نقشه برگزیت بر بازار نفت خاورمیانه در گزارش «اقتصادسرآمد»
پایان روزهای خوب نفت
گروه انرژی- چنانچه برگزیت در انگلیس تحقق پیدا کند و انگلستان به پنجاه و یکمین ایالت، ایالات متحده امریکا تبدیل شود. پیوند دیرینه آنگلوساکسون میان امریکا و انگلیس احیا می‌شود. در این شرایط اتحادیه اروپا هم نسبت به خاورمیانه طراحی استراتژیک پایداری را عهده‌دار خواهد شد.
به گزارش اقتصادسرآمد، فریدون برکشلی درباره تلاش امریکا برای کاهش نقش استرتژیک خلیج فارس می گوید: امریکا از ابتدای دهه ۱۹۵۰ میلادی به طور جدی و گسترده وارد فضای نفت و انرژی خاورمیانه شد. ورود امریکا به منطقه با رشد پرشتاب تقاضای جهانی نفت همراه بود. امریکا با علم به اینکه آینده عرضه فراوان و ارزان نفت در خاورمیانه است، به طور جدی در سرمایه‌گذاری برای اکتشاف و تولید ورود پیدا کرد و البته همزمان در تمام شئونات ژئوپلیتیک منطقه خاورمیانه هم وارد شد. امریکا از سال ۱۹۵۵ به یک وارد کننده خالص نفت تبدیل شد و صادرات نفت را به طور کامل متوقف کرد. همین شرایط، این کشور را بیش از گذشته به نفت وارداتی از خاورمیانه و امریکای جنوبی وابسته کرد.
وی افزود: ایالات متحده طی دهه اخیر با سرمایه‌گذاری در منابع نفت شیل یا نفت خام‌های غیرمتعارف و همچنین منابع نفتی متعارف، بر تولید نفت خام خود افزود. این استراتژی خود کفایی امریکا که در واقع توسط پرزیدنت اوباما شروع شد و به شکلی آرام و به دور از پوشش‌های رسانه‌ای انجام گرفت، امریکا را در آخرین ماه‌های ۲۰۱۹ خودکفا کرد و حتی امروز این کشور به یک صادر کننده نفت خام تبدیل شده است. بدیهی است که بخشی از علاقمندی و توجه استثنایی استراتژیک امریکا به منطقه خلیج فارس و خاورمیانه منبعث از نیاز این کشور به واردات نفت خاورمیانه بود و حالا که امریکا خود به صادرکننده نفت خام تبدیل شده است، نوع نگاه و ماهیت تعامل این کشور به منطقه خلیج فارس هم دستخوش تحولاتی می‌شود.وی خاطرنشان کرد: در این میان چنانچه برگزیت در انگلیس تحقق پیدا کند و انگلستان به پنجاه و یکمین ایالت، ایالات متحده امریکا تبدیل شود. پیوند دیرینه آنگلوساکسون میان امریکا و انگلیس احیا می‌شود. در این شرایط اتحادیه اروپا هم نسبت به خاورمیانه طراحی استراتژیک پایداری را عهده‌دار خواهد شد. تحریم نفتی امریکا بر علیه جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورها منجمله ونزوئلا هم خود نوعی مدیریت عرضه است. ایران و ونزوئلا جمعا حدود ۷/۵ میلیون بشکه نفت آماده ورود به بازار دارند که هر آینه شرایط ایجاب کند، با رفع تحریم وارد بازار خواهد کرد. چین، کره جنوبی و ژاپن، سه مصرف کننده مهم نفت کماکان وابسته به نفت خاورمیانه باقی خواهند ماند.برکشلی تاکید کرد: آنچه عنوان شد، به معنای پایان روزهای خوب نفت است ولی نفت همچنان در طول دو دهه آینده منبع انرژی اول جهان باقی خواهد ماند، اگرچه در اجلاس اقتصادی داووس، محیط زیست و احتراز از انرژی‌های فسیلی، محور اصلی بیشتر بحث‌ها بود.در زمان، مذاکرات لحظه آخر میان انگلیس و اتحادیه اروپا برای دستیابی به توافق خروج از این بلوک در آستانه نشست سران اروپایی تا روز چهارشنبه ادامه خواهد یافت اما هنوز معلوم نیست انگلیس می تواند زمان خروج خود را که ۳۱ اکتبر اعلام شده است، به تاخیر بیاندازد.تحلیلگران اظهار کرده‌اند که هر گونه توافقی که از خروج دشوار یا خروج بدون توافق انگلیس از اتحادیه اروپا جلوگیری کند، رشد اقتصادی را تقویت خواهد کرد و از قیمتهای نفت پشتیبانی می‌کند.عامل دیگری که از قیمتهای نفت پشتیبانی کرد، اظهارات محمد بارکیندو، دبیرکل اوپک بود که اعلام کرد این گروه و سایر تولیدکنندگان نفت با وجود نشانه‌های منفی از رشد تقاضا، متعهد هستند ثبات بازار نفت را فراتر از سال ۲۰۲۰ حفظ کنند. دبیرکل اوپک هفته گذشته اظهار کرده بود اوپک، روسیه و سایر متحدانشان بررسی گزینه کاهش بیشتر تولید در دیدار رسمی خود که روزهای پنجم و ششم دسامبر در وین برگزار می‌شود را منتفی نکرده‌اند.
به گزارش اقتصادسرآمد، فریدون برکشلی درباره تلاش امریکا برای کاهش نقش استرتژیک خلیج فارس می گوید: امریکا از ابتدای دهه ۱۹۵۰ میلادی به طور جدی و گسترده وارد فضای نفت و انرژی خاورمیانه شد. ورود امریکا به منطقه با رشد پرشتاب تقاضای جهانی نفت همراه بود. امریکا با علم به اینکه آینده عرضه فراوان و ارزان نفت در خاورمیانه است، به طور جدی در سرمایه‌گذاری برای اکتشاف و تولید ورود پیدا کرد و البته همزمان در تمام شئونات ژئوپلیتیک منطقه خاورمیانه هم وارد شد. امریکا از سال ۱۹۵۵ به یک وارد کننده خالص نفت تبدیل شد و صادرات نفت را به طور کامل متوقف کرد. همین شرایط، این کشور را بیش از گذشته به نفت وارداتی از خاورمیانه و امریکای جنوبی وابسته کرد.
وی افزود: ایالات متحده طی دهه اخیر با سرمایه‌گذاری در منابع نفت شیل یا نفت خام‌های غیرمتعارف و همچنین منابع نفتی متعارف، بر تولید نفت خام خود افزود. این استراتژی خود کفایی امریکا که در واقع توسط پرزیدنت اوباما شروع شد و به شکلی آرام و به دور از پوشش‌های رسانه‌ای انجام گرفت، امریکا را در آخرین ماه‌های ۲۰۱۹ خودکفا کرد و حتی امروز این کشور به یک صادر کننده نفت خام تبدیل شده است. بدیهی است که بخشی از علاقمندی و توجه استثنایی استراتژیک امریکا به منطقه خلیج فارس و خاورمیانه منبعث از نیاز این کشور به واردات نفت خاورمیانه بود و حالا که امریکا خود به صادرکننده نفت خام تبدیل شده است، نوع نگاه و ماهیت تعامل این کشور به منطقه خلیج فارس هم دستخوش تحولاتی می‌شود.وی خاطرنشان کرد: در این میان چنانچه برگزیت در انگلیس تحقق پیدا کند و انگلستان به پنجاه و یکمین ایالت، ایالات متحده امریکا تبدیل شود. پیوند دیرینه آنگلوساکسون میان امریکا و انگلیس احیا می‌شود. در این شرایط اتحادیه اروپا هم نسبت به خاورمیانه طراحی استراتژیک پایداری را عهده‌دار خواهد شد. تحریم نفتی امریکا بر علیه جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورها منجمله ونزوئلا هم خود نوعی مدیریت عرضه است. ایران و ونزوئلا جمعا حدود ۷/۵ میلیون بشکه نفت آماده ورود به بازار دارند که هر آینه شرایط ایجاب کند، با رفع تحریم وارد بازار خواهد کرد. چین، کره جنوبی و ژاپن، سه مصرف کننده مهم نفت کماکان وابسته به نفت خاورمیانه باقی خواهند ماند.برکشلی تاکید کرد: آنچه عنوان شد، به معنای پایان روزهای خوب نفت است ولی نفت همچنان در طول دو دهه آینده منبع انرژی اول جهان باقی خواهد ماند، اگرچه در اجلاس اقتصادی داووس، محیط زیست و احتراز از انرژی‌های فسیلی، محور اصلی بیشتر بحث‌ها بود.در زمان، مذاکرات لحظه آخر میان انگلیس و اتحادیه اروپا برای دستیابی به توافق خروج از این بلوک در آستانه نشست سران اروپایی تا روز چهارشنبه ادامه خواهد یافت اما هنوز معلوم نیست انگلیس می تواند زمان خروج خود را که ۳۱ اکتبر اعلام شده است، به تاخیر بیاندازد.تحلیلگران اظهار کرده‌اند که هر گونه توافقی که از خروج دشوار یا خروج بدون توافق انگلیس از اتحادیه اروپا جلوگیری کند، رشد اقتصادی را تقویت خواهد کرد و از قیمتهای نفت پشتیبانی می‌کند.عامل دیگری که از قیمتهای نفت پشتیبانی کرد، اظهارات محمد بارکیندو، دبیرکل اوپک بود که اعلام کرد این گروه و سایر تولیدکنندگان نفت با وجود نشانه‌های منفی از رشد تقاضا، متعهد هستند ثبات بازار نفت را فراتر از سال ۲۰۲۰ حفظ کنند. دبیرکل اوپک هفته گذشته اظهار کرده بود اوپک، روسیه و سایر متحدانشان بررسی گزینه کاهش بیشتر تولید در دیدار رسمی خود که روزهای پنجم و ششم دسامبر در وین برگزار می‌شود را منتفی نکرده‌اند.