رمزگشایی از تمدن‌های گمشده زیر دریا برای مقابله با تغییرات اقلیمی
دانشمندان با استفاده از فناوری‌های پیشرفته در حال کاوش تمدن‌های گمشده زیر آب‌های دریای شمال و بالتیک هستند؛ این تلاش‌ها برای کشف رازهای باستانی در حالی انجام می‌شود که توسعه مزارع بادی دریایی دسترسی به این مناطق تاریخی را تهدید می‌کند. به گزارش اقتصادسرآمد، محققان در حال انجام پژوهش‌های فشرده‌ای روی تمدن‌های غرق‌شده در زیر آب‌های دریای شمال و دریای بالتیک هستند؛ تمدن‌هایی که هزاران سال پیش در دوره پس از آخرین عصر یخبندان در دشت‌های گسترده‌ای زندگی می‌کردند و اکنون زیر موج‌های این دریاها پنهان شده‌اند. این تلاش‌ها با هدف کشف اسرار این جوامع باستانی پیش می‌رود و در عین حال با چالشی جدی روبه‌روست؛ توسعه گسترده مزارع بادی دریایی که دسترسی به این مکان‌های تاریخی را به‌طور دائم محدود خواهد کرد.
بنابر گزارش ایمنا، حدود ۸۰۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش از میلاد، منطقه‌ای که امروز به نام‌های دریای شمال و دریای بالتیک شناخته می‌شود، زیر آب نبود و مجموعه‌ای از دشت‌های حاصل‌خیز و سکونتگاه‌های انسانی به‌شمار می‌رفت. با پایان عصر یخبندان و ذوب یخچال‌های طبیعی، سطح آب‌های جهان به‌طور چشمگیری افزایش پیدا کرد و این زمین‌ها زیر آب فرو رفتند. تمدن‌هایی که در این مناطق زندگی می‌کردند، به‌تدریج ناپدید شدند و تنها آثار ناچیزی از آن‌ها باقی مانده است. یکی از مهم‌ترین این مناطق، دوجرلند (Doggerland) است که از حدود ۸۲۰۰ سال پیش، مرکز تمدن‌های پیشاتاریخی بوده است و اکنون کانون توجه دانشمندان برای کشف رازهای این جوامع به‌شمار می‌رود. بررسی نحوه انطباق این جوامع با تغییرات محیطی بیش از یک کنجکاوی تاریخی است و ارتباط نزدیکی با چالش‌های جهانی امروز همچون تغییرات اقلیمی و افزایش سطح دریاها دارد. بخش عمده‌ای از موفقیت این پژوهش‌ها وابسته به فناوری‌های مدرن است. پروژه سابنوردیکا (SUBNORDICA) با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته‌ای همچون نقشه‌برداری‌های لرزه‌ای و آکوستیکی، حفاری‌های تخصصی و شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای، در حال بررسی بستر دریا و شناسایی بقایای سکونتگاه‌های باستانی است. دانشگاه برادفورد، یکی از مؤسسات پیشرو در این پروژه، از داده‌های حاصل از مغناطیس‌سنجی برای کشف مکان‌های احتمالی تمدن‌های غرق‌شده بهره می‌برد. همچنین هوش مصنوعی در پردازش داده‌های وسیع این تحقیقات نقش مهمی دارد و نه‌تنها به کشف آثار باستانی کمک می‌کند، بلکه شناخت شرایط محیطی گذشته را ارتقا می‌بخشد. این اطلاعات می‌تواند در طراحی راهکارهای توسعه پایدار آینده نیز مؤثر باشد.
بنابر گزارش ایمنا، حدود ۸۰۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش از میلاد، منطقه‌ای که امروز به نام‌های دریای شمال و دریای بالتیک شناخته می‌شود، زیر آب نبود و مجموعه‌ای از دشت‌های حاصل‌خیز و سکونتگاه‌های انسانی به‌شمار می‌رفت. با پایان عصر یخبندان و ذوب یخچال‌های طبیعی، سطح آب‌های جهان به‌طور چشمگیری افزایش پیدا کرد و این زمین‌ها زیر آب فرو رفتند. تمدن‌هایی که در این مناطق زندگی می‌کردند، به‌تدریج ناپدید شدند و تنها آثار ناچیزی از آن‌ها باقی مانده است. یکی از مهم‌ترین این مناطق، دوجرلند (Doggerland) است که از حدود ۸۲۰۰ سال پیش، مرکز تمدن‌های پیشاتاریخی بوده است و اکنون کانون توجه دانشمندان برای کشف رازهای این جوامع به‌شمار می‌رود. بررسی نحوه انطباق این جوامع با تغییرات محیطی بیش از یک کنجکاوی تاریخی است و ارتباط نزدیکی با چالش‌های جهانی امروز همچون تغییرات اقلیمی و افزایش سطح دریاها دارد. بخش عمده‌ای از موفقیت این پژوهش‌ها وابسته به فناوری‌های مدرن است. پروژه سابنوردیکا (SUBNORDICA) با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته‌ای همچون نقشه‌برداری‌های لرزه‌ای و آکوستیکی، حفاری‌های تخصصی و شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای، در حال بررسی بستر دریا و شناسایی بقایای سکونتگاه‌های باستانی است. دانشگاه برادفورد، یکی از مؤسسات پیشرو در این پروژه، از داده‌های حاصل از مغناطیس‌سنجی برای کشف مکان‌های احتمالی تمدن‌های غرق‌شده بهره می‌برد. همچنین هوش مصنوعی در پردازش داده‌های وسیع این تحقیقات نقش مهمی دارد و نه‌تنها به کشف آثار باستانی کمک می‌کند، بلکه شناخت شرایط محیطی گذشته را ارتقا می‌بخشد. این اطلاعات می‌تواند در طراحی راهکارهای توسعه پایدار آینده نیز مؤثر باشد.