گروه حمل و نقل-چهارروش متفاوت کربن زدایی با هدف کاهش انتشار آلاینده co2 با همکاری موسسه هواشناسی اروپا در صنعت کشتیرانی مورد بررسی قرار گرفت و پیش بینی می شود با تکیه بر تکنولوژی های نوین تا سال 2035 میلادی این صنعت عنوان کشتیرانی سبز را از آن خود کند.برنامه کاهش آلاینده co2 سالانه موجب کاهش انتشار آلاینده ها در 195 تاسیسات الکتریکی می شود که سوخت آنها از زغال سنگ است. در این میان، سوخت های جایگزین و انرژی های تجدیدپذیر نقش قابل توجهی در میزان کاهش آلاینده ها دارند. سوخت های زیستی را می توان با سوخت های طبیعی و ترکیبی دیگر مانند متانول، آمونیاک و هیدروژن کامل کرد. افزون بر آن، سیستم محرک باد و برق نشان داده اند که قدرت بسیاری در کاهش آلاینده های مضر در صنعت کشتیرانی دارند.
به گزارش اقتصادسرآمد، با تکیه بر گزارش چشم انداز تغییر انرژی موسوم به ETO که نگاهی بر دومین پیش بینی دریایی ۲۰۵۰ میلادی دارد، کربن زدایی غالب‌ترین گرایش آتی در سبد انرژی محسوب  شده و تاثیرات شگرفی بر صنعت کشتیرانی می‌گذارد.
مدیر DNV GL می‌گوید: تغییر انرژی اجتناب ناپذیر است. سال گذشته حجم بیشتری از انرژی تجدیدپذیر به سبد انرژی در مقایسه با انرژی حاصل از سوخت فسیلی اضافه شد و این بدان معناست که قرض دهندگان سهم بیشتری از سرمایه خود را در این میان گذاشته اند. گزارش منتشرشده اخیر بر چالش‌های کربن زدایی متمرکز شده و تغییرات بنیادین در صنعت کشتیرانی و میزان مصرف سوخت، توسعه‌های آتی در نوع و میزان بار حمل شده، قوانین آینده و نقش آفرینان تکنولوژی و سوخت‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد. مدیر DNV GL در ادامه گفت: کربن زدایی یکی از گرایش‌های اساسی است که همزمان با استراتژی گاز‌های گلخانه‌ای از سوی سازمان بین المللی دریانوردی صنعت دریانوردی را طی دهه آینده شکل می‌دهد. افزون بر آن، ادغام گرایش‌های کنونی و آتی در تکنولوژی و قوانین به معنای سرمایه گذاری بیشتر و دقیق‌تر است. بنابراین، رویکرد «کربن قدرتمند» را مطرح می‌کنیم که بر آینده قوانین و ملزومات کربن دی اکسید نگاهی می‌اندازد و بر ایمنی، انعطاف پذیری، و رقابت بلندمدت تاکید دارد. امیدواریم با تکیه بر چهارچوب جدید، تصمیمات درستی را نسبت به دارایی‌های موجود اتخاذ و عملی کنیم.موسسه تحقیقاتی DNV GL در اولین گزارش پیش بینی دریایی مفهوم شناور با «کربن قدرتمند» را معرفی کرده بود. پیش بینی سال جاری میلادی این مفهوم را با درنظرگفتن مدل جدیدی که سوخت و گزینه‌های تکنولوژی را ارزیابی می‌کند، توسعه می‌دهد. مقایسه هزینه‌ها نیز برای ناوگان‌های رقیب مورد بررسی قرار می‌گیرد. این امر در نهایت منجر به رقابت بلندمدت مالکان و حفظ دارایی آنان خواهد شد. اکنون بر اساس، یک مطالعه که در روز دوشنبه منتشر شد، حداقل ۱ تریلیون دلار سرمایه‌گذاری در تکنولوژی سوخت جدید لازم است تا صنعت کشتی‌رانی بتواند به سطح کاهش آلایندگی کربن مورد هدف سازمان ملل تا سال ۲۰۵۰ دست پیدا کند.
یک تا دو تریلیون دلار سرمایه‌گذاری در تکنولوژی سوخت جدید لازم است تا صنعت کشتی‌رانی بتواند به سطح کاهش آلایندگی کربن مورد هدف سازمان ملل تا سال ۲۰۵۰ دست پیدا کند. ناوگان کشتی‌رانی جهان که مسئول ۲.۲ درصد از کل آلودگی دی‌اکسید کربن زمین است برای کاهش این آلایندگی و سایر آلایندگی‌هایی که ایجاد می‌کند، تحت فشار قرار گرفته است. حدود ۹۰ درصد از تجارت جهان از طریق دریاها انجام می‌شود.آژانس کشتی‌رانی سازمان ملل، سازمان کشتی‌رانی بین‌الملل (آی‌ام‌او)، در نظر دارد تا سال ۲۰۵۰ تا ۵۰ درصد از سطح گازهای گلخانه‌ای این صنعت بکاهد (نسبت به سطح تولید این گازها در سال ۲۰۰۸). این سطح هدف نیازمند توسعه سریع سوخت‌های با آلایندگی کم یا صفر و طراحی جدید کشتی‌ها برای استفاده از سوخت‌های پاک‌تر می‌باشد.
در اولین مطالعه انجام شده بر روی هزینه‌ها، محققان تخمین زدند که جمع سرمایه‌گذاری مورد نیاز بین سال‌های ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۰ برای انجام این هدف به ۱ تا ۱.۴ تریلیون دلار خواهد رسید که این معادل متوسط ۵۰ تا ۷۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری سالیانه در طول ۲۰ سال است.اگر قرار باشد صنعت کشتی‌رانی تا سال ۲۰۵۰ به طور کامل کربن‌زدایی شود، این نیاز مند حدود ۴۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری بیشتر در این ۲۰ سال است. به این ترتیب کل سرمایه‌گذاری در این صنعت به حدود ۱.۴ تا ۱.۹ تریلیون دلار خواهد رسید.