نقش محوری نیروی انسانی متخصص در توسعه شرق هرمزگان
لزوم تخصیص بودجه‌های عمرانی در پهنه مکُران
اقتصاددریا- مهدی یحیی زاده - روزنامه اقتصاد سرآمد به واسطه اهمیت جذب نیروی انسانی متخصص در بدنه اجرایی مناطق کمتر توسعه یافته؛ گروه اقتصاد دریا این مطلب را مجددا منتشر کرد.
ضعف زیرساخت های موجود در منطقه شرق هرمزگان «که محصول عدم توجه به این خطه از کشورمان در دهه‌های گذشته است» را می توان از مهمترین دلایل عدم توسعه پایدار در این منطقه برشمرد. که با بررسی هریک از پارامترها، موانع و چالش‌های توسعه می‌توان به نقش استفاده نکردن از نیروهای کاردان متخصص و بومی ماندگار در شرق هرمزگان پی برد.
از عمده چالش های منطقه ای که شرق هرمزگان و خصوصا شهرستان میناب به واسطه عدم به کارگیری متخصصین بومی همواره با آن مواجه بوده است می توان از نداشتن اشراف، اگاهی و اطلاعات کافی در زمینه های جغرافیایی، اقلیمی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… توسط مدیران غیربومی و مهاجر نام برد که خود باعث تصمیم گیری های غیرموثر و غیرکارشناسی و گاها اشتباه و ناسازگار با شرایط منطقه گشته، که این مهم نیز خود سبب مشکلات عدیده‌ای در روند توسعه در شرق هرمزگان شده است.
در سایه سیاست‌های کلان دولت های کریمه ج. ا. ایران چند سالی ست که راهبرد تمرکز بر استفاده از متخصصین بومی و ماندگار مورد توجه مسولان ملی و استانی قرارگرفته، در این راستا در دولت مستقر، در بعد استانی می‌توان به انتصاب های مهم ازجمله معاونت هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استاندار و یا انتصاب هرچند دیرهنگام سمت معاونت سیاسی و امنیتی استانداری و همچنین در شهرستان میناب به عنوان دروازه ورودی مکران به انتصاب فرماندار ویژه اشاره نمود…
مردم ساکن در منطقه شرق هرمزگان (میناب، سیریک و جاسک) که کریدور ارتباطی رسیدن به حوزه تمدنی مکران و دریای عمان را تشکیل می‌دهند خواهان وضعیتی هستند که قادر باشند همزمان و بطور متوازن همراه با ساکنان سمت دیگر مکران در سیستان و بلوچستان از فرصتهای ایجاد شده در این طرح توسعه ملی بهره مند گردند که این مهم فقط و فقط با گماردن متخصصان بومی و آگاه به شرایط منطقه در دستگاه های اجرایی ذیربط حاصل خواهد شد.
از آن جایی که در منطقه شرق هرمزگان نخبه کشی و فراری دادن متخصصین بومی در سال‌های گذشته مسبوق به سابقه و روندی افزایشی داشته است «که برای آن مصادیق فراوانی می‌توان عنوان کرد» حضور چهارساله مهندس قاسمی در معاونت مدیریت و برنامه‌ریزی فرمانداری میناب را باید به فال نیک گرفت؛
_توجه و کمک به افزایش سطح رفاه در مناطق محروم شهرستان با محوریت توسعه گردشگری روستایی و بومی
_برنامه‌ریزی منسجم برای محرومیت زدایی در حد نسبتا قابل قبول
_تلاش برای رفع مشکلات مربوط به زیرساخت های توسعه
_چانه زنی و اصرار بر افزایش سهم بودجه شهرستانی
_اولویت دادن به استخدام نیروهای بومی در طرح ملی خط گوره به کوه مبارک و…
نمونه اقداماتی است که توسط مهندس قاسمی از زمان تصدی این معاونت پیگیری و انجام شده است.
علیرغم وجود بسیار نیروی متخصص جوان، مومن و بومی در شرق هرمزگان شواهد متعددی حاکی از آن است که منطقه شرق و علی بخصوص میناب به عنوان دومین شهر استان همچنان از کمبود نیروی انسانی متخصص و بومی در دستگاه‌های اجرایی و تاثیرگذار رنج می‌برد و به دلایل بسیار از جمله مسائل سیاسی و جناحی جذب نیروی انسانی بومی و ماندگار در میناب همراه محدود و با دشواری‌های خاصی همراه بوده است. همچنین شهروندان در شرق هرمزگان و میناب همیشه نگرانی امکان نگه‌داشت نیروی متخصص کارآمد و بومی را نیز دارند؛ نظیر پایان خدمت ناگهانی جناب مهندس زائرپور مدیر سابق آبفای میناب!
هرچند که جابجایی مدیران در سیستم اداری امری معمول و مرسوم است، ولی…!!!
از آن جایی که سطح توسعه یافتگی میناب و دیگر شهرستان های شرق هرمزگان در مقایسه با بندرعباس به عنوان مرکز استان و حتی شهرستان های غرب استان نظیر لنگه و پارسیان به دلیل وجود صنایع و مراکز اقتصادی موثر در حد صفردرصد می‌باشد، امیدواریم که باعدم تمرکزگرایی در تخصیص بودجه‌های عمرانی و استقرار صنایع سنگین در شرق به واسطه قرارگرفتن در پهنه مکران، این چالش نیز هرچه زودتر برطرف گردد.
جدای از مسائل سیاسی یکی از موانع جدی اثرگزاری متخصصین بومی موثر در توسعه منطقه‌ای، عدم اعتماد به نیروهای بومی در سطح کلان می‌باشد. براساس شاخصه‌های موجود در توسعه یک منطقه، می‌توان با یک برنامه‌ریزی منسجم و مدون و با نگاه از پایین به بالا و با اعتماد و بهره‌مندی از کارگزاران بومی، به پشتوانه حمایت های مردمی، مناسب‌ترین استراتژی را برای تحقق توسعه پایدار در شرق هرمزگان پی ریزی کرد.
در آخر نگارنده به عنوان یک فعال رسانه ای و کنشگر اجتماعی ساکن در شرق هرمزگان از مسولان استانی خواهشمند است، با شناسایی عواملی که امکان نگه‌داشت نیروی انسانی متخصص و بومی را در منطقه شرق هرمزگان افزایش می‌دهد، نقش خویش را در توسعه شهرستانهای کمتر توسعه یافته این منطقه را ایفا کنند.
ضعف زیرساخت های موجود در منطقه شرق هرمزگان «که محصول عدم توجه به این خطه از کشورمان در دهه‌های گذشته است» را می توان از مهمترین دلایل عدم توسعه پایدار در این منطقه برشمرد. که با بررسی هریک از پارامترها، موانع و چالش‌های توسعه می‌توان به نقش استفاده نکردن از نیروهای کاردان متخصص و بومی ماندگار در شرق هرمزگان پی برد.
از عمده چالش های منطقه ای که شرق هرمزگان و خصوصا شهرستان میناب به واسطه عدم به کارگیری متخصصین بومی همواره با آن مواجه بوده است می توان از نداشتن اشراف، اگاهی و اطلاعات کافی در زمینه های جغرافیایی، اقلیمی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… توسط مدیران غیربومی و مهاجر نام برد که خود باعث تصمیم گیری های غیرموثر و غیرکارشناسی و گاها اشتباه و ناسازگار با شرایط منطقه گشته، که این مهم نیز خود سبب مشکلات عدیده‌ای در روند توسعه در شرق هرمزگان شده است.
در سایه سیاست‌های کلان دولت های کریمه ج. ا. ایران چند سالی ست که راهبرد تمرکز بر استفاده از متخصصین بومی و ماندگار مورد توجه مسولان ملی و استانی قرارگرفته، در این راستا در دولت مستقر، در بعد استانی می‌توان به انتصاب های مهم ازجمله معاونت هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استاندار و یا انتصاب هرچند دیرهنگام سمت معاونت سیاسی و امنیتی استانداری و همچنین در شهرستان میناب به عنوان دروازه ورودی مکران به انتصاب فرماندار ویژه اشاره نمود…
مردم ساکن در منطقه شرق هرمزگان (میناب، سیریک و جاسک) که کریدور ارتباطی رسیدن به حوزه تمدنی مکران و دریای عمان را تشکیل می‌دهند خواهان وضعیتی هستند که قادر باشند همزمان و بطور متوازن همراه با ساکنان سمت دیگر مکران در سیستان و بلوچستان از فرصتهای ایجاد شده در این طرح توسعه ملی بهره مند گردند که این مهم فقط و فقط با گماردن متخصصان بومی و آگاه به شرایط منطقه در دستگاه های اجرایی ذیربط حاصل خواهد شد.
از آن جایی که در منطقه شرق هرمزگان نخبه کشی و فراری دادن متخصصین بومی در سال‌های گذشته مسبوق به سابقه و روندی افزایشی داشته است «که برای آن مصادیق فراوانی می‌توان عنوان کرد» حضور چهارساله مهندس قاسمی در معاونت مدیریت و برنامه‌ریزی فرمانداری میناب را باید به فال نیک گرفت؛
_توجه و کمک به افزایش سطح رفاه در مناطق محروم شهرستان با محوریت توسعه گردشگری روستایی و بومی
_برنامه‌ریزی منسجم برای محرومیت زدایی در حد نسبتا قابل قبول
_تلاش برای رفع مشکلات مربوط به زیرساخت های توسعه
_چانه زنی و اصرار بر افزایش سهم بودجه شهرستانی
_اولویت دادن به استخدام نیروهای بومی در طرح ملی خط گوره به کوه مبارک و…
نمونه اقداماتی است که توسط مهندس قاسمی از زمان تصدی این معاونت پیگیری و انجام شده است.
علیرغم وجود بسیار نیروی متخصص جوان، مومن و بومی در شرق هرمزگان شواهد متعددی حاکی از آن است که منطقه شرق و علی بخصوص میناب به عنوان دومین شهر استان همچنان از کمبود نیروی انسانی متخصص و بومی در دستگاه‌های اجرایی و تاثیرگذار رنج می‌برد و به دلایل بسیار از جمله مسائل سیاسی و جناحی جذب نیروی انسانی بومی و ماندگار در میناب همراه محدود و با دشواری‌های خاصی همراه بوده است. همچنین شهروندان در شرق هرمزگان و میناب همیشه نگرانی امکان نگه‌داشت نیروی متخصص کارآمد و بومی را نیز دارند؛ نظیر پایان خدمت ناگهانی جناب مهندس زائرپور مدیر سابق آبفای میناب!
هرچند که جابجایی مدیران در سیستم اداری امری معمول و مرسوم است، ولی…!!!
از آن جایی که سطح توسعه یافتگی میناب و دیگر شهرستان های شرق هرمزگان در مقایسه با بندرعباس به عنوان مرکز استان و حتی شهرستان های غرب استان نظیر لنگه و پارسیان به دلیل وجود صنایع و مراکز اقتصادی موثر در حد صفردرصد می‌باشد، امیدواریم که باعدم تمرکزگرایی در تخصیص بودجه‌های عمرانی و استقرار صنایع سنگین در شرق به واسطه قرارگرفتن در پهنه مکران، این چالش نیز هرچه زودتر برطرف گردد.
جدای از مسائل سیاسی یکی از موانع جدی اثرگزاری متخصصین بومی موثر در توسعه منطقه‌ای، عدم اعتماد به نیروهای بومی در سطح کلان می‌باشد. براساس شاخصه‌های موجود در توسعه یک منطقه، می‌توان با یک برنامه‌ریزی منسجم و مدون و با نگاه از پایین به بالا و با اعتماد و بهره‌مندی از کارگزاران بومی، به پشتوانه حمایت های مردمی، مناسب‌ترین استراتژی را برای تحقق توسعه پایدار در شرق هرمزگان پی ریزی کرد.
در آخر نگارنده به عنوان یک فعال رسانه ای و کنشگر اجتماعی ساکن در شرق هرمزگان از مسولان استانی خواهشمند است، با شناسایی عواملی که امکان نگه‌داشت نیروی انسانی متخصص و بومی را در منطقه شرق هرمزگان افزایش می‌دهد، نقش خویش را در توسعه شهرستانهای کمتر توسعه یافته این منطقه را ایفا کنند.