کمبود لوکوموتیو داریم اما نه هزار دستگاه 150 دستگاه کسری داریم
رئیس انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل ریلی اعلام کرد: هیچ مشکلی برای تولید سالانه ۱۰۰ لوکوموتیو در داخل نداریم و رقم نیاز به هزار دستگاه لوکوموتیو، بزرگ نمایی است.به گزارش اقتصادسرآمد، رستم قاسمی وزیر راه و شهرسازی در حاشیه مراسم افتتاح نمایشگاه حمل و نقل ریلی بر برنامه وزارت راه و شرکت راه آهن برای خرید هزار دستگاه لوکوموتیو تأکید کرد.وی تصریح کرد: اگر همین امروز هزار دستگاه لوکوموتیو را داشتیم می‌توانستیم با تکمیل واگن‌های مورد نیاز ۲۰ میلیون تن بار از ریل کشور عبور دهیم و یکی از مهمترین منابع درآمدی کشور از یک سو و به عنوان مزیت سیاسی-امنیتی محسوب می‌شد چون مرجع ترانزیت منطقه می‌شدیم.
بابک احمدی درباره برنامه خرید هزار دستگاه لوکوموتیو از سوی شرکت راه آهن و وزارت راه و شهرسازی به مهر،اظهار کرد: دو موضوع جدید وجود دارد؛ اول اینکه رقم هزار دستگاه از کجا آمده است؟ به نظر می‌رسد این رقم از پیش نویس های اولیه اهداف کمّی قانون برنامه ششم که به صورت غیر رسمی اعلام و هیچ گاه هم به صورت رسمی منتشر نشد آمده باشد که در آن ذکر شده بود راه آهن به هزار و ۸۶ دستگاه لوکوموتیو نیاز دارد، ۱۴ هزار کیلومتر خط ریلی جدید به همراه ۵۸ هزار دستگاه واگن باری جدید و ۳۵۰۰ دستگاه واگن مسافری جدید نیاز دارد.
وی افزود: آن ۱۴ هزار کیلومتر خط ریلی ایجاد نشد و ۵۸ هزار واگن باری و ۳۵۰۰ واگن مسافری هم، تأمین یا تولید یا خریداری نشده است ولی مسئولان ریلی کشور بر تهیه هزار دستگاه لوکوموتیو تأکید دارند که به تنهایی معنایی ندارد؛ این لوکوموتیو باید واگنی را همراه داشته باشد تا آن را بکشد یا خطوطی ایجاد شده باشد که روی آن حرکت کند که هیچکدام موجود نیستند؛ بنابراین روی اعداد و ارقام باید کارشناسانه‌تر تمرکز یا اظهار کنیم. این اظهار نظر مسئولان ریلی مثل این می‌ماند که برای ساختمانی که هنوز ساخته نشده و مصالح نداریم، شیرآلات خریداری و برخی تجهیزات تبعی را کنیم.رئیس انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی ادامه داد: به نظر می‌رسد که اولاً در تقاضا بزرگ نمایی شدیدی صورت گرفته است؛ ثانیاً آیا به لوکوموتیو نیاز داریم؟ که باید پاسخ داد بله نیاز داریم ولی در رقم آن بزرگ نمایی می‌شود. طی ۲ سال گذشته ۱۴۰ تا ۱۵۰ دستگاه لوکوموتیو از مجموع لوکوموتیوهای موجود دولتی متعلق به شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران متوقف شده اند؛ از سوی دیگر ۲۵۰ دستگاه لوکوموتیو دیگر هم داریم که سال هاست متوقفند و امکان بازسازی با هزینه مناسب و اقتصادی را دارند؛ هزینه راه اندازی این ۲۵۰ دستگاه لوکوموتیو زیاد است ولی بخش خصوصی ای داریم که برای بازسازی آنها اعلام آمادگی کرده است اما اجرای آن زمان بر است.
وی تأکید کرد: با این حال ۱۵۰ دستگاه لوکوموتیوی که طی ۲ سال اخیر متوقف شده اند، طی کمتر از یک سال و حداکثر ۴۰ تا ۵۰ میلیون یورو سرمایه گذاری قابل بازسازی هستند؛ بنابراین همینکه راه آهن بدهی‌های خود به شرکت‌های متولی تعمیر و نگهداری لوکوموتیوها را پرداخت کند، این لوکوموتیوها تجهیز و مجدداً راه اندازی می‌شوند و به سرعت به چرخه حمل و نقل باز می‌گردند؛ در میزگردی که در حاشیه نمایشگاه حمل و نقل ریلی برگزار شد مدیرکل بازرگانی داخل راه آهن اعلام کرد که راه آهن امروز تنها ۵۰ دستگاه لوکوموتیو کم دارد لذا از ایشان سوال شد پس این رقم هزار دستگاه چرا اعلام می‌شود؟ ولی وی اعلام کرد: اگر ۵۰ دستگاه لوکوموتیو به ما اختصاص بدهند، مشکل فعلی ما حل می‌شود. اگر طی چند ماه آینده این تعداد به ۱۰۰ دستگاه لوکوموتیو برسد، فعلاً مشکلی نخواهیم داشت. احمدی یادآور شد: بنابراین اگر ۱۵۰ دستگاه لوکوموتیوی که طی ۲ سال گذشته متوقف شده اند، بار دیگر راه اندازی شوند، نیاز امروز ما مرتفع خواهد شد. ولی برای میان مدت و بلند مدت به لوکوموتیو نیاز داریم اما با عدد هزار دستگاهی که اعلام شده، بسیار متفاوت است که نشان می‌دهد در نیاز هزار دستگاه لوکوموتیو بزرگ نمایی شده است؛ به نظر می‌رسد تعداد واقعی مورد نیاز برای ۵ سال آتی اگر ۲۵۰ دستگاه لوکوموتیو به ناوگان اضافه کنیم، مشکل ما حل می‌شود؛ یعنی ظرفیت جذب بیش از سالی ۵۰ دستگاه لوکوموتیو را نداریم به شرط اینکه لوکوموتیوهای فعال هم متوقف نشوند اما اگر قرار باشد هر دستگاه لوکوموتیوی که اضافه می‌شود، یک دستگاه متوقف شود که اتفاق جدیدی نمی‌افتد. ضمن اینکه این رقم لوکوموتیو مورد نیاز نه با شرایط موجود که در صورت اجرای برنامه‌های توسعه‌ای شبکه با ترند موجود است. وی خاطرنشان کرد: حتی اگر قرار باشد ترند موجود تغییر کرده و رشد تندی داشته باشد، نهایتاً نیاز ما به لوکوموتیو به ۱۰۰ دستگاه در سال افزایش می‌یابد نه هزار دستگاه؛ تولیدکننده‌های داخلی می‌توانند همین ۱۰۰ دستگاه لوکوموتیو در سال را هم به راحتی بسازند و هیچ مشکلی نخواهند داشت به شرط اینکه پول آن پرداخت شود؛ این در حالی است که اگر بخواهند سراغ تأمین کننده‌های خارجی لوکوموتیو بروند، تا پول را نقد پرداخت نکنند که محصولی را تحویل نمی‌دهند اما وقتی سراغ سازنده‌های داخلی می آیند، توقع دارند که آنها بدون پیش پرداخت، اقدام به تولید کنند؛ ما این را قبول نداریم، تولیدکننده‌های داخلی قرار نیست بدون پول کار کنند.احمدی به مشکل دیگر در این خصوص اشاره و اظهار کرد: به ازای هر یک دستگاه لوکوموتیو، ۷ لوکوموتیوران نیاز است که برای هزار دستگاه، باید ۷ هزار لوکوموتیوران به شبکه ریلی افزوده شود؛ آموزش و تربیت لوکوموتیوران در سریع‌ترین حالت ممکن برای تبدیل شدن به راهبر پایه ۲، ۵ سال زمان است؛ برای جذب و گزینش و آغاز به آموزش هم ۲ سال زمان نیاز است که مجموعاً می‌شود ۷ سال؛ بنابراین باید ۷ هزار نیرو را ۷ سال تربیت کنیم تا بتوانند هزار دستگاه لوکوموتیو را راهبری کنند؛ یعنی اگر همین الان هزار دستگاه لوکوموتیو را بخریم، باز هم امکان استفاده از آنها را نداریم.
بابک احمدی درباره برنامه خرید هزار دستگاه لوکوموتیو از سوی شرکت راه آهن و وزارت راه و شهرسازی به مهر،اظهار کرد: دو موضوع جدید وجود دارد؛ اول اینکه رقم هزار دستگاه از کجا آمده است؟ به نظر می‌رسد این رقم از پیش نویس های اولیه اهداف کمّی قانون برنامه ششم که به صورت غیر رسمی اعلام و هیچ گاه هم به صورت رسمی منتشر نشد آمده باشد که در آن ذکر شده بود راه آهن به هزار و ۸۶ دستگاه لوکوموتیو نیاز دارد، ۱۴ هزار کیلومتر خط ریلی جدید به همراه ۵۸ هزار دستگاه واگن باری جدید و ۳۵۰۰ دستگاه واگن مسافری جدید نیاز دارد.
وی افزود: آن ۱۴ هزار کیلومتر خط ریلی ایجاد نشد و ۵۸ هزار واگن باری و ۳۵۰۰ واگن مسافری هم، تأمین یا تولید یا خریداری نشده است ولی مسئولان ریلی کشور بر تهیه هزار دستگاه لوکوموتیو تأکید دارند که به تنهایی معنایی ندارد؛ این لوکوموتیو باید واگنی را همراه داشته باشد تا آن را بکشد یا خطوطی ایجاد شده باشد که روی آن حرکت کند که هیچکدام موجود نیستند؛ بنابراین روی اعداد و ارقام باید کارشناسانه‌تر تمرکز یا اظهار کنیم. این اظهار نظر مسئولان ریلی مثل این می‌ماند که برای ساختمانی که هنوز ساخته نشده و مصالح نداریم، شیرآلات خریداری و برخی تجهیزات تبعی را کنیم.رئیس انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی ادامه داد: به نظر می‌رسد که اولاً در تقاضا بزرگ نمایی شدیدی صورت گرفته است؛ ثانیاً آیا به لوکوموتیو نیاز داریم؟ که باید پاسخ داد بله نیاز داریم ولی در رقم آن بزرگ نمایی می‌شود. طی ۲ سال گذشته ۱۴۰ تا ۱۵۰ دستگاه لوکوموتیو از مجموع لوکوموتیوهای موجود دولتی متعلق به شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران متوقف شده اند؛ از سوی دیگر ۲۵۰ دستگاه لوکوموتیو دیگر هم داریم که سال هاست متوقفند و امکان بازسازی با هزینه مناسب و اقتصادی را دارند؛ هزینه راه اندازی این ۲۵۰ دستگاه لوکوموتیو زیاد است ولی بخش خصوصی ای داریم که برای بازسازی آنها اعلام آمادگی کرده است اما اجرای آن زمان بر است.
وی تأکید کرد: با این حال ۱۵۰ دستگاه لوکوموتیوی که طی ۲ سال اخیر متوقف شده اند، طی کمتر از یک سال و حداکثر ۴۰ تا ۵۰ میلیون یورو سرمایه گذاری قابل بازسازی هستند؛ بنابراین همینکه راه آهن بدهی‌های خود به شرکت‌های متولی تعمیر و نگهداری لوکوموتیوها را پرداخت کند، این لوکوموتیوها تجهیز و مجدداً راه اندازی می‌شوند و به سرعت به چرخه حمل و نقل باز می‌گردند؛ در میزگردی که در حاشیه نمایشگاه حمل و نقل ریلی برگزار شد مدیرکل بازرگانی داخل راه آهن اعلام کرد که راه آهن امروز تنها ۵۰ دستگاه لوکوموتیو کم دارد لذا از ایشان سوال شد پس این رقم هزار دستگاه چرا اعلام می‌شود؟ ولی وی اعلام کرد: اگر ۵۰ دستگاه لوکوموتیو به ما اختصاص بدهند، مشکل فعلی ما حل می‌شود. اگر طی چند ماه آینده این تعداد به ۱۰۰ دستگاه لوکوموتیو برسد، فعلاً مشکلی نخواهیم داشت. احمدی یادآور شد: بنابراین اگر ۱۵۰ دستگاه لوکوموتیوی که طی ۲ سال گذشته متوقف شده اند، بار دیگر راه اندازی شوند، نیاز امروز ما مرتفع خواهد شد. ولی برای میان مدت و بلند مدت به لوکوموتیو نیاز داریم اما با عدد هزار دستگاهی که اعلام شده، بسیار متفاوت است که نشان می‌دهد در نیاز هزار دستگاه لوکوموتیو بزرگ نمایی شده است؛ به نظر می‌رسد تعداد واقعی مورد نیاز برای ۵ سال آتی اگر ۲۵۰ دستگاه لوکوموتیو به ناوگان اضافه کنیم، مشکل ما حل می‌شود؛ یعنی ظرفیت جذب بیش از سالی ۵۰ دستگاه لوکوموتیو را نداریم به شرط اینکه لوکوموتیوهای فعال هم متوقف نشوند اما اگر قرار باشد هر دستگاه لوکوموتیوی که اضافه می‌شود، یک دستگاه متوقف شود که اتفاق جدیدی نمی‌افتد. ضمن اینکه این رقم لوکوموتیو مورد نیاز نه با شرایط موجود که در صورت اجرای برنامه‌های توسعه‌ای شبکه با ترند موجود است. وی خاطرنشان کرد: حتی اگر قرار باشد ترند موجود تغییر کرده و رشد تندی داشته باشد، نهایتاً نیاز ما به لوکوموتیو به ۱۰۰ دستگاه در سال افزایش می‌یابد نه هزار دستگاه؛ تولیدکننده‌های داخلی می‌توانند همین ۱۰۰ دستگاه لوکوموتیو در سال را هم به راحتی بسازند و هیچ مشکلی نخواهند داشت به شرط اینکه پول آن پرداخت شود؛ این در حالی است که اگر بخواهند سراغ تأمین کننده‌های خارجی لوکوموتیو بروند، تا پول را نقد پرداخت نکنند که محصولی را تحویل نمی‌دهند اما وقتی سراغ سازنده‌های داخلی می آیند، توقع دارند که آنها بدون پیش پرداخت، اقدام به تولید کنند؛ ما این را قبول نداریم، تولیدکننده‌های داخلی قرار نیست بدون پول کار کنند.احمدی به مشکل دیگر در این خصوص اشاره و اظهار کرد: به ازای هر یک دستگاه لوکوموتیو، ۷ لوکوموتیوران نیاز است که برای هزار دستگاه، باید ۷ هزار لوکوموتیوران به شبکه ریلی افزوده شود؛ آموزش و تربیت لوکوموتیوران در سریع‌ترین حالت ممکن برای تبدیل شدن به راهبر پایه ۲، ۵ سال زمان است؛ برای جذب و گزینش و آغاز به آموزش هم ۲ سال زمان نیاز است که مجموعاً می‌شود ۷ سال؛ بنابراین باید ۷ هزار نیرو را ۷ سال تربیت کنیم تا بتوانند هزار دستگاه لوکوموتیو را راهبری کنند؛ یعنی اگر همین الان هزار دستگاه لوکوموتیو را بخریم، باز هم امکان استفاده از آنها را نداریم.