احمد علیرضابیگی، نماینده تبریز در گفتوگو با «اقتصاد سرآمد» مطرح کرد
رونق تولید با بودجه 1401 شدنی نیست
گروه مانع زدایی از تولید - محمد آیتی - چهار سال اخیر را باید سختترین دوران اقتصادی ایران پس از انقلاب اسلامی نامید.خروج آمریکا از برجام و تنگ کردن فضای اقتصادی علیه ایران که به رهبری دونالد ترامپ، رییس جمهور پیشین آمریکا رقم زده شد، کار اقتصاد ایران را به طور بیسابقهای در دستانداز انداخت. در این سالها، مرتباً مسئولان کشور گفتند باید از ظرفیتهای داخلی به نحو شایستهای بهره برد و از اتکا به فروش نفت خود را خلاص کنیم. باید مسیر خودکفایی را با قدرت دنبال کنیم که موضوع با اصلاح ساختار بودجه به بار مینشیند.
به گزارش اقتصاد سرآمد، علیرغم این اظهارنظرها، اما خروجی کار نشان میدهد شرایط اقتصاد ایران و معیشت مردم، روز به روز سختتر شده است.
عدهای بر این باور بودند که مشکل اصلی، دولت دوازدهم و شخص حسن روحانی است، اما اکنون که حدود شش ماه از عمر دولت سیزدهم میگذرد، میبینیم که وضع تفاوت چندانی پیدا نکرده و حتی برخی سال 1401 را سختتر از سالهای پیش از آن، پیشبینی میکنند.در حالی کمیسیون تلفیق مجلس یازدهم در حال بررسی لایحه بودجه 1401 است که دولت خواهان حذف ارز ترجیحی میباشد و بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران میگویند اگر این اتفاق بیفتد، تورم در ایران به طور بیسابقهای رشد خواهد کرد.در همین رابطه، احمد نادری نماینده تهران در مجلس به رسانه ها گفته بود: اگر ارز ترجیحی حذف شود ما سال آینده باید شاهد شورشهای اجتماعی بدتر از فاجعه بنزینی سال ۹۸ باشیم. مردم فقیر و بینوا که اکنون درگیر بازی بقا شدند به کف خیابان خواهند آمد و فاجعهای عظیم را رقم خواهند زد.
حال با وجود این حساسیتها باید منتظر بود و دید لایحه بودجه 1401 به کجا خواهد رسید و مردم و کشور در سال پیشرو با چه اقتصادی مواجه خواهند شد.
ما نیازمند یک تحول گسترده اقتصادی هستیم
احمد علیرضابیگی، نماینده تبریز در این خصوص به اقتصاد سرآمد گفت: ما نیازمند یک تحول گسترده اقتصادی هستیم و در بودجه فقط بخشی از موضوع مورد توجه قرار گرفته و درباره سایر ابعاد غفلت شده است. ما باید با یک نگاه جامع وارد این تحولات شویم، زیرا روندی غیر از این، کار را با اشکالی بیش از آنچه دیدیم مواجه خواهد کرد.
وی افزود: من به شخصه معتقدم فرآیندی که در سال 89 درباره یارانهها طی کردیم باید به روز شود و همان به عنوان پایه اجرایی تحول اقتصادی قرار بگیرد. باید با خردجمعی، جسارت و البته اقناع و همراه کردن مردم کار اقتصاد را پیش برد. این رویکرد، هم درصد موفقیتش بیشتر میشود و هم سرمایه اجتماعی که مردم هستند بیش از پیش پای کار میآیند.
عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور مجلس تصریح کرد: رونق تولید یکی از شعارهای زیبا و البته اساسی بود که توسط رهبر انقلاب مطرح شد، اما به نظر من، رونق تولید با بودجه 1401 شدنی نیست. هر سال 12 میلیارد دلار بابت تامین کالاهای اساسی در اختیار دولت قرار میگرفت و این در سفره مردم نشان داده میشد، ولی امسال این موضوع از مردم گرفته شده و به جای آن، یک میلیارد دلار برای تامین کالاهای اساسی به دولت واگذار شده است، پس سفرههای مردم کوچکتر میشود و این یعنی افزایش نارضایتی مردم.
من با اظهارنظر وزیر کار این که با یک میلیون تومان میتوان شغل ایجاد کرد، مخالفم
علیرضابیگی اظهار داشت: ما قبلاً با 500 هزار تومان افرادی را برای مسکن مهر ثبت نام کردیم، ولی الان اصلاً امکان چنین کارهایی حتی با رقمهای بیشتر هم نیست. من با اظهارنظر وزیر کار در خصوص اینکه با یک میلیون تومان میتوان شغل ایجاد کرد، مخالفم. ایجاد شغل پایدار که به واسطه رونق تولید اتفاق میافتد، فرمول مشخص دارد. یعنی باید براساس فرمولهای علمی، توقع و انتظار ایجاد کرد. مثلاً گفته میشود اگر تولیدکننده فلان ریال تسهیلات گرفت باید فلان ریال درآمد ایجاد کند و تعداد مشخصی را به کار بگیرد و بیمه کند. بدون ارائه تسهیلات یا مثلاً اصلاح ساختار اقتصادی و... نمیتوان فقط شعار رونق تولید و اشتغالزایی را داد.
تا زمانی که دولت رقیب مردم باشد، اتفاق خوبی در رونق تولید و اشتغال نمیافتد
نماینده مردم تبریز در مجلس یازدهم به اقتصاد سرآمد یادآور شد: اشتغال و سرمایهگذاری در شرایط امنیت اقتصادی رخ میدهد و امنیت زمانی است که دولت از اقتصاد خارج شود و فقط به عنوان تنظیمکننده حضور داشته باشد و کار اقتصاد به مردم سپرده شود. تا زمانی که این کار انجام نشود و دولت رقیب مردم باشد، اتفاق خوبی در رونق تولید و اشتغال نمیافتد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: روزها به تندی سپری میشود و مردم دردکشیده منتظر اخبار خوب اقتصادی هستند. باید با دقت و البته خردجمعی و مهمتر از همه، افرادی که دارای توانایی اقتصادی هستند برای آینده اقتصاد کشور و مردم برنامهریزی کرد. به باور من، شاید اکنون اراده برای تحقق این آرمانها وجود داشته باشد، ولی جسارت انجامش هنوز به وجود نیامده است.