرقه کنند. گرچه ازآنسو ابرقدرت‌ها همگی به خط می‌شوند که این موشک‌ها قبل از رسیدن به هدف منهدم شوند اما آن‌گاه که ایرانی بخواهد حتما آن می‌شود. چون آرش کمانگیر که جان در ره پیکان کمان می‌سازد تا به مرگ خویش مرز ایران را از کران تا بی‌کران ترجمان کند.
مهم نیست متعلق به چه عصر و دورانی هستی وقتی خون غیرت ایرانی در رگ هایت جریان دارد به وثیقه جان برای دفاع از میهن ردای سربازی برتن می‌داری و به خط می‌زنی با آرمانی زیبنده که یا شهادت یا پیروزی و چه زیبا حکیم ابوالقاسم فردوسی سروده است که چو ایران نباشد تن من مباد.
گرچه زیرساخت‌ها مورد تهاجم قرار گرفته است و رسانه های غربی و استعمار جانبدارانه علیه ایران به میدان آمده اند! روزها به اخبار تلخ طی می‌گردد هر روز شهری از مام وطن هدف بمباران و فردایی نامعلوم.
نکند که ایرانمان ...
نخست وزیر رژیم صهیونیستی که اتفاقا متهم و تحت تعقیب مراکز بین المللی است بی توجه به خطوط قرمز هر فعلی را برای رسیدن به نتیجه پلید خویش انجام می‌دهد حتی حمله به خودروهای امدادی و خانه های مسکونی ... چون غزه و لبنان؛ و نهادهایی چون شورای امنیت و سازمان ملل و دیوان بین المللی که چشم بر این رفتار وقیحانه می بندند تا او چون شکارچی بی رحم عطش به خون سیراب سازد.
به راستی چگونه است در عصری که حتی حقوق حیوانات در مجامع و کنفرانس های غرب بارها و بارها تکرار می‌شود اما چنین جان انسان و انسانیت برايتان بی اهمیت است ، شرم بر شما... گویی چون سرپرستی که بر رفتار بی ادبانه کودک لوس و ننر خویش چشم می‌بندند!
و آن شب ...
صدایی مهیب و غریب آرامش آسمان وطنم را فرومیریزد و چند دقیقه بعد؛ مراکز هسته ای ایران هدف حمله هواپیماهای غول‌پیکر آمریکایی قرار می‌گیرند!
یاخدا، تشعشعات اتمی...
اما دانشمندان گمنام این سرای کهن قبل از این واقعه و زیر کمین بمباران تخلیه سایت را انجام داده‌اند تا خطری ملت را تهدید نکند.
مرحبا به همت و تلاش تان و تنها چند ساعت می‌گذرد که باز خبری جهان را انگشت به دهان می‌گرداند.
ایران؛ مهمترین پایگاه نظامی آمریکا را در خاورمیانه مورد هدف موشک های خویش قرار می‌دهد چیزی که تصورش هم برای خیلی‌ها غیر قابل باور است، کشوری که خالق فاجعه اتمی هیروشیما و ناگاساکی است و شرم بشریت را تا ابد از آن خود خواهد داشت چنین از سوی مهد دلیران مورد هدف انتقام‌جویانه قرار می‌گیرد و نابودی سناریوی فرضی برای آینده ایران!
نمایشی از اقتدار ایران زمین
و پس از آن رژیم صهیونیستی تن به آتش بس می‌دهد... و وطنی که شکوهمندتر از همیشه چون ققنوسی مقتدر از دل آتش و حادثه برمی‌خیزد و بر صدر اخبار خودنمایی می‌کند که ایران به پشتوانه ملتش در مقابل زیاده‌خواهی غرب جانانه ایستاده است. پس می‌بایست به فعل خواستن ایرانمان را بهتر از قبل سامان دهیم تا جهان دريابد که ایرانی از جنگ بيزار و گریزان است اما به وقت دفاع جان در پیشگاه نگاه‌شان ناچیز جلوه می‌دهد.برای آنانی که جنگ از سوی حزب بعث را دیده اند اتفاق جدیدی رقم نخورده است و حتی خاطراتشان نیز زنده می‌شود اما برای نسل امروز همه چیز جلوه‌ایی از تازگی خواهد داشت و تصاویری را شاهد می‌شوند که جز در بازی‌های کامپیوتری و در غزه و لبنان نشانی از آن را هرگز ندیده‌اند. وفاقی میان نسل‌ها برای این سرای قشنگ شکل می‌گیرد و مردانی مرد در عرصه میدان و دیپلماسی کاری می‌کنند کارستان تا دشمن زبون با وجود حمایت‌ها و کلیه تجهیزات از سوی استعمار تن به پذیرش آتش بس بدهد.
و ملتی که جانانه پشت وطن خویش ایستادند هرچند گلایه هایی در دل داشتند اما به وقت جنگ لب بستند و ردای پشتیبانی پوشیدند. آفرین به این مردم که جانانه مدیریت بحران کردند. امید است زین پس هم به شکرانه چنین همتی مسئولین نیز بیشتر از قبل خدمتگزار چنین امتی شوند.
به امید ایرانی سربلند و هم‌وطنی شادمان
مدرس دانشگاه