موسسه تحقیقات آب وزارت نیرو اعلامکرد
کاهش ۲۱ درصدی سطح یخچالهای طبیعی کشور در دهه گذشته
موسسه تحقیقات آب وزارت نیرو اعلامکرد: مقایسه مجموع مساحت یخچالهای کشور در سال ۱۴۰۰ با مساحت یخچالها در یک دهه گذشته (مساحت یخچالهای طبیعی ایران در سال ۹۲ نزدیک به ۴۲ کیلومتر مربع برآورد شده است) حاکی از آن است که حدود ۲۱ درصد ( ۹ کیلومترمربع) از سطح یخچالهای طبیعی کشور کاسته شده است.به گزارش اقتصاد سرآمد، بر اساس جدیدترین مطالعات انجام شده در موسسه تحقیقات آب در سال ۱۴۰۰، هم اکنون بیش از ۱۱ منطقه یخچالی در کشور شناسایی شده که مساحت آنها حدود ۳۴.۷۲ کیلومتر مربع است.استانهای با دارا بودن مازندران ۳۶.۷ درصد، چهارمحال و بختیاری۲۳.۷ درصد، اردبیل ۱۹.۲ درصد و لرستان ۹.۸ درصد از کل پهنههای یخچالی کشور، بیشترین سهم را از این منبع ارزشمند آبی برخوردار هستند. مقایسه مجموع مساحت یخچالهای کشور در سال ۱۴۰۰ با مساحت یخچالها در یک دهه گذشته حاکی از آن است که حدود ۲۱ درصد ( ۹ کیلومترمربع) از سطح یخچالهای طبیعی کشور کاسته شده است.از این مقدار حدود چهار کیلومترمربع از مساحت یخهای آشکار و پنج کیلومترمربع از سطح مناطق واریزهای کاسته شده است. اگرچه سطح یخچالهای طبیعی موجود در کشور نسبت به بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی (همانند پاکستان، قزاقستان، قرقیزستان و غیره) بسیار ناچیز محسوب می شود، اما همین مقدار نیز منبع ارزشمندی از منظر منابع آبی و بهویژه از جنبه پایشگرهای تغییرات اقلیمی محسوب میشود. اهمیت این موضوع بهخصوص در آن است که یخچالهای طبیعی موجود در کشور جزو معدود یخچالهایی است که در عرضهای جغرافیایی پایین و در شرایط آب و هوایی خشک و نیمه خشک قرار گرفته است که به واسطه ارتقاعات رشته کوههای زاگرس و البرز تشکیل شده اند.از جمله اقدام های اخیر انجام شده در خصوص مطالعه روند تغییرات یخچالهای طبیعی میتوان به تعریف پروژهای با عنوان «عکسبرداری هوایی از یخچال علمکوه و ارزیابی تغییرات ارتفاعی و سطحی آن در فاصله سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹» اشاره کرد که هدف اصلی آن ادامه فرآیند پایش وضعیت یخچالهای طبیعی کشور به منظور ارزیابی اثرات تغییر اقلیم و گرمایش جهانی بر آنها بوده است.در این مطالعه برخلاف روشهای مرسوم پایش روند تغییرات یخچالها که فقط سطح و محدوده یخچالها مورد بررسی قرار می گیرد، تغییرات ضخامت یخچال مورد مطالعه قرار گرفته است. زیرا بخش قابل توجهی از سطح یخچالهای طبیعی ایران توسط واریزههای یخچالی پوشیده شده است و به همین دلیل امکان پایش تغییرات سطحی آنها به سادگی با استفاده از دادهها ماهوارهای یا حتی بازدیدهای میدانی میسر نیست.