گزارش «اقتصادسرآمد» از شرایط بی توجهی ها به مصنوعات چوبی ایران
چوب لای چرخ صنعت چوب !
گروه صنعت، تولید و تجارت- صرف چوب در ایران تاریخ مدونی نداشته ولی طبق مطالعاتی که پژوهشگران و کاوشگران انجام داده‌اند مردمان بومی ایران قبل از مهاجرت آریایی‌ها از حدود 4200 سال قبل از میلاد مسیح (ع) چوب را برای خانه‌سازی مصرف می‌نمودند. البته استفاده از چوب در تهیه وسایل کشاورزی نیز رونق داشته است در سنگ نوشته‌هایی که از تخت جمشید بدست آمده استفاده از چوب سدر در پوشش و تزئینات کاخها مشخص شده است .اهمیت چوب در ایران قدیم به پایه‌ای بوده که احترام به درختان جنگلی از دستورات اصلی کیش زرتشت به شمار می‌رفته است. استفاده از چوب برای قایق‌سازی و کشتی‌سازی نیز در دوران هخامنشی بسیار جالب توجه بوده است، پس از گسترش دین اسلام صنایع و هنرهای چوبی در ایران تحت تاثیر رهنمودهای دینی قرار گرفته است، بر همین اساس آثار هنرهای چوبی زیادی میتوان در مساجد و اماکن مقدسه نظیر درب، منبر، کنده‌کاری‌ها و شبکه‌بندی‌ها یافت.
به گزارش اقتصادسرآمد، کاشت چوب و تنفس طبیعت به همراه واردات این قلم جنس برای کشور یکی از مسائل مهمی است که تجارت های دنیا برای ارزآوری و چرخش صنعت چوب به آن توجه می کنند. سالیانه ۱۳ میلیون مترمکعب نیاز کشور به مصرف چوب است و با وجود ظرفیت تولید ۱۱/۵ میلیون مترمکعب فقط ۶/۵ میلیون مترمکعب آن در کشور تولید شده است.زراعت چوب ۶٠ تا ۷٠ درصد نیاز کشور به این قلم جنس را تامین می‌کند و مابقی از درختان جنگلی باغات قابل تامین است.
مجریان طرح زراعت چوب از آغاز این طرح (سال ۱۳۸۴) در سراسر کشور برای توسعه این زراعت موظف به انجام تعهداتی مانند تحویل نهال رایگان، اخذ وام‌های کم بهره با توجه به زمان بر بودن بازده اقتصادی این نوع زراعت، تامین نهاده‌هایی مثل کود و سم و... به زارعان چوب شدند، اما به گفته کشاورزان نه تنها این خدمات به آن‌ها داده نشد بلکه به دلیل نبود متولی و حمایت‌های لازم بسیاری از اراضی در جنوب تهران که تا پارسال زیر کشت صنوبر بود هم اکنون تبدیل به بیابان شده است و حدود ۳ سال هست که هیچ نظارتی در مزرعه صورت نگرفته است.
همچنین بسیاری از اراضی در شمال کشور که قطب تولید زراعت چوب در کشور است و جزء اراضی ملی به حساب می‌آید و قرار بود زیر کشت چوب قرار گیرد به دلیل همین بی توجهی‌ها به حال خود رها شده است. به طوری که ۱۴۵ هکتار از اراضی نرگستان در صومعه سرا استان گیلان که از اراضی ملی است و برای همین منظور توسط منابع طبیعی باید در اختیار کشاورزان برای توسعه زراعت چوب قرار می‌گرفت تا کنون خالی مانده یا به کارخانه داران به شرط زراعت چوب واگذار شده که کننده کار نیستند.
بی توجهی‌هایی که باعث شد طبق برنامه ششم توسعه از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴٠٠ در ۷۵ هزار هکتار از اراضی ملی زراعت چوب انجام شود، اما فقط ۱۷ هزار هکتار یعنی ۲٠ درصد اجرایی شده است.
تنوع و پراکندگی مبلمان و مصنوعات چوبی موجب حجم بالای مبادلات تجاری آن شده است. به طوری که سالانه ۱۵۰میلیارد دلار مبلمان در دنیا صادر می‌شود که سهم آسیا از این میزان ۳۰درصد است که از این میزان ۲۰درصد متعلق به کشور چین و تنها ۲دهم درصد آن متعلق به ایران است. امسال ایران ۲۵میلیون دلار صادرات مبلمان و لوازم اداری داشته که این رقم از سال گذشته همچنان ثابت مانده و رشدی نداشته است.
بر اساس آخرین آمارها میزان واردات مبلمان و مصنوعات چوبی کشورهای حوزه خلیج فارس بیش از ۵۰۰میلیون دلار و کشورهای آسیای میانه و قفقاز بیش از ۵۰میلیون دلار در سال اعلام شده است، این حجم بالای واردات به همراه تجارت کشورهای دیگر بیانگر بازار بسیار عظیم مبلمان و مصنوعات چوبی در جهان است و چنانچه کشوری بتواند تولیدات خود را با این بازار بزرگ پیوند بزند، تحولی بزرگ در بخش صنعت چوب خود بوجود‌آورده و منبع عظیمی از درآمد را از آن خود کرده است.
در این زمینه کشور چین در سال ۲۰۰۲ حدود ۳/۵میلیارد دلار مبلمان صادر کرده است یا کشور مصر به‌رغم فقر منابع جنگلی حدود ۳۵میلیون دلار درسال ۲۰۰۰ صادرات مبلمان داشته است. آمریکا در همان سال حدود ۵/۹میلیارد دلار مبلمان وارد کرده است که از این مقدار ۵/۲میلیارد دلار آن از کشور چین بوده است.
لازم به‌ذکر است که کشورهای فعال در زمینه صادرات مبلمان و مصنوعات چوبی، از جمله کشور ترکیه، با توجه به وضعیت بازار ایران، کشور ما را به‌طور ویژه به‌عنوان بازار هدف در نظر داشته و در این رابطه متاسفانه برخی از واردکنندگان با اظهار قیمت‌های غیرواقعی و اندک در گمرکات کشور عملا حمایت تعرفه‌ای این کالا را بی‌اثر نموده‌اند.
به گزارش اقتصادسرآمد، کاشت چوب و تنفس طبیعت به همراه واردات این قلم جنس برای کشور یکی از مسائل مهمی است که تجارت های دنیا برای ارزآوری و چرخش صنعت چوب به آن توجه می کنند. سالیانه ۱۳ میلیون مترمکعب نیاز کشور به مصرف چوب است و با وجود ظرفیت تولید ۱۱/۵ میلیون مترمکعب فقط ۶/۵ میلیون مترمکعب آن در کشور تولید شده است.زراعت چوب ۶٠ تا ۷٠ درصد نیاز کشور به این قلم جنس را تامین می‌کند و مابقی از درختان جنگلی باغات قابل تامین است.
مجریان طرح زراعت چوب از آغاز این طرح (سال ۱۳۸۴) در سراسر کشور برای توسعه این زراعت موظف به انجام تعهداتی مانند تحویل نهال رایگان، اخذ وام‌های کم بهره با توجه به زمان بر بودن بازده اقتصادی این نوع زراعت، تامین نهاده‌هایی مثل کود و سم و... به زارعان چوب شدند، اما به گفته کشاورزان نه تنها این خدمات به آن‌ها داده نشد بلکه به دلیل نبود متولی و حمایت‌های لازم بسیاری از اراضی در جنوب تهران که تا پارسال زیر کشت صنوبر بود هم اکنون تبدیل به بیابان شده است و حدود ۳ سال هست که هیچ نظارتی در مزرعه صورت نگرفته است.
همچنین بسیاری از اراضی در شمال کشور که قطب تولید زراعت چوب در کشور است و جزء اراضی ملی به حساب می‌آید و قرار بود زیر کشت چوب قرار گیرد به دلیل همین بی توجهی‌ها به حال خود رها شده است. به طوری که ۱۴۵ هکتار از اراضی نرگستان در صومعه سرا استان گیلان که از اراضی ملی است و برای همین منظور توسط منابع طبیعی باید در اختیار کشاورزان برای توسعه زراعت چوب قرار می‌گرفت تا کنون خالی مانده یا به کارخانه داران به شرط زراعت چوب واگذار شده که کننده کار نیستند.
بی توجهی‌هایی که باعث شد طبق برنامه ششم توسعه از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴٠٠ در ۷۵ هزار هکتار از اراضی ملی زراعت چوب انجام شود، اما فقط ۱۷ هزار هکتار یعنی ۲٠ درصد اجرایی شده است.
تنوع و پراکندگی مبلمان و مصنوعات چوبی موجب حجم بالای مبادلات تجاری آن شده است. به طوری که سالانه ۱۵۰میلیارد دلار مبلمان در دنیا صادر می‌شود که سهم آسیا از این میزان ۳۰درصد است که از این میزان ۲۰درصد متعلق به کشور چین و تنها ۲دهم درصد آن متعلق به ایران است. امسال ایران ۲۵میلیون دلار صادرات مبلمان و لوازم اداری داشته که این رقم از سال گذشته همچنان ثابت مانده و رشدی نداشته است.
بر اساس آخرین آمارها میزان واردات مبلمان و مصنوعات چوبی کشورهای حوزه خلیج فارس بیش از ۵۰۰میلیون دلار و کشورهای آسیای میانه و قفقاز بیش از ۵۰میلیون دلار در سال اعلام شده است، این حجم بالای واردات به همراه تجارت کشورهای دیگر بیانگر بازار بسیار عظیم مبلمان و مصنوعات چوبی در جهان است و چنانچه کشوری بتواند تولیدات خود را با این بازار بزرگ پیوند بزند، تحولی بزرگ در بخش صنعت چوب خود بوجود‌آورده و منبع عظیمی از درآمد را از آن خود کرده است.
در این زمینه کشور چین در سال ۲۰۰۲ حدود ۳/۵میلیارد دلار مبلمان صادر کرده است یا کشور مصر به‌رغم فقر منابع جنگلی حدود ۳۵میلیون دلار درسال ۲۰۰۰ صادرات مبلمان داشته است. آمریکا در همان سال حدود ۵/۹میلیارد دلار مبلمان وارد کرده است که از این مقدار ۵/۲میلیارد دلار آن از کشور چین بوده است.
لازم به‌ذکر است که کشورهای فعال در زمینه صادرات مبلمان و مصنوعات چوبی، از جمله کشور ترکیه، با توجه به وضعیت بازار ایران، کشور ما را به‌طور ویژه به‌عنوان بازار هدف در نظر داشته و در این رابطه متاسفانه برخی از واردکنندگان با اظهار قیمت‌های غیرواقعی و اندک در گمرکات کشور عملا حمایت تعرفه‌ای این کالا را بی‌اثر نموده‌اند.