ایران، بحران اوکراین و دیپلماسی فعال
مهدی پورصفا
مواضع جمهوری اسلامی ایران در بحران اوکراین که گفتوگو را اصلیترین ابزار حل مشکلات دانسته، هم دربرگیرنده مواضع مستقل و مبتنی بر منافع ملی بوده و هم با دیپلماسی فعال همراه بوده است.آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین و نبردی که هم اکنون بر اساس برخی ادعاهای رسانههای مختلف به خیابانهای کییف کشیده شده است شاید یکی از مهمترین نقاط عطف تاریخ روابط بینالملل در سالهای اخیر باشد و احتمالا پس از آن نظم بینالمللی در دنیا مسیر دیگری را طی خواهد کرد.در این میان موضع گیری کشورها نسبت به این وقایع میتواند نگاه آنان را به تحولات موجود حداقل در شرایط فعلی با شفافیت بیشتری عیان کند. جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدای اوجگیری بحران در اوکراین تلاش برای حل مشکلات موجود با استفاده از گفتوگوی دو طرفه را مورد تاکید قرار داده بود.نگاهی به سیر تحولات روی داده در اوکراین به خوبی این نکته را نشان میدهد که این بحران شاید به راحتی میتوانست بدون دخالت غرب و با توجه به نگرانیهای هر دو طرف رفع شود. از یک سو روسیه که از نزدیکتر شدن ناتو به مرزهای خود نگران بود و از سوی دیگر اوکراین که دغدغه حفظ استقلال خود را در این منطقه داشت. حتی در این میان برخی طرفهای اروپایی نیز در پی نوعی میانجیگری بین طرفین و حل ماجرا از طریق روشهای مسالمتآمیز بودند که متاسفانه به دلیل عدم توجه واشنگتن به این تلاشها ماجرا به یک درگیری تمامعیار نظامی انجامید.دولت بایدن در طول یک سال گذشته تلاش فراوانی کرده تا با فشار گسترده به روسیه به خصوص در اوکراین زمینه گسترش ناتو به شرق را فراهم کند. مقامات آمریکایی نیز با وجود اعلام نگرانی روسها در خصوص ورود اوکراین به ناتو هیچگاه پاسخ دقیقی به دغدغههای امنیتی روسیه ندادند.بدون شک امکان جلوگیری از بحران موجود وجود داشت...
صفحه 2