سرآمد گزارش می‌دهد؛
تمرکز جهانی بر کربن‌زدایی دریایی پس از تعویق تصمیم IMO
سازمان بین‌المللی دریانوردی هفته گذشته در تصمیمی بحث‌برانگیز، تصویب نهایی چارچوب جهانی « انتشار کربن صفر خالص» را به مدت یک‌سال به تعویق انداخت. این تصمیم که در ظاهر اقدامی برای بررسی دقیق‌تر ابعاد فنی و اقتصادی طرح عنوان شده بود، به نظر می‌رسد شوکی تازه به تلاش‌های جهانی برای کربن‌زدایی از صنعت حمل‌ونقل دریایی وارد کرده است.
به گزارش اقتصاد سرآمد، در نتیجه این تأخیر، اکنون بار اصلی ادامه گفت‌وگوها و تدوین دستورالعمل‌های اجرایی بر دوش گروه کاریMPEC افتاده است. به باور کارشناسان، تصمیمIMO تلاشی برای مدیریت اختلافات عمیق میان کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه است. بااین‌حال، این گروه کاری به‌کار خود روی دستورالعمل‌های اجرای چارچوب خالص صفر ادامه می‌دهد. آن‌ها بر مسائل کلیدی مربوط به انتشار گازهای گلخانه‌ای تمرکز خواهند کرد.
انتظار می‌رود مذاکرات بیشتری در مورد کربن و همچنین استفاده از سوخت‌های زیستی و تأمین سوخت‌های جایگزین انجام شود. دکتر آلیسون‌شاو، مدیر سیاست‌گذاریIMO در سازمان غیردولتی و تأثیرگذار حمل‌ونقل و محیط‌زیست اروپا T&E)) معتقد است که موفقیت چارچوب صفر خالص به دستورالعمل‌های اجرایی وابسته است، نه بیانیه‌های سیاسی. گروه کاری باید کار خود را ادامه دهد، حتی اگر تصمیم نهایی عقب افتاده باشد.
صدای اعتراض از جزایر در حال غرق‌شدن
Albon Ishoda نماینده ویژه جزایر مارشال در جزایر اقیانوس آرام، اما واکنشی تند و احساسی به این موضوع داشته است که می‌توان آن را بازتابی از خشم کشورهای جزیره‌ای کوچک دانست، در نظر داشته باشید که این جزایر بیشترین آسیب را از تغییرات اقلیمی می‌بینند. او در جلسه ۲۰اکتبر گفته بود که طوری وانمود نکنید که اقیانوس آرام بدون صداست! ما نادیده گرفته شدیم، تحت فشار قرار گرفتیم و کنار گذاشته شدیم. این تأخیر یعنی یک‌سال دیگر ویرانی برای کسانی که هیچ نقشی در این فاجعه نداشتند. ما فرصت اضافه نداریم. سخنان او یادآور شکاف فزاینده‌ای است که میان کشورهای آسیب‌پذیر و اقتصادهای بزرگ صنعتی در حال شکل‌گیری است.
مواضع محتاطانه صنعت
نهادهای صنعتی نیز رویکردی میانه‌رو در پیش گرفته‌اند. انجمن اروپایی مالکان کشتی اعلام کرد: «برای تضمین رقابت برابر و موفقیت گذار انرژی در صنعت دریایی، به چارچوبی جهانی نیاز داریم. ما به همکاری با شرکای بین‌المللی‌مان ادامه خواهیم داد تا اطمینان حاصل شود که توافق بر چارچوب صفر خالصIMO حاصل می‌شود.» همچنین شورای جهانی کشتیرانی نیز تأکید کرد که IMO همچنان «بهترین بستر برای تنظیم مقررات جهانی» است و باید از این تأخیر برای پر کردن خلأهای باقیمانده استفاده کند.
پیامدهای اقتصادی و مالی
براساس تحلیل بانک جهانی، این تأخیر ممکن است بر سرمایه‌گذاری در بنادر، زیرساخت‌های سوخت پاک و کشتی‌های جدید تأثیر منفی بگذارد. جان هافمن، مدیر بخش حمل‌ونقل دریایی این بانک معتقد است که این موضوع منجر به تأخیر در سرمایه‌گذاری‌ها در بنادر و ظرفیت حمل‌ونقل دریایی می‌شود و در نهایت به نرخ‌های کرایه بالاتر و پرنوسان‌تر منجر خواهد شد
پشت درهای بسته؛ امید یا بلاتکلیفی؟
نشست جاری گروهMPEC که این هفته برگزار می‌شود، قرار است نخستین نشانه‌ها از مسیر آیندهIMO را مشخص کند. کارشناسان می‌گویند، اگر این گروه بتواند درباره جزئیات فنی طرح به توافق برسد، امکان بازگشت اعتماد به فرایند جهانی کربن‌زدایی وجود دارد. در غیر این صورت، خطر آن وجود دارد که اتحادیه اروپا و سایر مناطق به سمت ابتکارات منطقه‌ای مستقل حرکت کنند؛ موضوعی که می‌تواند نظم جهانی دریانوردی را دوپاره کند.
و در نهایت!
به نظر می‌رسد تصمیمIMO برای به تعویق انداختن چارچوب صفر خالص، بیش از هرچیز بازتابی از تضاد میان فشارهای اقلیمی و منافع اقتصادی است. در حالی‌که کشورهای جزیره‌ای از تأخیرها خشمگین‌اند و فعالان زیست‌محیطی آن را عقبگردی خطرناک می‌دانند، بخش‌هایی از صنعت هنوز در حال سنجش هزینه‌های واقعی این گذار عظیم‌اند. بااین‌حال، موفقیت یا شکست تلاش‌های جهانی برای کربن‌زدایی دریایی به تواناییIMO در ایجاد توازن میان عدالت اقلیمی و واقع‌گرایی اقتصادی بستگی
دارد.
به گزارش اقتصاد سرآمد، در نتیجه این تأخیر، اکنون بار اصلی ادامه گفت‌وگوها و تدوین دستورالعمل‌های اجرایی بر دوش گروه کاریMPEC افتاده است. به باور کارشناسان، تصمیمIMO تلاشی برای مدیریت اختلافات عمیق میان کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه است. بااین‌حال، این گروه کاری به‌کار خود روی دستورالعمل‌های اجرای چارچوب خالص صفر ادامه می‌دهد. آن‌ها بر مسائل کلیدی مربوط به انتشار گازهای گلخانه‌ای تمرکز خواهند کرد.
انتظار می‌رود مذاکرات بیشتری در مورد کربن و همچنین استفاده از سوخت‌های زیستی و تأمین سوخت‌های جایگزین انجام شود. دکتر آلیسون‌شاو، مدیر سیاست‌گذاریIMO در سازمان غیردولتی و تأثیرگذار حمل‌ونقل و محیط‌زیست اروپا T&E)) معتقد است که موفقیت چارچوب صفر خالص به دستورالعمل‌های اجرایی وابسته است، نه بیانیه‌های سیاسی. گروه کاری باید کار خود را ادامه دهد، حتی اگر تصمیم نهایی عقب افتاده باشد.
صدای اعتراض از جزایر در حال غرق‌شدن
Albon Ishoda نماینده ویژه جزایر مارشال در جزایر اقیانوس آرام، اما واکنشی تند و احساسی به این موضوع داشته است که می‌توان آن را بازتابی از خشم کشورهای جزیره‌ای کوچک دانست، در نظر داشته باشید که این جزایر بیشترین آسیب را از تغییرات اقلیمی می‌بینند. او در جلسه ۲۰اکتبر گفته بود که طوری وانمود نکنید که اقیانوس آرام بدون صداست! ما نادیده گرفته شدیم، تحت فشار قرار گرفتیم و کنار گذاشته شدیم. این تأخیر یعنی یک‌سال دیگر ویرانی برای کسانی که هیچ نقشی در این فاجعه نداشتند. ما فرصت اضافه نداریم. سخنان او یادآور شکاف فزاینده‌ای است که میان کشورهای آسیب‌پذیر و اقتصادهای بزرگ صنعتی در حال شکل‌گیری است.
مواضع محتاطانه صنعت
نهادهای صنعتی نیز رویکردی میانه‌رو در پیش گرفته‌اند. انجمن اروپایی مالکان کشتی اعلام کرد: «برای تضمین رقابت برابر و موفقیت گذار انرژی در صنعت دریایی، به چارچوبی جهانی نیاز داریم. ما به همکاری با شرکای بین‌المللی‌مان ادامه خواهیم داد تا اطمینان حاصل شود که توافق بر چارچوب صفر خالصIMO حاصل می‌شود.» همچنین شورای جهانی کشتیرانی نیز تأکید کرد که IMO همچنان «بهترین بستر برای تنظیم مقررات جهانی» است و باید از این تأخیر برای پر کردن خلأهای باقیمانده استفاده کند.
پیامدهای اقتصادی و مالی
براساس تحلیل بانک جهانی، این تأخیر ممکن است بر سرمایه‌گذاری در بنادر، زیرساخت‌های سوخت پاک و کشتی‌های جدید تأثیر منفی بگذارد. جان هافمن، مدیر بخش حمل‌ونقل دریایی این بانک معتقد است که این موضوع منجر به تأخیر در سرمایه‌گذاری‌ها در بنادر و ظرفیت حمل‌ونقل دریایی می‌شود و در نهایت به نرخ‌های کرایه بالاتر و پرنوسان‌تر منجر خواهد شد
پشت درهای بسته؛ امید یا بلاتکلیفی؟
نشست جاری گروهMPEC که این هفته برگزار می‌شود، قرار است نخستین نشانه‌ها از مسیر آیندهIMO را مشخص کند. کارشناسان می‌گویند، اگر این گروه بتواند درباره جزئیات فنی طرح به توافق برسد، امکان بازگشت اعتماد به فرایند جهانی کربن‌زدایی وجود دارد. در غیر این صورت، خطر آن وجود دارد که اتحادیه اروپا و سایر مناطق به سمت ابتکارات منطقه‌ای مستقل حرکت کنند؛ موضوعی که می‌تواند نظم جهانی دریانوردی را دوپاره کند.
و در نهایت!
به نظر می‌رسد تصمیمIMO برای به تعویق انداختن چارچوب صفر خالص، بیش از هرچیز بازتابی از تضاد میان فشارهای اقلیمی و منافع اقتصادی است. در حالی‌که کشورهای جزیره‌ای از تأخیرها خشمگین‌اند و فعالان زیست‌محیطی آن را عقبگردی خطرناک می‌دانند، بخش‌هایی از صنعت هنوز در حال سنجش هزینه‌های واقعی این گذار عظیم‌اند. بااین‌حال، موفقیت یا شکست تلاش‌های جهانی برای کربن‌زدایی دریایی به تواناییIMO در ایجاد توازن میان عدالت اقلیمی و واقع‌گرایی اقتصادی بستگی
دارد.