از ۵۰ سال مسیر اشتباهی تا جایگزین‌هایی برای بنزین
دولت به جای ساخت پالایشگاه درراه‌آهن برقی برون و درون‌شهری سرمایه‌گذاری کند
مدیر عامل اسبق شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی گفت: ما اکنون لیتری 400 تومان برای توزیع نفت‌گاز 300 تومانی هزینه می‌کنیم یعنی اگر کسی به رایگان از درب پالایشگاه سوخت را تحویل بگیرد دولت 100 تومان درهر لیتر ضرر کمتری متحمل می‌شود. وقتی قیمت ارزان باشد مصرف‌کننده انگیزه‌ای ندارد که مصرف را مدیریت کند، هرچند اکنون اقتصاد ما دیگر تحمل واقعی شدن قیمت را ندارد.به گزارش اقتصادسرآمد، عباس کاظمی درباره راهکارهای حل چالش تامین بنزین در کشور با بیان اینکه دولت در توسعه حمل و نقل عمومی کوتاهی می‌کند، اظهار داشت: دولت باید به جای ساخت پالایشگاه روی بخش حمل و نقل از جمله راه‌آهن برقی برون‌شهری و درون‌شهری سرمایه‌گذاری انجام دهد، در حالی که اکنون فقط روی عرضه کار می‌کند و برای مدیریت مصرف فعالیتی نمی‌کند. اگر حمل و نقل مترو و راه آهن برقی را در سطح گسترده راه‌اندازی کنیم مصرف کم و مدیریت می‌شود. وی افزود: ما طی 20 سال‌گذشته جایگزین‌هایی برای بنزین ایجاد کردیم؛ نمونه آن سی‌ان‌جی است که باید توسعه پیدا می‌کرد قوانینی هم وجود داشت که بر پایه آن اتومبیل‌های درون‌شهری، دولتی‌ها و تاکسی‌ها سی‌ان‌جی‌سوز شوند، حدود 20 میلیون متر مکعب ظرفیت خالی داریم در حالی که معادل 40 میلیون لیتر بنزین در حوزه سی‌ان‌جی سرمایه‌گذاری کردیم. از سوی دیگر می‌توانیم داخل شهرهای بزرگ برای تامین سوخت تاکسی‌ها و اتومبیل‌های دولتی که به خارج از شهر نمی‌روند ال‌پی‌جی را توسعه دهیم، اکنون میزان زیادی ال‌پی‌جی داریم که صادر می‌کنیم در حالی که زمانی واردکننده بودیم. سومین مسئله اینکه خودروهای سواری دیزلی به خاطر راندمان بالایی که دارند؛ می‌توانند در مدیریت مصرف اتومبیل‌های سبک موثر باشند.کاظمی تاکید کرد: یک راه حل اصلی می‌تواند واقعی شدن قیمت‌ها باشد اما اقتصاد ایران تحمل این وضعیت را ندارد چون از سال 52 تاکنون روی سوخت سوبسید داده می‌شود. 50 سال است که اقتصاد به این وضعیت عادت کرده است، راهکار این است که دولت از تجارت انرژی دست بردارد اگر انرژی دست بخش خصوصی بیاید می‌تواند طی 20 سال قیمت‌ها را واقعی کند، اما دولت ملاحظاتی دارد. اگر بنزین یک ریال هم گران شود منازعات اجتماعی ایجاد می‌شود. دولت باید از تجارت انرژی دست بردارد، بخش خصوصی هم بهره‌وری بالاتری دارد و هم می‌تواند خود را با اقتصاد تطبیق دهد، ما 50 سال در حوزه انرژی راه اشتباه را رفته‌ایم و به قیمت ارزان معتاد شده‌ایم، اکنون باید دیدگاه‌ها عوض شود و با یک برنامه مرتب 20 ساله خارج از مکانیزم دولت واقعی شدن قیمت را اجرایی کنیم.