نابسامانی حمل و نقل هوایی ۴ سال پس از آزادسازی قیمتها
در حالی حدود ۴ سال از آزادسازی نرخ بلیت هواپیما میگذرد که برخلاف تمام وعدههای داده شده، نه تنها قیمت بلیت هواپیما رقابتی نشد که شرکتهای هواپیمایی در سایه ضعف نظارتها هیچ توجهی به رعایت حقوق مردم نمیکنند.
اوایل آذرماه سال 94 سازمان هواپیمایی کشوری خبر از آزادسازی نرخ بلیت پروازهای داخلی داد. خبری که کمتر از 48 ساعت بعد تاثیر عمیقی بر قیمتها گذاشت. بهعنوان نمونه پیش از این اتفاق در ایام اوج تقاضا بلیت پرواز تهران-مشهد تا 95هزار تومان هم به فروش میرسید، اما بعد از آزادسازی بلیت این مسیر پروازی به 400 هزار تومان در آن زمان افزایش پیدا کرد. وضعیت نابسامان قیمت بلیت پروازهای داخلی به پروازهای خارجی به ویژه پروازهای زیارتی تعمیم یافت. طی چهار سال اخیر رکوردهای متعددی در خصوص قیمت بلیت پروازهای داخلی و خارجی به ثبت رسیده که لینک خبر نمونه هایی از آن در ادامه میآید؛علی عابدازده اوایل سال 93 یعنی تقریبا یکسال قبل از آن بهعنوان رئیس سازمان هواپیمایی کشوری جایگزین جهانگیریان می شود و درباره آزادسازی قیمت بلیت هواپیما، گفته بود: آزادسازی نرخ در کشورهای پیشرفته انجام شده و به ایجاد صنعت هواپیمایی پیشرفته و نظاممند منجر شده که مردم از آن راضی هشتند و ز امکانات زیرساختی آن به نحو خوبی بهرهبرداری میشود.در گذشته ما با ترکیه بهعنوان همسایه ایران در صنعت هوایی فاصله زیادی نداشتیم، اما آنها با آزادسازی قیمتها فاصله خود را با کشورمان زیاد کردند و هماکنون در این حوزه خیلی توسعه یافته هستند.
وی بیان کرد: کشورهای خیلی پیشرفته مانند آمریکا یا کشورهای اروپای غربی پس از آزادسازی قیمتها توسعه یافته شدند، این کشورها زمانیکه نرخها تکلیفی بود یعنی در سی چهل سال پیش نمیتوانستند از امکانات و سرمایهگذاریها بهرهبرداری لازم را انجام دهند و در مجموع صنعت حملونقل هوایی در توسعه ملی اثرگذار نبود.اما پس از آزادسازی صنعت هواپیمایی اثرگذاری بیشتری داشت و بهرهوری از سرمایهها ارتقا یافت، همچنین ایمنی پروازها و رضایتمندی از پروازها بالا رفت.
وی یادآور شد: اگر چه شرکتهای هواپیمایی از از آزادسازی سود آنچنانی نبردند چراکه وارد رقابت شدند، اما توسعه ملی و حملونقل هوایی کشورهای مذکور یکی از اثرات آزادسازی قیمت بلیت هواپیما بود.
وی که در آن زمان قائم مقام شرکت هواپیمایی معراج گفت: اگر قرار است از امکانات فرودگاهی زیرساخت ها و سرمایهگذاریهای انجام شده استفاده کنیم و شبکه ناقص هوایی داخل کشور را گسترش دهیم و بتوانیم رقابت بهتری با شرکتهای هواپیمایی خارجی داشته باشیم، مجبور به رفتن به سمت آزادسازی قیمتها هستیم و راه دیگری نداریم. شاید اجرای این قانون مقداری برای شرکتهای هواپیمایی و مردم سخت باشد، افزود: با این حال این کار در نهایت باید اتفاق بیفتد ضمن اینکه حملونقل هوایی صنعت هزینهبر و ارزبر است. هزینه یک ساعت تولید در این صنعت خیلی بالاست و اگر بخواهد این بار روی دوش دولت بماند کار دولت بسیار سخت میشود. دولت کارهای مهمتر دارد که بخواهد روی آن هزینه کند بنابراین بهتر است که آزادسازی صورت گیرد و مطمئنا در آینده به نفع مردم خواهد بود.