کوپن الکترونیکی باید و نباید ها؛ بازگشت به دهه ۶۰ و ۷۰ یا حرکتی بسوی جلو !؟
کوپن همان کالا برگی که دردهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ جزئی از سبد اقتصادی مردم بود . برگ های کوچکی که شماره و تعداد افراد خانواده روی آن طراحی شده بود و در دهه ۸۰ و ۹۰ در ذهن مردم نوستالژی محسوب می شد. همان کالابرگی که مادران گوشه چادر یا روسری هایشان جاساز و گره می کردند و با سبد های قرمز پلاستیکی در صف های طولانی برای گرفتن اقلام اعلام شده می ایستادند . همان روزهایی که مردم به صفحه تلوزیون زل میزدند تا ستاد بسیج اقتصادی شماره کوپن یکی از ارزاق عمومی را برایشان اعلام کند. کوپن فروشی و بازار سیاه از اصطلاحات رایج دهه ۶۰ بود که بیم آن میرود با طرح جدید مجلس، باز هم به ادبیات اقتصادی خانوارها بازگردد سوال اینجا است که بازگشت کوپن به اقتصاد آیا ما را از تنگنای گرانی کالای اساسی رها می کند و روبه جلو می برد و گره از مشکلات معشیتی مردم باز می کند یا تنها یک راه حل موقت تا پایان دولت تدبیر و امید است؟ باید اشاره کرد که کوپنهای ارزاق عمومی ده نوع بود و از آن زمان توزیع شد تا در صورت لزوم، کالاهایی که ممکن بود به علل مختلف کم یا گران عرضه شود، سهمیهبندی گردد. اما با پایان یافتن جنگ و عادی شدن شرایط اقتصادی کشور، لزوم ادامه فعالیت ستاد بسیج اقتصادی به صورت گسترده منتفی شد و بنابراین، وظایف اجرایی این ستاد به وزارت بازرگانی انتقال یافت. از اوایل دهه ۶۰ تا زمانی که شاهد برچیده شدن سیستم کوپنی در دولت دهم بودیم، سیزده مرحله کالابرگ منتشر شد و در نهایت با اجرای قانون هدفمندی یارانهها و تغییر شرایط کشور، دیگر نیازی به توزیع کوپن در کشور احساس نشد و ...
ادامه در صفحه 2