تجارت جهانی از دریچه دیجیتال
در قرنهای گذشته، این نیروهای دریای قدرتمند بوند که رقابت را برای کشف مناطق مختلف زمین آغاز می کردند و برای پیدا کردن مقاصد تجاری در خارج از محدوده اروپا و عثمانی، راهی دریاها شده و حتی در اواخر سده 1400 میلادی، موافقتنامه هایی برای تقسیم دنیا...مهدی آزاد کارشناس ارشد کارآفرینی در یادداشتی به روزنامه اقتصاد سرآمد نوشت: در قرنهای گذشته، نیروهای دریای قدرتمند، مانند پرتغال و اسپانیا، رقابت را برای کشف مناطق مختلف زمین آغاز کردند و برای پیدا کردن مقاصد تجاری در خارج از محدوده اروپا و عثمانی، راهی دریاها شده و حتی در اواخر سده 1400 میلادی، موافقتنامه هایی برای تقسیم دنیا امضا کردند.
اما امروزه تجارت جهان و دادوستد ارزش از طریق کشتیها و آبراهها صورت نمیگیرد، بلکه با بوجود آمدن ابزارهای دیجیتالی ، اینبار تحول جهان در دستان ناخدایان کشتیهای دیجیتالی بوده و با تحولات دیجیتالی که در زنجیره ارزش به صورت انقلاب صنعتی 4 (industry4.0 ) خود را نشان داده، در حال تغییر جایگاه اقتصادی کشورها هستند.استعمار در دنیای جدید با تغییر مرزها، گرفتن قربانی و ... نخواهد بود ؛ بلکه زمانی که یک کشور سهمی در ایجاد ارزش و تجارت جهانی در دنیای دیجیتال نداشته و در دنیای دیجیتالی امروز، یک دولت کارآمد نداشته باشد، میتوان آن کشور را در معرض نوع جدیدی از سیطره دانست.اگر بخواهیم به ذکر مثالی برای بخش دولتی بپردازیم، در هفته های پیشین بود که مقامات اماراتی، در دبی اعلام کردند که این حکومت به اولین دولت بدون کاغذ جهان تبدیل شده است و به این ترتیب به اهداف استراتژی بدون کاغذی دست یافتند که در سال ۲۰۱۸ تعیین شده بود. دبی برای فراهم کردن این امکان، بیشتر از 1800 سرویس دیجیتال و 10,500 تراکنش کلیدی را در پنج مرحله مختلف ایجاد کرده تا همه 45 نهاد دولتی بتوانند بدون نیاز به کاغذ کار کنند. ادعا میشود که با چرخش دولت دبی به سمت پروندههای دیجیتالی، 336 میلیون برگه کاغذ کمتر مصرف شده و بیش از 1.3 میلیارد درهم یا 354 میلیون دلار نیز صرفهجویی صورت گرفته است. در فرآیند دیجیتالی سازی دولت توجه به دو نکته ضروری است: قابلیتهای محوری برای جذب شهروندان و کسبوکارها و تواناسازهای سازمانی که این قابلیتها را پشتیبانی کند. با این امر، دولتها قادر خواهند بود خدماتی ارائه دهند که با انتظارات در حال تحول شهروندان و کسب و کارها هماهنگ شوند؛ حتی در دورانی که بودجهها محدودند و چالشها بهشدت افزایشیافته است.عدم توجه به دیجیتالی سازی دولت در کشور ایران زنگ هشداری محسوب میشود تا دولت و مردم یک ناکارآمدی از جنس و ناکارآمدی دولت در حفظ ذخایر غلات در 1296 تا 1298 شمسی را که مشخصا حاصل دخالت بیگانگان در اقتصاد و سیاست کشور بود، مجددا در عرصههای دیگر تجربه کنند.لذا انتظار میرود با اجرای طرحها و برنامههای استراتژیک که البته دارای فوریت زیادی هم باشند، دولت ایران در آینده نزدیک از بوجود آمدن یک فاجعه اقتصادی و اجتماعی که حتی میتواند رنگ و بوی امنیتی نیز به خود بگیرد، جلوگیری کند.