افزایش مرگ و میر در صنعت هوانوردی علیرغم کاهش تعداد حوادث
طی 5 سال گذشته به طور متوسط سالانه 14 سانحه منجر به مرگ و میر در جهان رخ داده و هر سال 345 نفر جان خود را در آنها از دست داده‌اند.سال 2017 صنعت هوانوردی جهان کمترین قربانی را تجربه کرد بگونه‌ای که که هیچ هواپیمای مسافربری در آن سال سقوط نکرد و تنها دو نفر در سوانح هوایی جان خود را از دست دادند.به گزارش اقتصادسرآمد، یک مؤسسه هلندی اعلام کرد: علیرغم کاهش تعداد سوانح هوایی در جهان اما تعداد قربانیان این حوادث نسبت به سال 2019 در سال جاری افزایش داشته است.مؤسسه TO70 هلند اعلام کرد:در سال 2020 علیرغم کاهش 50 درصدی سوانح هوانوردی در جهان نسبت به سال 2019 اما تعداد مرگ و میر ناشی از این حوادث افزایش داشته است.
این مؤسسه می‌گوید: در سال 2020، 40 سانحه هوایی رخ داده است و در این سوانح 299 نفر جان خود را از دست داده‌اند. این در حالی است که تعداد سوانح هوایی در سال 2019، 86 سانحه بود اما به کشته شدن 257 نفر منجر شد.مؤسسه هلندی تأکید کرد: در سال 2020 به ازای هر یک میلیون پرواز هواپیماهای مسافربری تنها 0.27 جانباخته داشته‌ایم و یا به عبارت دیگر به ازای هر 3.7 میلیون پرواز یک نفر جان خود را در سوانح هوایی از دست داده است. البته این شاخص نسبت به سال 2019، بالغ بر 0.9 درصد افزایش داشته است.دلیل کاهش سوانح هوایی در جهان پایین آمدن قابل توجه تعداد مسافرت‌های هوایی به عنوان بخشی از تبعات شیوع ویروس کرونا بوده است.مؤسسه فلایت رادار 24 گزارش داده که در سال 2020 تعداد پروازها در سراسر جهان نسبت به سال گذشته 42 درصد کاهش داشته و به 24.4 میلیون پرواز رسیده است.طی 20 سال گذشته به طور کلی شاهد کاهش تعداد قربانیان سوانح هوانوردی در جهان بوده‌ایم بگونه‌ای که در حالی امسال 299 نفر جان خود را در سوانح هوایی از دست دادند که این رقم در سال 2005 و بنا به اعلام شبکه ایمنی هوانوردی بین‌المللی 1015 نفر بوده است.این مؤسسه گفته طی 5 سال گذشته به طور متوسط سالانه 14 سانحه منجر به مرگ و میر در جهان رخ داده و هر سال 345 نفر جان خود را در آنها از دست داده‌اند.سال 2017 صنعت هوانوردی جهان کمترین قربانی را تجربه کرد بگونه‌ای که که هیچ هواپیمای مسافربری در آن سال سقوط نکرد و تنها دو نفر در سوانح هوایی جان خود را از دست دادند.تحریم‌ها علیه صنعت هوایی ایران منجر به افزایش میانگین سن ناوگان هوایی کشور شده است. موضوع مهم دیگر «تعمیر و نگهداری ناوگان هوایی» است که ارتباط مستقیمی با انجام پرواز ایمن دارد، می رسیم. وقتی یک شرکت هواپیمایی، تایید تاسیس خط هوایی را اخذ می‌کند و موفق به کسب مجوز پرواز از سازمان هواپیمایی میشود، پس از استخدام خلبان و ثبت هواپیما به نام ایرلاین، باید موضوع تعمیر و نگهداری ناوگان را پیگیری کند. در واقع هر هواپیمایی تا زمانی که عملیاتی است باید در دوره‌های زمانی خاص مورد بازرسی فنی قرار گیرد. این زمان‌ها با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه، میزان سیکل پروازی (دوره زمانی)، تعداد تیک آف و لندینگ هواپیما (نشست و برخاست)، مدت زمان پرواز در هر عملیات پروازی، تعداد ساعات پروازی طی شده یک هواپیما(TC)، تعداد ساعات کل(TT)، شرایط ویژه پرواز و حوادث احتمالی پیش آمده متغیر است.خط تولید هر سه هواپیمایی که در چند روز اخیر دچار نقص فنی شده اند، بسته شده است و قبل از تحریم‌ها، توقف تولید این هواپیماها در جهان دسترسی به قطعات نو و سالم را با مشکل مواجه می‌کند. برای مثال خط تولید بوئینگ ام.دی در سال ۱۹۹۹ متوقف شد و حتی در آمریکا استفاده از این هواپیما کنار گذاشته شده است. ساخت ایرباس سری ۳۰۰-۶۰۰ نیز در سال ۲۰۰۷ متوقف شد و هواپیمای کوتاه برد آر- جی نیز از سال ۲۰۰۱ دیگر تولید نمی‌شود.علیرضا منظری، معاون اسبق سازمان هواپیمایی کشوری می گوید:«هزینه‌های نگهداری و تعمیر یک هواپیما در شرایط تحریم و عدم دسترسی به قطعات سالم و نو، گران تمام میشود و این موضوعی است که می‌تواند از احتمال انجام یک پرواز بدون خطر بکاهد. وضعیت ناوگان هوایی کشور خاص است، تحریم‌های صنعت هوایی در افزایش سوانح تاثیرگذار بوده است و قطعات و لوازمی که نیاز است به موقع برسد یا وارد ایران نمی‌شود یا با واسطه و با هزینه‌های گران به دست شرکت‌های هواپیمایی می‌رسد که مشکل دوم یعنی بحث‌های مالی را برای ایرلاین‌ها ایجاد می‌کند.به گفته این کارشناس صنعت هوایی اکنون هزینه نگهداری هواپیما به دلیل افزایش هزینه‌های ارزی و افزایش هزینه‌های دستمزد بالا رفته، در حالی که درآمد شرکت‌های هواپیمایی به دلیل نگه داشتن قیمت بلیت هواپیما در حداقل ممکن، کاهش یافته است.»نماینده ایران در ایکائو (سازمان جهانی هوانوردی) ادامه داد: «شرایط نگهداری هواپیماهای نو ساده‌تر است ضمن اینکه بازرسی های دوره‌ای این هواپیماها ارزان‌تر تمام میشود، اما هر چه سن ناوگان افزایش می‌یابد به دلیل اینکه با قطعات مستهلک بیشتری مواجه هستیم هم شرایط نگهداری سخت تر میشود و هم برنامه نگهداری هواپیماها تغییر می‌کند.»
این مؤسسه می‌گوید: در سال 2020، 40 سانحه هوایی رخ داده است و در این سوانح 299 نفر جان خود را از دست داده‌اند. این در حالی است که تعداد سوانح هوایی در سال 2019، 86 سانحه بود اما به کشته شدن 257 نفر منجر شد.مؤسسه هلندی تأکید کرد: در سال 2020 به ازای هر یک میلیون پرواز هواپیماهای مسافربری تنها 0.27 جانباخته داشته‌ایم و یا به عبارت دیگر به ازای هر 3.7 میلیون پرواز یک نفر جان خود را در سوانح هوایی از دست داده است. البته این شاخص نسبت به سال 2019، بالغ بر 0.9 درصد افزایش داشته است.دلیل کاهش سوانح هوایی در جهان پایین آمدن قابل توجه تعداد مسافرت‌های هوایی به عنوان بخشی از تبعات شیوع ویروس کرونا بوده است.مؤسسه فلایت رادار 24 گزارش داده که در سال 2020 تعداد پروازها در سراسر جهان نسبت به سال گذشته 42 درصد کاهش داشته و به 24.4 میلیون پرواز رسیده است.طی 20 سال گذشته به طور کلی شاهد کاهش تعداد قربانیان سوانح هوانوردی در جهان بوده‌ایم بگونه‌ای که در حالی امسال 299 نفر جان خود را در سوانح هوایی از دست دادند که این رقم در سال 2005 و بنا به اعلام شبکه ایمنی هوانوردی بین‌المللی 1015 نفر بوده است.این مؤسسه گفته طی 5 سال گذشته به طور متوسط سالانه 14 سانحه منجر به مرگ و میر در جهان رخ داده و هر سال 345 نفر جان خود را در آنها از دست داده‌اند.سال 2017 صنعت هوانوردی جهان کمترین قربانی را تجربه کرد بگونه‌ای که که هیچ هواپیمای مسافربری در آن سال سقوط نکرد و تنها دو نفر در سوانح هوایی جان خود را از دست دادند.تحریم‌ها علیه صنعت هوایی ایران منجر به افزایش میانگین سن ناوگان هوایی کشور شده است. موضوع مهم دیگر «تعمیر و نگهداری ناوگان هوایی» است که ارتباط مستقیمی با انجام پرواز ایمن دارد، می رسیم. وقتی یک شرکت هواپیمایی، تایید تاسیس خط هوایی را اخذ می‌کند و موفق به کسب مجوز پرواز از سازمان هواپیمایی میشود، پس از استخدام خلبان و ثبت هواپیما به نام ایرلاین، باید موضوع تعمیر و نگهداری ناوگان را پیگیری کند. در واقع هر هواپیمایی تا زمانی که عملیاتی است باید در دوره‌های زمانی خاص مورد بازرسی فنی قرار گیرد. این زمان‌ها با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه، میزان سیکل پروازی (دوره زمانی)، تعداد تیک آف و لندینگ هواپیما (نشست و برخاست)، مدت زمان پرواز در هر عملیات پروازی، تعداد ساعات پروازی طی شده یک هواپیما(TC)، تعداد ساعات کل(TT)، شرایط ویژه پرواز و حوادث احتمالی پیش آمده متغیر است.خط تولید هر سه هواپیمایی که در چند روز اخیر دچار نقص فنی شده اند، بسته شده است و قبل از تحریم‌ها، توقف تولید این هواپیماها در جهان دسترسی به قطعات نو و سالم را با مشکل مواجه می‌کند. برای مثال خط تولید بوئینگ ام.دی در سال ۱۹۹۹ متوقف شد و حتی در آمریکا استفاده از این هواپیما کنار گذاشته شده است. ساخت ایرباس سری ۳۰۰-۶۰۰ نیز در سال ۲۰۰۷ متوقف شد و هواپیمای کوتاه برد آر- جی نیز از سال ۲۰۰۱ دیگر تولید نمی‌شود.علیرضا منظری، معاون اسبق سازمان هواپیمایی کشوری می گوید:«هزینه‌های نگهداری و تعمیر یک هواپیما در شرایط تحریم و عدم دسترسی به قطعات سالم و نو، گران تمام میشود و این موضوعی است که می‌تواند از احتمال انجام یک پرواز بدون خطر بکاهد. وضعیت ناوگان هوایی کشور خاص است، تحریم‌های صنعت هوایی در افزایش سوانح تاثیرگذار بوده است و قطعات و لوازمی که نیاز است به موقع برسد یا وارد ایران نمی‌شود یا با واسطه و با هزینه‌های گران به دست شرکت‌های هواپیمایی می‌رسد که مشکل دوم یعنی بحث‌های مالی را برای ایرلاین‌ها ایجاد می‌کند.به گفته این کارشناس صنعت هوایی اکنون هزینه نگهداری هواپیما به دلیل افزایش هزینه‌های ارزی و افزایش هزینه‌های دستمزد بالا رفته، در حالی که درآمد شرکت‌های هواپیمایی به دلیل نگه داشتن قیمت بلیت هواپیما در حداقل ممکن، کاهش یافته است.»نماینده ایران در ایکائو (سازمان جهانی هوانوردی) ادامه داد: «شرایط نگهداری هواپیماهای نو ساده‌تر است ضمن اینکه بازرسی های دوره‌ای این هواپیماها ارزان‌تر تمام میشود، اما هر چه سن ناوگان افزایش می‌یابد به دلیل اینکه با قطعات مستهلک بیشتری مواجه هستیم هم شرایط نگهداری سخت تر میشود و هم برنامه نگهداری هواپیماها تغییر می‌کند.»