تحلیلی بر وضعیت آب شرب بامحوریت پایتخت
کارشناسان و خبرگان آب کشور با چشمانی نگران به یکی از عوامل بقای انسان یعنی آب در کشور و بخصوص پایتخت نگاه می کند. آب از دیدگاه سازمان ملل پس از مشکل جمعیت به عنوان دومین مسئله اصلی جهان معرفی شده است. با وجود این که ۷۰ درصد کره زمین را آب تشکیل داده است ولی تنها ۳ درصد از این آب برای آشامیدن قابل استفاده می باشد و رقابت برای تامین همین میزان «آب شرب « برای جمعیتی بیش از هفت میلیارد نفر در جهان، موجبات به وجود آوردن زمینه های جنگ های بزرگ را کلید زده است بحران آب به زودی به عنوان یکی از عوامل مهم شعله ور کردن جنگ درخاورمیانه پا به عرصه میدان بگذارد.امروز این واقعیت بر همگان آشکار گردیده، که بدون منابع آبی توسعه برای بیش از یک سوم کشورهای جهان دست نیافتنی شده است. هیچ کشوری و یا حتی هیچ استانی در کشور خودمان نیز قادر نیست ثبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خود را بدون آب تصور نماید. بخصوص کشور ما که بیش از ۸۵ درصد وسعت آن در منطقه فراخشک، خشک و نیمهخشک قرار گرفته است ایران از نظر تغذیه آبی، وابسته به دو رشتهکوه «البزر» و «زاگرس» است. رودخانهها عموماً از این دو رشتهکوه سرچشمه میگیرند و ذخایر آبی در فصول گرم، برف و یخی است که در ارتفاعات از زمستان سال گذشته باقی می ماند البته پوشش برف زمستانه که نقش حياتی در تأمين آب کشور داشته و دارد با آهنگ شتابانی رو به کاهش گذاشته است. با تغیرات اقلیمی شاهد کاهش بیسابقه بارش برف وباران و خالی شدن ذخایر آبی کشور چه سدها و چه ذخیره طبیعی برف در کوهستان که همیشه پشتوانه مطمعن تامین آب در فصول گرم بود می باشیم. دومین و مهمترین منابع آبی ایران، آبهای زیرزمینی هستند که ازدیرباز به وسیله قنات درفلات مرکزی حفظ میشده وجریان مییافتهاست.
ادامه در صفحه 2