روابط عمومی شرکت مدیریت منابع آب ایران اعلام کرد
مدیریت منابع آب نیازمند تغییر جدی رویکرد
روابط عمومی شرکت مدیریت منابع آب ایران در واکنش به انتشار مصاحبهای با عنوان «صفر تا صد چالشهای مدیریت منابع آب کشور» توضیحاتی ارائه کرد.به گزارش اقتصاد سرآمد ، روابط عمومی شرکت مدیریت منابع آب ایران در واکنش به انتشار مصاحبهای با عنوان "صفر تا صد چالش های مدیریت منابع آب کشور / آیا مشکلات بخش آب راه حل دارد؟" توضیحاتی ارائه کرد.مشروح این توضیحات به شرح ذیل است:گزارشهای مستند و مستقل سازمانها و نهادهای ملی و بینالمللی از وضعیت منابع آب ایران، حکایت از کاهش معنادار میزان بارش و همچنین تغییر الگوی بارش طی حدود یکونیم دهه گذشته در کشورمان دارد.کاهش رواناب جاری در رودخانهها و افت شدید ذخیره آب مخازن سدها در کنار افزایش روزافزون نیاز آبی بخشهای شرب، بهداشت، صنعت و کشاورزی، فشار مضاعفی بر منابع آب و محیط زیست کشور ایجاد کرده است.از طرف دیگر منابع آب زیرزمینی کشور نیز به دلیل کاهش تغذیه ناشی از نقصان بارش و افزایش برداشت به جهت تامین بخشی از نیاز مصارف عمده کشور بویژه کشاورزی، با هدف حفظ خودکفایی و امنیت غذایی در تولید محصولات استراتژیک، با افت سفرهها و تراز آب زیرزمینی مواجه شده است.وزارت نیرو با آگاهی از چالشها و مشکلات حاکم بر منابع آب کشور، با هدف ایجاد تعادل بین منابع و مصارف آب و همسوکردن برنامهها و اقدامات دستگاههای اجرایی در تطبیق با منابع محدود آب کشور، تلاش کرده است با استفاده از ظرفیت مراکز فنی و تخصصی و فعالسازی سازوکارهای نظارتی و انضباطی، اثرات منفی تغییرات بارش در کشور را تعدیل نماید.در کنار اقدامات سازهای در جهت تامین مطمئن و پایدار نیاز آبی بخشهای مختلف، اقدامات نرمافزاری متعددی نیز در دستور کار بخش آب کشور بوده است که از آن جمله میتوان به این موارد اشاره نمود:ایجاد کار گروه ملی و استانی سازگاری با کم آبی و تصویب برنامههای اجرایی استانها برای چگونگی تطبیق با منابع آب موجودتهیه و ابلاغ آب قابل برنامهریزی منابع آب سطحی و زیرزمینی کشور و تعیین سهم بخشهای شرب، کشاورزی، صنعت و محیط زیست از منابع آباصلاح ساختار درونسازمانی وزارت نیرو برای چابکسازی و اعمال مدیریت بههم پیوسته منابع آب در حوضههای آبریزتدوین لایحه پیشنهادی قانون آب با هدف مشخص ایجاد پایداری منابع آب و تضمین حق دسترسی عموم به آب و استفاده بهینه از آن با رعایت منافع ملی، مصالح عامه و حقوق نسلهای آینده و نیز ارتقای پایداری محیطزیستی، اجتماعی و اقتصادی و تأمین توأمان امنیت آبی و غذایی کشور با استفاده از مشارکت آحاد جامعه با مشارکت ذینفعان.